Μόνο που το αίμα του Έλληνα δεν το απορροφούν οι μετανάστες ή τα κουνούπια, αλλά οι τράπεζες και το ξέρει..
Μόνον για τους αμύητους στις δοξασίες της πολιτικής είναι παράδοξο.. Η Χρυσή Αυγή μπορεί να ιδρώσει να διέλθει το κατώφλι της βουλής αλλά λειτουργεί κοινωνικά ως τάγμα ασφαλείας που προσφέρει -κυρίως έναντι των μεταναστών-
προστασία στο πόπολο, με αντίτιμο την απόσπαση ψήφων.
Δύο περίπου χρόνια από την είσοδο της χώρας σε καθεστώς διεθνούς εποπτείας οι πολίτες βιώνουν πρωτόγνωρες συνθήκες διάλυσης της κοινωνίας, των δομών του κράτους και των πάσης φύσης σταθερών πάνω στις οποίες βάσιζαν τη ζωή τους.
Η διάλυση αυτή φαίνεται ότι «επιστρέφει» στην… πηγή της, τον κύριο υπεύθυνο, δηλαδή το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, το οποίο αντιμετωπίζει συνθήκες πολυδιάσπασης, με το ακροατήριο που κάποτε αποτελούσε το παραδοσιακό κέντρο, είτε ψήφιζε ΠΑΣΟΚ είτε Ν.Δ., να δραπετεύει πανικόβλητο προς κάθε κατεύθυνση.
Μπορεί ο κύριος όγκος του προς τα αριστερά αλλά κάπου εκεί κατά την μαζική έξοδο καραδοκεί και η ακροδεξιά για να εισπράξει και αυτή το μερίδιο που της θεωρεί ότι της αναλογεί..
Οι δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος χτυπούν το καμπανάκι για τις τάσεις που διαμορφώνονται σε κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας όσο η κρίση βαθαίνει και σαρώνει τα πάντα.
Η πιο ενδεικτική, αυτή της Pulse RC («Π», 2.2.2012), δείχνει τη Χρυσή Αυγή να διαβαίνει το κατώφλι της Βουλής (ποσοστό 3%). Στο μεταξύ, η ανοδική τάση της Χρυσής Αυγής καταγράφεται και σε προηγούμενες δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος (VPRC, Ιαν. 2012: 2,5%, ALCO, Ιαν. 2012: 1,5%, MRB - VPRC, Δεκ. 2011: 1,5% κ.λπ.).
Δίπλα στο δημοσκοπικό στοιχείο, η συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας της ίδιας οργάνωσης για την επέτειο από την κρίση στα Ίμια στις 28.1, η οποία είχε αξιοσημείωτο όγκο, αποτελεί επίσης μάρτυρα για τη μετακίνηση μιας υπολογίσιμης «μάζας» στο δεξιό άκρο του πολιτικού συστήματος.
Η οργάνωση, για πολλούς, ταυτίζεται με παραβατικές συμπεριφορές και με περίεργες διασυνδέσεις με διάφορους χώρους, από τους χούλιγκανς και την αστυνομία ώς τη «νύχτα», ενώ το ιστορικό ρατσιστικών επιθέσεων σε μετανάστες κυρίως στο κέντρο της Αθήνας και σε συνοικίες - γκέτο, όπως ο Άγιος Παντελεήμονας, είναι πλούσιο.
Ταυτόχρονα, όμως, στο πλαίσιο της συγκυρίας εκφράζει «αντιμνημονιακό» λόγο, όχι τόσο από οικονομική, όσο από εθνικιστική σκοπιά, καταγγέλλοντας με κάθε ευκαιρία τη Ν.Δ. και τον ΛΑΟΣ ως «προδότες» και «ανθέλληνες» απλώς και μόνο για να χαϊδέψει τα αυτιά των ακροατών της.
Το αν βεβαίως η δράσης της αυτή είναι ικανή να την ενισχύσει τόσο έτσι ώστε να εισέλθει στην βουλή αυτό μένει να αποδειχτεί, σε μια εποχή που εκείνο το οποίο απορροφά το αίμα του Έλληνα δεν είναι ο μετανάστης ούτε τα κουνούπια, αλλά οι τράπεζες και το ξέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου