ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΜΠΑΚΑΤΣΕΛΟΣ

Απειλεί τον λαό δια του υπέρβαρου θράσους του

Σφοδρή επίθεση κατά όλων όσων αμφισβητούν την βάρβαρη και ξεκάθαρα ταξική πολιτική του Μαύρου συγκυβερνητικού Μετώπου αλλά και του Μαύρου κεφαλαίου εξαπέλυσε χθες εγκαινιάζοντας την προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ το εν ονόματι Βενιζελομπακατσέλος υπέρβαρο θράσος

Με ένα σύνθημα παρωχημένο και ακριβές αντίγραφο της Κινεζομαϊμούς «αρχίζουμε» υπερασπίστηκε λυσσαλέα τους δράστες της λαϊκής σφαγής παραχωρώντας κατά τον τρόπο αυτό τα διαπιστευτήριά του στο αριστοκρατικό κηφηναριό.

Συγκεκριμένα είπε:

«Πρέπει να ανοίξουμε πόλεμο με το μέτωπο της υποκρισίας, της δημαγωγίας, του λαϊκισμού και του τυχοδιωκτισμού», περιλαμβάνοντας αναίσχυντα την αριστερά στους επιθετικούς του προσδιορισμούς επειδή στο πλάι του λαού αποκρούει την αιμοβόρα πολιτική του.

Και συνέχισε: «Δεν μπορούμε να συμπράξουμε με το δεξιό ή ακροδεξιό τυχοδιωκτισμό. Χρειάζεται εθνική υπευθυνότητα, συνέπεια, ρεαλισμός, ευαισθησία, προοδευτικότητα. Δεν μπορούμε να συνεργαστούμε με τον αριστερό τυχοδιωκτισμό, με τα κόμματα της δραχμής, με τα κόμματα που θέλουν να οδηγήσουν το λαό στην απελπισία, στη φτώχεια, στην εξαθλίωση για να τον κάνουν πιο ριζοσπαστικό, για να προκαλέσουν την αλλαγή του κοινωνικού συσχετισμού μέσα από την καταστροφή της κοινωνίας», δήλωσε το εν ονόματι Βενιζελομπακατσέλος υπέρβαρο θράσος..

Έχοντας χάσει πλέον οι λέξεις την σημασία τους στο δυσώδες στόμα του, όταν αυτός αναφέρεται στην εθνική υπευθυνότητα εννοεί την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας, όταν μιλά για συνέπεια εννοεί την υποταγή του πληθυσμού στα κελεύσματα της αλητοελιτοκρατίας, όταν σημειώνει τον ρεαλισμό υπαινίσσεται την αποδοχή της εργασιακή δουλείας και όταν τονίζει την προοδευτικότητα κοιτάζει προς τα πίσω κατά τον μεσαίωνα.

Πρόκειται για το χείριστο είδος καθεστωτικού εφιάλτη επί του οποίου ενώ ο λαός ξυπνά εντός του σαν να μην κοιμήθηκε ποτέ, επιχειρεί χυδαία να τον παρουσιάσει ως όνειρο. Σαν να μας επιβάλλει την θέαση του κόσμου ανάποδα.

Με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω..

Επειδή ξέρει πως μόνον έτσι θα μπορούσε να μετατρέψει τα εγκλήματα της κάστας του ως ευεργεσίες όπως έκανε και ως υπουργός δικαιοσύνης που από κακούργημα μετέτρεψε εν μία νυκτί την πλαστογραφία σε πλημμέλημα για να αθωωθεί ο πατέρας του.. Τέλος. Και τέλος γιατί αισθάνομαι πως μολύνομαι ακόμη και με την αναφορά σε αυτόν..