Βλέποντάς την εξοργίζεσαι από την ανικανότητα πρώτα του Μέσου αναπαραγωγής. Σου επιτρέπει να προσλάβεις την πραγματικότητά της καταφεύγοντας αποκλειστικά σε δύο από τις αισθήσεις σου κι ας σου παρέχουν κατ' άθροισμα αυτές το 93% της εξωτερικής πραγματικότητας, την ίδια στιγμή που η ψυχή σου φλέγεται να την απολαύσει με τις υπόλοιπες τρεις.. Την γεύση, την όσφρηση και την αφή. Κυρίως την τελευταία. Δευτερευόντως τα βάζεις με την αδυναμία της φύσης σου η οποία στην παρουσία της εξαϋλώνεται. Κυματοποιείται πως το λένε, χάνει την μάζα αδρανείας της. Και συ καιγόσουν να την τυλίξεις σε μια απόλυτη αγκαλιά. Όπως του νερού. Έτσι που στριφογυρίζοντας να προκαλείς ομόκεντρους κύκλους γύρω της. Με κέντρο της γης και του σύμπαντος την ύπαρξή της. Μα και πάλι δεν την έχεις.. Γιατί η ομορφιά δεν συλλαμβάνεται.. Και κυρίως δεν κατέχεται.. Ίσως γιατί δεν υπάρχει και απλώς την φαντάζεσαι.. Ή την ονειρεύτηκες.. Ταξιδέψτε μαζί της όπως μπορείτε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.