ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ

Εκλογικό Μπλακ- Αουτ

Οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας δημιουργούν πλέον τη βεβαιότητα ότι οι ερχόμενες εκλογές θα είναι οι τελευταίες με κυρίαρχο τον δικομματισμό, όπως τουλάχιστον τον βιώσαμε από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Ποια είναι τα συμπεράσματα που προκύπτουν;
1) Η Ν.Δ. δεν έχει δημιουργήσει ρεύμα νίκης, παρ’ ότι εδώ και έναν χρόνο ο Σαμαράς είχε αντιμνημονιακή ρητορική. Τώρα που έχει ψηφίσει το μνημόνιο 2, τα ποσοστά του με δυσκολία θα προσεγγίσουν το 30% όταν θα ανοίξουν οι κάλπες.
2) Το ΠΑΣΟΚ και προσωπικά ο Γιώργος Παπανδρέου βρίσκονται σε τροχιά κατάρρευσης.
Η Αριστερά – ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ – εισπράττουν μεν τη δυσαρέσκεια των πολιτών από την εφαρμογή του μνημονίου, τη φθορά των δυο κομμάτων εξουσίας και γενικότερα του πολιτικού συστήματος, αλλά κατά τη γνώμη μου περιορίζουν τα εκλογικά τους οφέλη εξαιτίας δυο σημαντικών παραγόντων που αφορούν:
1. Την αδυναμία τους να έχουν μια ολοκληρωμένη, ρεαλιστική και εφικτή οικονομική πρόταση ως αντίβαρο στη μνημονιακή στρατηγική ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. και πιθανώς ΔΗΜΑΡ.
2. Τη δυσκολία να συγκροτήσουν μια προγραμματική συμφωνία ή τουλάχιστον μια κοινή στάση σε βασικά ζητήματα που να δίνει μια προοπτική μετεκλογικής συνεργασίας (για κυβερνητική σύμπραξη ούτε λόγος φυσικά).
ΔΕΛΑΤΟΛΑΣ ΠΟΝΤΙΚΙ

Έμπειροι και σοβαροί

Αν η Ελλάδα ήταν μια κανονική χώρα με ένα κράτος που λειτουργεί, οι άμεσες εκλογές θα ήταν μια αναγκαία και ενδεχομένως σοφή λύση. Δεν είμαστε μια κανονική χώρα αυτήν τη στιγμή και το κράτος μας έχει σταματήσει να λειτουργεί. Παρ' όλα αυτά, εκλογές θα γίνουν την άνοιξη και η θέληση της πλειοψηφίας πρέπει να εκφρασθεί στις κάλπες. Το κρίσιμο και μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσον θα μπορούσε ο κ. Παπαδήμος με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. να αναθέσει σε συγκεκριμένα άτομα κοινής αποδοχής και ειδικές ομάδες εργασίας ορισμένες κρίσιμες μεταρρυθμίσεις που η χώρα χρειάζεται άμεσα, άσχετα από τις δανειακές της υποχρεώσεις ή το ποιος βρίσκεται στην εξουσία. Να συμφωνήσουν, δηλαδή, τα δύο μεγάλα κόμματα μαζί με τον κ. Παπαδήμο πως ακόμη και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, κάποιοι έμπειροι και σοβαροί άνθρωποι θα προχωρούν όσα πρέπει να έχουν γίνει μέχρι τον Ιούνιο. Αν δεν συμβεί αυτό, και με δεδομένη την παράλυση του κρατικού μηχανισμού, την ένταση της προεκλογικής περιόδου και την περίοδο προσαρμογής της νέας κυβέρνησης, το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό όσο και αναμενόμενο.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Αδίστακτοι και επικίνδυνοι

Χτες ο υπουργός Οικονομικών στο ΜΕΓΚΑ, προκειμένου να ενισχύσει την κυβερνητική προπαγάνδα στήριξης της απόφασης του Γιούρογκρουπ για την ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, ώστε να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση, πολιτική που χρεοκοπεί βίαια και ανεξέλεγκτα τους εργαζόμενους και θέλοντας να την παρουσιάσει ως μονόδρομο για το λαό, επιτέθηκε στο ΚΚΕ γιατί όχι μόνο δε συναινεί, αλλά καλεί το λαό να την αντιπαλέψει, να την ανατρέψει, προβάλλοντας ως διέξοδο την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία. Είπε μάλιστα ότι αυτά δεν τα σηκώνει η «δημοκρατία», δε σηκώνει πολυφωνία, τώρα χρειάζεται εθνική συναίνεση, άρα... όλοι υπέρ της εγκληματικής πολιτικής του κεφαλαίου, αυτό επιθυμούν οι πολίτες! Οι καπιταλιστές το επιθυμούν, οι εργάτες το πολεμούν. Πράγματι, η συμφωνία του Γιούρογκρουπ χρησιμοποιείται ως όργανο νέας επίθεσης στο εργατικό και λαϊκό εισόδημα και ταυτόχρονα ως μέσο εκβιασμού της εργατικής τάξης. Αλλά πλανάται ο υπουργός και η κυβέρνηση αν νομίζουν πως την αβεβαιότητα και το φόβο τους από την αναποτελεσματικότητα της συμφωνίας για οριστική αντιμετώπιση του χρέους, των ελλειμμάτων, της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου, που θα τους αναγκάσει σύντομα να πάρουν νέα ακόμη πιο άγρια μέτρα, θα τα μετατρέψουν σε τρόμο του λαού, με ένταση της επίθεσης στο ΚΚΕ. Ο λαός έχει πείρα. Το εργατικό κίνημα που μπολιάζεται από την πολιτική του ΚΚΕ φοβούνται, και γι' αυτό η επίθεση. Αλλά λαός άφοβος, που αντιπαλεύει όχι μόνο τους αντιλαϊκούς νόμους και τα αστικά κόμματα, αλλά πάνω απ' όλα την εξουσία των μονοπωλίων, έχει ανεξάντλητη δύναμη να τους σαρώσει.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΑΔΕ!

Το έθεσε χθες ο υπουργός Οικονομικών: να επιστρέψουν στις ελληνικές τράπεζες οι καταθέσεις που «έφυγαν». Εάν υπήρχαν – που δεν υπήρχαν – λόγοι για την απόσυρσή τους, μετά την απόφαση του Eurogroup εξέλιπαν. Κίνδυνος χρεοκοπίας της χώρας δεν υφίσταται. Συνεπώς δεν νοούνται καταθέσεις Ελλήνων στο εξωτερικό ή σε κρύπτες. Με αυτά τα χρήματα – που φυσικά ανήκουν πάντα στους κατόχους τους – το τραπεζικό σύστημα θα ανακτήσει την ευρωστία του και θα χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη. Οπότε θα ωφεληθούν όλοι – και οι καταθέτες. Εκτός από λογική ενέργεια, είναι και επιβεβλημένη πράξη πατριωτισμού. Ιδίως όταν αλλοεθνείς, όπως οι δύο ιταλοί δήμαρχοι, διαθέτουν τον μισθό τους υπέρ της Ελλάδας...