Από τον Ριζοσπάστη
"Στήνεται διεθνής μηχανισμός καταστολής των λαών
Ασκήσεις του Ελληνικού Στρατού για αντιμετώπιση «απειλών» σε αστικό περιβάλλον και στρατολόγηση μέσω «σεμιναρίου» παραστρατιωτικών για βρώμικες αποστολές εκτός, αλλά και εντός των χωρών του ΝΑΤΟ"
Του Ευγένιου Ανδρικόπουλου
Δεν είναι κεραυνός εν αιθρία το σημερινό αποκαλυπτικό και πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του Ριζοσπάστη επί του οποίου κατά το ήμισυ έχει απόλυτο δίκιο η εφημερίδα..
Δεδομένου πλέον ότι πόλεμος μεταξύ ισοδύναμων ιμπεριαλιστικών κρατών θα σημάνει αυτομάτως και τον ολικό αφανισμό των ισχυρών οικονομικά τάξεων, αφού τα πυρηνικά όπλα είτε εμφανώς είτε αφανώς κυκλοφορούν ευρέως στην παγκόσμια αγορά, και με την λαϊκή αμφισβήτηση -της δυναστικής κυριαρχίας τους- να τρέχει σαν καυτό αίμα στις φλέβες της ανθρωπότητας, φυσική συνέπεια είναι να ασκούνται στην αντιμετώπιση αστικών ανταρτοπόλεμων.
Η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή κρύβεται στο αληθοφανές πρόσχημα. To ποιοι θα τους οργανώσουν.. Ψιθυρίζεται ως ανομολόγητη αλήθεια στα στόματα του λαού μόνο που για λόγους πολιτικών αξιών και αρχών δεν αγγίζει ούτε η εφημερίδα του ΚΚΕ... αλλά ούτε και το καθεστώς.
Αναφέρομαι στον άμεσο κίνδυνο (χειραγωγούμενης ή αυθόρμητης) εξέγερσης των μεταναστευτικών κοινωνιών που ζουν ανάμεσά μας, πολλές από τις οποίες έχουν οργανωθεί για λόγους αυτοπροστασίας σε αυτό τον βαθμό ώστε ελάχιστα απέχουν από τις συντεταγμένες και πειθαρχημένες στρατιωτικές ομάδες.
Αναφέρομαι στον άμεσο κίνδυνο (χειραγωγούμενης ή αυθόρμητης) εξέγερσης των μεταναστευτικών κοινωνιών που ζουν ανάμεσά μας, πολλές από τις οποίες έχουν οργανωθεί για λόγους αυτοπροστασίας σε αυτό τον βαθμό ώστε ελάχιστα απέχουν από τις συντεταγμένες και πειθαρχημένες στρατιωτικές ομάδες.
Μακριά από τις απόψεις μου ο κοινωνικός ρατσισμός αλλά: Οι εκ των άνω επιβαλλόμενες επιμιξίες ανόμοιων πολιτισμικών ουσιών ή παράγουν τέρατα ή αποτυχαίνουν προκαλώντας βίαιες συγκρούσεις.
Και στις δυο περιπτώσεις το πρόβλημα που γεννάται παρουσιάζει κοινά και άκρως επικίνδυνα χαρακτηριστικά. Ιδία δε στην περίπτωση της αποτυχίας. Γιατί αφού δεν αφομοιώθηκε κάποιο από τα στοιχεία της συνταγής, εξακολουθεί να δρα ως δηλητηριώδης ουσία στα σπλάχνα μιας κοινωνίας ξενιστή για να αναδείξει το εξής:
Την υπερδιαστρωμάτωση (πολιτισμική κατάτμηση ) της κοινωνίας σε μικρές ασήμαντες ομάδες που είχε θαφτεί κάτω από τόννους πολιτισμικών σκουπιδιών μιας επίπλαστης ευημερίας από το πλαστικό χρήμα...
Και στις δυο περιπτώσεις το πρόβλημα που γεννάται παρουσιάζει κοινά και άκρως επικίνδυνα χαρακτηριστικά. Ιδία δε στην περίπτωση της αποτυχίας. Γιατί αφού δεν αφομοιώθηκε κάποιο από τα στοιχεία της συνταγής, εξακολουθεί να δρα ως δηλητηριώδης ουσία στα σπλάχνα μιας κοινωνίας ξενιστή για να αναδείξει το εξής:
Την υπερδιαστρωμάτωση (πολιτισμική κατάτμηση ) της κοινωνίας σε μικρές ασήμαντες ομάδες που είχε θαφτεί κάτω από τόννους πολιτισμικών σκουπιδιών μιας επίπλαστης ευημερίας από το πλαστικό χρήμα...
Κοινωνική ανομιομορφία -ακόμη και σε στρώματα της ίδιας τάξης- την οποία επίσης αρνείται να σχολιάσει η αριστερά.. Ή επί ο ορθότερο την σχολιάζει αλλά κατά το ένα της σκέλος. Την άρχουσα τάξη για την οποία παραδέχεται πως τμήμα της θα καταστραφεί.
Δηλαδή ένα τμήμα τη λεγόμενης πλουτοκρατίας θα έχει την ίδια τύχη με ένα άλλο τμήμα της λεγόμενης εργατικής τάξης. Εργάτης και ολιγάρχης στην συγκεκριμένη περίπτωση θα έχουν κατάληξη κοινή. Τα συσσίτια.
Κατάσταση ωστόσο που δημιουργεί νέα κοινωνικά δεδομένα τα οποία αν προστεθούν στην προηγούμενη παροχή ευημερίας από τα τραπεζικά ΑΤΜ αποσυνθέτουν έτι περισσότερο την ήδη αποσυντεθιμένη κοινωνία.
Γιατί; Επειδή κάθε οικονομική κρίση που σέβεται τον εαυτό της, προκαλεί αλλοίωση ή ταπείνωση των πολιτισμικών αξιών σε αυτό τον βαθμό που η πολιτική εμπειρία έχει δείξει πως είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο συνειδητοοποιώντας τις αιτίες να επανενωθούν αυτά για να συγκροτήσουν τις γνωστές μας τάξεις, και ακόμη δυσκολότερο να συνεργαστούν στην βάση του φυσικού τους παρανομαστή. Του μαρξιστικού δόγματος της εργοδοτικής εκμετάλλευσης.
Ο Πακιστανός ή ο Ινδός και Αλβανός μα και ο γηγενής περιθωριακός εργάτης, δεν γίνεται αυτομάτως κοινωνικά αποδεκτός στην τάξη του ότι κι αν λέω εγώ ή η αριστερά. Δεν τους το επιτρέπουν οι εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτισμικές τους καταβολές, ή οι διαφορετικές τους αξίες αν πρόκειται για Έλληνα, και χρόνος για φροντιστηριακά μαθήματα πολιτικής οικονομίας δεν υπάρχει. Οι συνθήκες υψηλής πίεσης και θερμοκρασίας απαιτούν λύσεις άμεσες και το καθεστώς το γνωρίζει.
Δηλαδή ένα τμήμα τη λεγόμενης πλουτοκρατίας θα έχει την ίδια τύχη με ένα άλλο τμήμα της λεγόμενης εργατικής τάξης. Εργάτης και ολιγάρχης στην συγκεκριμένη περίπτωση θα έχουν κατάληξη κοινή. Τα συσσίτια.
Κατάσταση ωστόσο που δημιουργεί νέα κοινωνικά δεδομένα τα οποία αν προστεθούν στην προηγούμενη παροχή ευημερίας από τα τραπεζικά ΑΤΜ αποσυνθέτουν έτι περισσότερο την ήδη αποσυντεθιμένη κοινωνία.
Γιατί; Επειδή κάθε οικονομική κρίση που σέβεται τον εαυτό της, προκαλεί αλλοίωση ή ταπείνωση των πολιτισμικών αξιών σε αυτό τον βαθμό που η πολιτική εμπειρία έχει δείξει πως είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο συνειδητοοποιώντας τις αιτίες να επανενωθούν αυτά για να συγκροτήσουν τις γνωστές μας τάξεις, και ακόμη δυσκολότερο να συνεργαστούν στην βάση του φυσικού τους παρανομαστή. Του μαρξιστικού δόγματος της εργοδοτικής εκμετάλλευσης.
Ο Πακιστανός ή ο Ινδός και Αλβανός μα και ο γηγενής περιθωριακός εργάτης, δεν γίνεται αυτομάτως κοινωνικά αποδεκτός στην τάξη του ότι κι αν λέω εγώ ή η αριστερά. Δεν τους το επιτρέπουν οι εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτισμικές τους καταβολές, ή οι διαφορετικές τους αξίες αν πρόκειται για Έλληνα, και χρόνος για φροντιστηριακά μαθήματα πολιτικής οικονομίας δεν υπάρχει. Οι συνθήκες υψηλής πίεσης και θερμοκρασίας απαιτούν λύσεις άμεσες και το καθεστώς το γνωρίζει.
Καθώς έτσι οι κοινωνίες δια του ανηλεούς ανταγωνισμού θα συρρικνώνονται, και ο κίνδυνος να αφανιστεί (οι αυτοκτονίες αλλά και οι σιωπηροί θάνατοι από την ασιτία το επιβεβαιώνουν) άμεσα ένα τεράστιο τμήμα του πληθυσμού και από τις δύο τάξεις (φυσικά το πλήγμα στην εργατική θα είναι πολυπληθέστερο αλλά είπα τηρουμένων των αναλογιών)η οργή θα ξεσπάει σε άναρχες και ατομικές λύσεις που συντοχρόνω μπορεί και να μετεξελιχθούν σε ατημέλητα επιμελημένη καταστροφή. (το 2008 δεν είναι μακριά..)
Εφιάλτης για το σύστημα των παγκόσμιων ηγεμόνων που γράφει την ιστορία ερήμην μας, και που προκειμένου να προστατέψει τα πληθυσμιακά εκείνα τμήματα που έχουν ευνοηθεί με την απόσπαση αριθμημένων θέσεων εργασίας, άρα και επιβίωσης, φροντίζει τόσο για την δική του όσο και για την δική τους θωράκιση συστήνοντας κατασταλτικούς μηχανισμούς διπλής όψεως στόχος των οποίων θα είναι όσοι επιβουλεύονται την εξουσία τους ανεξαρτήτως χρώματος φυλής γένους και φύλλου που νομοτελειακά θα εξεγερθούν.
Μηχανισμοί που κατά το ένα τους σκέλος ήταν ως τα χθες ορατοί και λειτουργούσαν στην βάση θεσμοθετημένων πολιτικών αποφάσεων. Αναφέρομαι στους ένστολους και στις δυνάμεις ασφαλείας. Γνωστοί επίσης ήταν και οι παρακρατικοί αντίστοιχοί τους που και αυτοί τελούσαν υπό την αιγίδα της κρατικής προστασίας ανεξαρτήτως του αν αυτή ένιπτε τα χείρας της κάθε φορά που συλλαμββάνονταν να παρανομούν. Το αυτό ισχύει και για τους ιδιωτικούς στρατούς που επίσης καλύπτονταν από την νομοθεσία κάτι που δεν συμπεριέλαβε ποτέ ωστόσο και το περιεχόμενο της δράσης τους..
Το άγνωστο και νέο φυστίκι στο πιλάφι της καταστολής είναι η ανάμιξη του επίσημου στρατού στην αντιμετώπισή της. Όμως και αυτό κανέναν δεν έπρεπε να καταπλήξει δεδομένου ότι ο στρατός μας κατά τα πρότυπα του Πακιστάν από κληρωτός κατέστη επαγγελματικός τις δύο τελευταίες δεκαετίες δίχως κανείς -ναι κανείς- να εναντιωθεί στις αποφάσεις αυτές.
Φυσική κατάληξη ήταν να τον θέσουν στην υπηρεσία των παγκόσμιων ηγεμόνων οι οποίοι μετά την πτώση των Σοβιέτ αποχαλινώθηκαν τόσο που τους έπεσαν οι μάσκες των ευνονομούμενων αστικών δημοκρατιών και προβάλλουν καθημερινά τα συρριγγοειδή τους δόντια.
Μηχανισμοί που κατά το ένα τους σκέλος ήταν ως τα χθες ορατοί και λειτουργούσαν στην βάση θεσμοθετημένων πολιτικών αποφάσεων. Αναφέρομαι στους ένστολους και στις δυνάμεις ασφαλείας. Γνωστοί επίσης ήταν και οι παρακρατικοί αντίστοιχοί τους που και αυτοί τελούσαν υπό την αιγίδα της κρατικής προστασίας ανεξαρτήτως του αν αυτή ένιπτε τα χείρας της κάθε φορά που συλλαμββάνονταν να παρανομούν. Το αυτό ισχύει και για τους ιδιωτικούς στρατούς που επίσης καλύπτονταν από την νομοθεσία κάτι που δεν συμπεριέλαβε ποτέ ωστόσο και το περιεχόμενο της δράσης τους..
Το άγνωστο και νέο φυστίκι στο πιλάφι της καταστολής είναι η ανάμιξη του επίσημου στρατού στην αντιμετώπισή της. Όμως και αυτό κανέναν δεν έπρεπε να καταπλήξει δεδομένου ότι ο στρατός μας κατά τα πρότυπα του Πακιστάν από κληρωτός κατέστη επαγγελματικός τις δύο τελευταίες δεκαετίες δίχως κανείς -ναι κανείς- να εναντιωθεί στις αποφάσεις αυτές.
Φυσική κατάληξη ήταν να τον θέσουν στην υπηρεσία των παγκόσμιων ηγεμόνων οι οποίοι μετά την πτώση των Σοβιέτ αποχαλινώθηκαν τόσο που τους έπεσαν οι μάσκες των ευνονομούμενων αστικών δημοκρατιών και προβάλλουν καθημερινά τα συρριγγοειδή τους δόντια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου