Προσέξτε μην ολισθήσετε στην γλίτσα της γραφής τους..
Ώπα τι έχουμε εδώ; Τον Καμπουράκη να ανακαλύπτει την αξία της ελληνικής οικονομίας όπως οι διαζευγμένοι την αξία της οικογενειακής ευτυχίας αφού όμως χωρίσουν; Και τι γράφει ο πλεονάζων κομιστής της εργολαβικής δημοσιογραφίας δια μέσου του ιστότοπου των αριστερών με τα πολιτικά;
(protagon Θεοδωράκηδες και CIA)
Πως αν αγοράζαμε είδη διατροφής ελληνικής παραγωγής θα εισέρχονταν στην ελληνική οικονομία τα δις με την σέσουλα!!
Και πότε τα γράφουν αυτά;
Όταν αν όχι τη συνδρομή τους, οπωσδήποτε τη ένοχη σιωπή τους, προ έτους το καθεστώς έκλεισε και το τελευταίο από τα τέσσερα εργοστάσιο ζάχαρης ή εφέτος τώρα αυτή την στιγμή που γράφονται τούτες οι γραμμές ξεπουλιέται η ΔΩΔΩΝΗ και δύο ακόμη σημαντικές τυροκομικές μονάδες..
Όταν έχουν κατά την τελευταία εικοσαετία ξεπουληθεί μπιρ παρά στους ιδιώτες μετόχους της διεθνούς τοκογλυφίας μια σειρά δημοσίων επιχειρήσεων τεραστίου μεγέθους και όταν έχουν ερημώσει την ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη και τα ναυπηγεία..
Οι άνθρωποι είναι φλούφληδες και δεν θα μας ενδιέφερε αν δεν πίστευαν πως από κοντά τους είμαστε κι εμείς.. Για λόγους δεοντολογίας αναρτώ την γλίτσα της γραφής τους..
«Η σκέψη μας εδώ στο είναι πολύ απλή. Αν κάθε Έλληνας καταφέρει μέσα στο 2012 να αγοράσει ελληνικά προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ στη θέση ξένων προϊόντων που αγόρασε πέρυσι, τότε θα προστεθεί στην προβληματική ελληνική οικονομία το αστρονομικό ποσό των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ολόκληρο το περιβόητο ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα αναζωογονούσε τη χώρα, είναι 18 δισεκατομμύρια για τέσσερα χρόνια. Αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει η είσοδος 12 δις ευρώ τον χρόνο στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα; Τι σημαίνει σε επενδύσεις, σε νέες θέσεις εργασίας; Σε πολύπλοκα προβλήματα λοιπόν, χρειάζονται απλές λύσεις.
Στροφή στο ελληνικό τρόφιμο, στο ελληνικό ποτό, στροφή στον Έλληνα παραγωγό. Και σιγά-σιγά, στροφή στο ελληνικό ρούχο και το ελληνικό παπούτσι. Μην ψαρώνετε από τα πολυδιαφημισμένα ξένα προϊόντα, μη θεωρείτε μόδα την κατανάλωση τους. Οι πολυεθνικές του τροφίμου, του ποτού, του ρούχου, της συσκευής, μας έκαναν να τρώμε πλαστικά σαν Αμερικάνοι, να ντυνόμαστε σαν Βρεττανοί ή Ιταλοί, να πίνουμε σαν Γάλλοι, να γίνουμε γκατζετάκηδες σαν Γιαπωνέζοι. Η ματιά μας πρέπει να είναι ανοικτή στον κόσμο, αλλά όχι ως το σημείο να περιφρονήσουμε τους εαυτούς μας και να υιοθετήσουμε συμπεριφορές συλλογικής καταστροφής μας. Ως εδώ. Αξίζουμε πολύ περισσότερα και ως παραγωγοί και ως καταναλωτές και ως αυτεξούσιοι πολίτες.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου