Το διεθνές περιβάλλον

Παπαγάλε θες καφέ;

Από τον Κώστα Μπετινάκη

Ο ρεπουμπλικανός γερουσιαστής James Inhofe (της Οκλαχόμα) σε εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού της αμερικανικής Χριστιανικής Νεολαίας, επανέλαβε τον γνωστό ισχυρισμό του που περιλαμβάνει και σε βιβλίο του: Η ανθρώπινη επιρροή στην κλιματική αλλαγή είναι αδύνατη, «επειδή είναι απαράδεκτο και υπερφίαλο για τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι είναι σε θέση να αλλάξουν ό,τι "Εκείνος" αποφασίζει για το κλίμα».
Δεν είμαστε μόνον εμείς που έχουμε υποχρεωθεί να σφίξουμε το ζωνάρι όσο δεν πάει άλλο, αλλά και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν αυστηρά οικονομικά μέτρα περιστολής λόγω της οικονομικής κρίσης που έχει προκαλέσει το υπέρογκο εθνικό χρέος τους.


Παρά το αντίθετο που θα αναμενόταν η Γερμανία είναι η πρώτη που δεν δίνει το καλό παράδειγμα. Το SPIEGEL δημοσιεύει ότι το Βερολίνο έχει αποτύχει να φτάσει τους οικονομικούς στόχους που είχε θέσει για το 2011. Και παρά τις πιέσεις που κάνει η Γερμανία στους εταίρους της ούτε το 2012 φαίνεται πως θα πλησιάσει τους στόχους της. Τι έχει να μας πει άραγε ο καλός μας φίλος Βόλφι Σόιμπλε, περί αυτού;


Με συγκατάβαση παρακολουθώ τις προσπάθειες που κάνουν οι συνάδελφοι της τηλεόρασης να μας «ενημερώσουν» για όσα εγκληματικά συμβαίνουν στην Συρία. Παρακολουθούμε έτσι τα πραγματικά εγκλήματα, που διαπράττονται από τα δυτικά Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης, που αποδίδουν στο «καθεστώς Άσαντ» (τι έκφραση κι αυτή, για να θυμίζει «καθεστώς Καντάφι») ακόμα και τη βόμβα σε παγιδευμένο αυτοκίνητο έξω από σχολείο… Προσφιλή μέθοδο εξτρεμιστών που καθοδηγούνται από τις γνωστές μυστικές υπηρεσίες που ολοφάνερη είναι πια η ανάμειξή τους και στην προσπάθεια «αποκατάστασης της δημοκρατίας στη Συρία», όπως έγινε και στη Λιβύη: Μια δημοκρατία ΝΑΑΑΑ!!! (Προϋπήρξαν άλλωστε τα πρότυπα του Ιράκ και του Αφγανιστάν, μόνο που, όπως και στη Λιβύη, δεν χρησιμοποιούνται «φιλικά» στρατεύματα, αλλά ούτε «φιλικοί» αεροπορικοί βομβαρδισμοί με τις ευλογίες του ΣΑ του ΟΗΕ – αντιδρούν γαρ Ρωσία και Κίνα.


Πόσοι από τους παπαγάλους θυμούνται ότι ο ΟΗΕ ετοιμαζόταν να βραβεύσει τον Μουαμάρ αλ-Καντάφι με ειδικό ανθρωπιστικό βραβείο για όσα πανανθρώπινα είχε προσφέρει στον αφρικανικό κόσμο; Όπως το δορυφορικόσύστημα που χρηματοδότησε ώστε να αναμεταδίδονται ειδικά τηλε-ιατρικά προγράμματα σ΄ολόκληρη την Αφρική. Ή τα μαθήματα ηλεκτρονικής τηλεμάθησης για τους αναλφάβητους...


Αλλά εκίνο που είχε ενοχλήσει περισσότερο, ήταν η προσπάθεια επιβολής παναφρικανικού νομίσματος, που θα ήταν απειλή για τα κυρίαρχα, δολάριο και το ευρώ....


Τώρα όμως πια είναι ξεκάθαρο ότι οι πηγές των δυτικών Μέσων προσπαθούν να στρέψουν εναντίον της Ρωσίας την διεθνή κοινή γνώμη, χρησιμοποιώντας τη Συρία, ή εναντίον της Συρίας, χρησιμοποιώντας τη Ρωσία –παρατηρεί εύστοχα στην «Πράβντα» ο Timothy Bancroft-Hinchey. Ο οποίος επισημαίνει ότι εναντίον του άλλοτε ψυχροπολεμικού εχθρού, προσπαθούν πάντα να αναβιώσουν ένα κλίμα ψυχρότητας, και πάντα ξεχνούν ότι η Ρωσία έχασε στον πόλεμο της απελευθέρωσης της Ευρώπης από το ναζισμό, 26 εκατομμύρια ψυχές.


Και όλα αυτά επειδή Ρωσία και Κίνα αντιδρούν στην προσπάθεια υπαγόρευσης και ποδηγέτησης που επιχειρούν ΗΠΑ και άλλες ευρω-ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στη Συρία και φυσικά στο μεγάλο αγκάθι που είναι το Ιράν. Και το ρόλο του Σαντάμ ως αιχμή του δόρατος εναντίον του Ιράν (για όσους θυμούνται τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ) παίζει το Ισραήλ. Και για τη Συρία, η αναδυόμενη ιμπεριαλιστική δύναμη που λέγεται Τουρκία.


Η προσφιλής έκφραση παλιότερων συναδέλφων, όταν ξεκινούσα στο εξωτερικό δελτίο κάπου 44 χρόνια πριν, ήταν να διαβάζω τα τηλεγραφήματα του Ασοσιέιτεντ Πρες και του Ρώυτερς «ανάμεσα στις γραμμές». Κάτι που πλέον, ξεχνούν οι νέοι συνάδελφοι στη βιασύνη της ενημέρωσης από τα βιαστικά ραδιοτηλεοτικά Μέσα. Έτσι την ενημέρωση έχουν αναλάβει απ’ ευθείας τα πρακτορεία ειδήσεων και διανομής βιντεοσκοπημένων επιλογών.
Τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης, χρησιμοποιώντας το προπαγανδιστικό τέχνασμα της παραπληροφόρησης (θυμόσαστε το επιχείρημα με τα όπλα μαζικής καταστροφής που δήθεν διέθετε το Ιράκ;) προσπαθούν να μας πείσουν ότι για όλα τα δεινά φταίει το «καθεστώς Άσαντ» και ότι οι εξοπλισμένοι από τις αμερικανικές, βρετανικές, γαλλικές και τουρκικές μυστικές υπηρεσίες «αντιστασιακοί» που κρύβονται ανάμεσα στους απλούς σύρους πολίτες, είναι περίπου οσιομάρτυρες που ονειρεύονται δημοκρατία (τύπου Λιβύης;).
Αλλά μήπως η δημοκρατία τύπου ΗΠΑ; Όπου όποιος συγκεντρώσει περισσότερα χρήματα προεκλογικών χορηγιών, θεωρείται ότι σίγουρα θα νικήσει. Άλλοτε πλειοδοτούν σε χορηγίες οι πετρελαϊκοί κολοσσοί κι άλλοτε οι τράπεζες τύπου Γκόλντμαν Ζακς. Ανάλογα τι διακυβεύεται εκείνη την εποχή.
Στη δημοκρατία του Μαμωνά ο ψηφοφόρος αποφασίζει ποιος θα εκτελέσει καλύτερα τα προγράμματα που ενδιαφέρουν τους χρηματοδότες της προεκλογικής εκστρατείας.