Τρομοκρατικό δίλημμα ή εθνική επιλογή;

Ευρώ ή Νέα Δραχμή;

του Νίκου Ιγγλέση

Ο Νίκος Ιγγλέσης είναι εξαιρετικός συνάδελφος από το οικονομικό ρεπορτάζ οι απόψεις του έχουν πάντα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά πάνω και πέρα απ' όλα είναι πάρα πολύ καλός φίλος 

Μ ετά τις πρόσφατες εκλογές και ενόψει αυτών της 17ης Ιουνίου τα ηττημένα μνημονιακά κόμματα (Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ κλπ.) επαναφέρουν το τρομοκρατικό δίλημμα ευρώ ή δραχμή. Κατηγορούν τα αντιμνημονιακά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ – Ανεξάρτητοι Έλληνες κλπ.) ότι με τις πολιτικές που προτείνουν θα οδηγήσουν τη χώρα σε μια τεράστια καταστροφή, πολύ χειρότερη από τη σημερινή, δηλαδή την επιστροφή στη δραχμή, στο νέο Αρμαγεδδώνα! Θέλουν έτσι να χειραγωγήσουν και να κλέψουν τη ψήφο των Ελλήνων.

Οι ηγέτες των κομμάτων του Μνημονίου με την αμέριστη συμπαράσταση των εξωνημένων μεγάλων Μέσων Ενημέρωσης συνδέουν την επιστροφή στη δραχμή με την απώλεια των καταθέσεων, με τη διανομή των καυσίμων με δελτίο, με την έλλειψη βασικών τροφίμων, με την απόλυση των περισσότερων δημοσίων υπαλλήλων και τη μη πληρωμή συντάξεων καθώς και το κλείσιμο νοσοκομείων και σχολείων. Πρόσφατα ο Μ. Χρυσοχοϊδης του ΠΑΣΟΚ συνέδεσε την επιστροφή στη δραχμή με την έναρξη εμφυλίου πολέμου που μάλιστα θα διεξάγεται με καλάσνικωφ!, ενώ βουλευτίνα της Ν.Δ. μιλάει για επιστροφή στην ανταλλακτική οικονομία, δηλαδή θα δίνουμε ένα κιλό πατάτες για να πάρουμε ένα καρβέλι ψωμί.

Πρόκειται για μια γκεμπελικής υφής προπαγάνδα που στόχο έχει να τρομοκρατήσει τους πολίτες ώστε να αποδεχτούν, χωρίς πολλές αντιρρήσεις, το μονόδρομο των επιταγών της Τρόϊκας που πειθήνια υλοποιούν οι εγχώριοι δωσίλογοι.

Δύο χρόνια από τότε που άρχισε η εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών του Μνημονίου, η χώρα έχει χρεοκοπήσει, το δημόσιο χρέος έφτασε, στο τέλος του 2011, τα 364 δις. ευρώ, η εγχώρια παραγωγή (ΑΕΠ) συρρικνώνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς (-7,5% Δ΄ τριμ. 2011, -6,2% Α΄ τριμ. 2012) και το 25% του ενεργού πληθυσμού της είναι άνεργοι (1.100.000 άτομα).

Όταν οι γραικύλοι των Μνημονίων περιγράφουν την καταστροφή που θα επέλθει αν η Ελλάδα επιστρέψει στη δραχμή, στην ουσία περιγράφουν την τελευταία πράξη του δικού τους σεναρίου που υλοποιούν, με ζήλο, από τον Μάϊο του 2010.

Η χώρα θα επιστρέψει στη δραχμή όχι επειδή ο Τσίπρας πήρε 16,71% και ο Καμμένος 10,6% στις πρόσφατες εκλογές αλλά λόγω της τραγικής οικονομικής πραγματικότητας που διαμόρφωσαν οι πολιτικές των Μνημονίων. Η Ελλάδα θα επιστρέψει αναπόφευκτα στο εθνικό νόμισμα υπό τις χειρότερες δυνατές συνθήκες, όταν η παραγωγική βάση της θα έχει διαλυθεί, όταν ο λαός της θα έχει εξαθλιωθεί, όταν οι δανειστές θα έχουν αρπάξει, έναντι πινακίου φακής, τις υποδομές και το φυσικό πλούτο της και το κυριότερο όταν αυτό δεν θα απειλεί το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Οι αντιμνημονιακές δυνάμεις οφείλουν να αποκρούσουν την προπαγάνδα και να αντιστρέψουν το τρομοκρατικό δίλημμα. Οι καταθέσεις, οι μισθοί και οι συντάξεις, η επάρκεια σε καύσιμα και άλλα αγαθά δεν κινδυνεύουν από την εισαγωγή του εθνικού νομίσματος αλλά από τις συνδεδεμένες με το ευρώ Δανειακές Συμβάσεις και Μνημόνια που έχουν βυθίσει τη χώρα σε πρωτόγνωρη ύφεση ενώ αυξάνουν το χρέος της, με όρους προτεκτοράτου, σε επίπεδα που δε μπορεί να αποπληρωθεί.

Στις σημερινές συνθήκες η εισαγωγή του εθνικού νομίσματος δεν αποσκοπεί στην υποτίμησή του ώστε να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μέσω μεγάλης μείωσης στην αμοιβή της εργασίας. Αν η ανταγωνιστικότητα εξαρτάτο μόνο από το επίπεδο των μισθών τότε το Πακιστάν ή το Μπαγκλαντές θα είχαν πιο ανταγωνιστική οικονομία από τη Γερμανία ή τη Σουηδία.

Η εισαγωγή του εθνικού νομίσματος αποσκοπεί στη χρηματοδότηση, όχι με δανειακά ευρώ, της παραγωγικής δομής της χώρας, ώστε να αυξηθεί το εγχώριο παραγόμενο προϊόν, να υποκατασταθούν σε σημαντικό βαθμό οι εισαγωγές, να αυξηθούν οι εξαγωγές και άρα να βελτιωθούν τα εισοδήματα των ελλήνων πολιτών .

Βεβαίως στη σημερινή συγκυρία οι αντιμνημονιακές δυνάμεις, με την εξαίρεση του ΚΚΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΕΠΑΜ δεν υποστηρίζουν την έξοδο από την ευρωζώνη και καλά κάνουν. Κάτι τέτοιο με ένα λαό τρομοκρατημένο και απληροφόρητο θα σήμαινε εκλογική πανωλεθρία. Θα πρέπει όμως να προετοιμάζονται για τη στιγμή που οι πολιτικές του ευρωμονόδρομου θα φτάσουν στο πλήρες αδιέξοδο. Σημασία, για τη χώρα, έχει η επιστροφή στη δραχμή να μη γίνει υπό ανεξέλεγκτες και χαοτικές συνθήκες.

Η Νέα Δραχμή

Η έξοδος από την Ευρωζώνη και η εισαγωγή της Νέας Δραχμής πρέπει να γίνει με ένα καλά μελετημένο, σε όλες τις λεπτομέρειές του, εθνικό σχέδιο. Μπορούν να υπάρξουν πολλά σενάρια εξόδου από το ευρώ, αλλά από το καλύτερο μέχρι το χειρότερο σημασία έχει η προετοιμασία που θα έχει γίνει και η αποφασιστικότητα με την οποία αυτό θα εφαρμοστεί. Γι’ αυτό απαιτείται μια Ελληνική Πατριωτική Κυβέρνηση.

Βασικά σημεία ενός τέτοιου εθνικού σχεδίου μπορεί να είναι:

1. Η εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος. Οι μέτοχοί της θα αποζημιωθούν με νέα ομόλογα του Δημοσίου.

2. Η επιστροφή του χρυσού και των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ελλάδας στο εσωτερικό της χώρας.

3. Η εισαγωγή της Νέας Δραχμής με ισοτιμία ένα προς ένα, δηλαδή μια Νέα Δραχμή για ένα Ευρώ. Η ισοτιμία αυτή θα διατηρηθεί καθ’ όλη τη μεταβατική περίοδο σταθεροποίησης της οικονομίας (από 3 μέχρι 5 χρόνια) χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στη συνέχεια θα υπάρξει υποτίμηση της Νέας Δραχμής.

4. Όλες οι καταθέσεις θα παραμείνουν σε ευρώ και θα αποτελούν καταθέσεις σε συνάλλαγμα.

5. Οι συναλλαγές στο εσωτερικό της χώρας, μετά από μια μικρή μεταβατική περίοδο, μέχρι να κυκλοφορήσουν τα νέα χαρτονομίσματα, θα γίνονται μόνο σε Νέες Δραχμές. Η πληρωμή μισθών και συντάξεων, η αγορά αγαθών και υπηρεσιών, η αποπληρωμή των δανείων και οι αγοραπωλησίες ακινήτων θα γίνονται μόνο σε Νέες Δραχμές.

6. Θα απαγορευτεί η, ισχύουσα σήμερα, ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, ώστε να αποφευχθεί η εξωγωγή των καταθέσεων στο εξωτερικό.

7. Θα απαγορευτεί η εξαγωγή Νέων Δραχμών στο εξωτερικό για να μη γίνει το εθνικό νόμισμα αντικείμενο υποτιμητικής κερδοσκοπίας.

8. Η πληρωμή των υποχρεώσεων ιδιωτών και επιχειρήσεων στο εξωτερικό, π.χ. για την εισαγωγή προϊόντων, θα γίνεται σε συνάλλαγμα, είτε από αυτό που θα διαθέτουν οι ενδιαφερόμενοι στους λογαριασμούς τους, είτε από τη μετατροπή Νέων Δραχμών σε ευρώ, δολλάρια κλπ. Όπως γινόταν πριν την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος. Tα συναλλαγματικά αποθέματα που δημιουργούνται από τις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, τον τουρισμό, τη ναυτιλία και τα εμβάσματα των Ελλήνων του εξωτερικού καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών της χώρας για πληρωμές στο εξωτερικό. Στην περίπτωση που κατά την αρχική μεταβατική περίοδο υπάρξει μικρή έλλειψη συναλλάγματος, η Ελλάδα μπορεί να συνάψει ένα εξωτερικό δάνειο όπως έκανε πρόσφατα η Κύπρος με τη Ρωσία.

Το εθνικό σχέδιο επιστροφής στη Νέα Δραχμή χρειάζεται να συνοδεύεταιι από ένα δεύτερο εθνικό σχέδιο ανάπτυξης της οικονομίας με επενδύσεις στη γεωργική, βιοτεχνική και βιομηχανική παραγωγή και με τη δημιουργία «εθνικών πρωταθλητών». Ο περιορισμένος χώρος ενός άρθρου δεν μας επιτρέπει να αναφερθούμε αναλυτικά σ’ αυτό.