Η «Μπιλντ» και ο φόβος των αστών
Το φόβο των αστών και του κεφαλαίου για το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα και την πρωτοπορία του, τους κομμουνιστές, φανερώνει το χτεσινό κίτρινο «ρεπορτάζ» της γνωστής σκανδαλοθηρικής γερμανικής εφημερίδας «Μπιλντ», που με έναν αχταρμά επιχειρεί να σπείρει συγχύσεις και να τρομοκρατήσει και το γερμανικό λαό. Ο τίτλος χαρακτηριστικός: «Κομμουνιστές, αντιεβραίοι, μισοεγκληματίες! Θα κυβερνούν σε λίγο αυτοί οι ακραίοι την Ελλάδα;»... Και υπότιτλος: «Μετά τις εκλογές τον Απρίλιο επαπειλείται μια πολιτική κατολίσθηση. Ο Ελληνας πρόεδρος χλευάζει τον Σόιμπλε».
(Κλύδωνας: Να σημειώσω εδώ πως η συγκεκριμένη εφημερίδα η οποία εμφανίζεται ως απολίτικη είχε προ δεκαετιών σε πρωτοσέλιδό της αναρτήσει την εξής αυτοεκπληρούμενη προφητεία: «Μα δεν θα βρεθεί ούτε ένας να καθαρίσει κάποιο μέλος της ομάδας Μπάαντερ Μάϊνχοφ;» Και βρέθηκε ένας ηλίθιος 18χρονος να το πράξει και να υποθηκεύσει όλη του την ζωή.. Περί αυτής πρόκειται..)
Σε ό,τι αφορά την ξεκάθαρη στρατηγική του ΚΚΕ, που αντιπαλεύει την πολιτική του κεφαλαίου, την ΕΕ και καλεί το λαό σε πάλη για έξοδο από τη λυκοσυμμαχία, μονομερή διαγραφή του χρέους με λαϊκή εργατική εξουσία, την εμφανίζει ως εξής: «Η αρχηγός των κομμουνιστών, Αλέκα Παπαρήγα, επιτίθεται κυρίως κατά της Γερμανίας».
Η συγκεκριμένη γερμανική φυλλάδα παίρνει τη σκυτάλη από τα δικά μας αστικά ΜΜΕ που για να τρομοκρατήσουν το λαό σπέρνουν κλίμα χάους και καταστροφής αν δεν εφαρμοστούν τα μέτρα που έχει ανάγκη η πλουτοκρατία.
Στο χέρι του λαϊκού κινήματος είναι το φόβο των αστών να τον κάνει μόνιμο εφιάλτη. Οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι και οι γυναίκες από τα λαϊκά στρώματα στο κάλεσμα του «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω», μπορούν να απαντήσουν με την οργάνωση στους τόπους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές ως την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.
Η συμπόρευση με το ΚΚΕ για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας, για να πάρει ο λαός τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του είναι βασική προϋπόθεση για να έχει αυτός ο αγώνας ουσιαστικό αποτέλεσμα και να μην ξεστρατίσει σε διαχειριστικές λογικές περί «άλλου μείγματος» και πιο «ανθρώπινου καπιταλισμού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου