Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Σαν να σπάει κάθε φορά ο διάολος το ποδάρι του, πότε λέτε ότι οι κυβερνήσεις εντοπίζουν και... εξιχνιάζουν καταστάσεις διαφθοράς δημοσίων υπαλλήλων και πότε τα ΜΜΕ τις παρουσιάζουν με το δικό τους αξιολάτρευτο ζήλο;
Ολως τυχαίως όταν:
· Τα θέματα περί «διαφθοράς στο Δημόσιο» κατακλύζουν την επικαιρότητα τη στιγμή ακριβώς που επίκεινται 150.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
· Τα θέματα περί «μαϊμού» δικαιούχων έρχονται τη στιγμή των επικείμενων αποφάσεων για περικοπές των προνοιακών επιδομάτων.
· Τα θέματα για τις παράνομες συντάξεις εμφανίζονται στο προσκήνιο όποτε επίκεινται περικοπές των συντάξεων.
· Τα φάρμακα στα πηγάδια εντοπίζονται όποτε πρόκειται να χτυπηθεί κάποια επαγγελματική κατηγορία (π.χ. φαρμακοποιοί).
· Οι γκλαμουράτοι της φοροδιαφυγής, όπως και ο κακός υδραυλικός που δεν κόβει απόδειξη, κατακλύζουν τα δελτία ειδήσεων όποτε έρχονται τα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα και χαράτσια, τα οποία ο λαός «πρέπει» να τα υποστεί μιας και οι διεφθαρμένοι δεν πληρώνουν τους δικούς τους φόρους..
*
Μόνιμη επωδός σε αυτό το ατελείωτο σίριαλ είναι ότι,
πρώτον, η διαφθορά είναι... κακό πράγμα και,
δεύτερον, ότι η καλή κυβέρνηση, με τους καλούς υπουργούς, ως ταπεινός υπηρέτης του λαού, βάζει «χέρι» στους επίορκους για να απαλλάξει την κοινωνία από το μίασμά τους...
Όχι τα καθεστωτικά ανδρείκελα ποτέ δεν ενέχονται σε σκάνδαλα. Το γράφει άλλωστε και το Σύνταγμα στο άρθρο Βενιζελομπακατσέλου περί ανευθύνης υπουργών.. Τυχαίο; δεν νομίζω..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου