Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

ΝΑΤΟΪΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝ. ΜΕΣΟΓΕΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Πολύπλευρη και επικίνδυνη η ελληνική εμπλοκή και αμφισβήτηση της Ελληνικής ΑΟΖ


Η στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, το στρατηγείο του ΝΑΤΟ στη Θεσσαλονίκη και οι ανταγωνισμοί για τους υδρογονάνθρακες, θρυαλλίδα αρνητικών εξελίξεων για το λαό


Η ελληνική εμπλοκή έχει και συγκεκριμένο επιχειρησιακό χαρακτήρα, όπως αυτός αποτυπώνεται στις συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας - Ισραήλ.
Περιλαμβάνει συνεργασία των Πολεμικών Αεροποριών και των Πολεμικών Ναυτικών των δύο χωρών, τόσο σε επίπεδο ασκήσεων και εκπαίδευσης, όσο και στον τομέα της ανταλλαγής πληροφοριών, σε συνδυασμό με αμοιβαίες μετασταθμεύσεις μαχητικών αεροσκαφών σε πολεμικά αεροδρόμια και ελλιμενισμούς πολεμικών πλοίων σε λιμάνια της Ελλάδας και του Ισραήλ.



Δεν είναι τυχαίο πως ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Δ. Αβραμόπουλος, μίλησε για «επιλογή και δέσμευση να εμβαθύνουμε τη συμμαχία και τη συνεργασία μας με το Ισραήλ, στο πλαίσιο μιας νέας πολιτικής για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο». Μια αναφορά που παραπέμπει ευθέως στο ΝΑΤΟικό σχέδιο περί «νέας Μέσης Ανατολής», που έχει ήδη αρχίσει να ξετυλίγεται με τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη» στη βόρεια Αφρική και τις διαφαινόμενες εξελίξεις σε Συρία και Ιράν.


Η αναφορά του Ελληνα υπουργού Αμυνας ότι η συνεργασία αυτή Ελλάδας - Ισραήλ θα «δημιουργήσει νέες πηγές πλούτου για τους δύο λαούς μας» δείχνει ότι σε μια περίοδο που στην περιοχή μας μεγαλώνει η στρατιωτική παρουσία ανταγωνιστριών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία κ.λπ.), που διεκδικούν μερίδιο από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει τη βαθύτερη ενσωμάτωση της χώρας στους γενικότερους ανταγωνισμούς, βάζοντας στο τραπέζι και τους ενεργειακούς πόρους που βρίσκονται στην ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).


Αυτό, μάλιστα, χωρίς καν να έχουν οριστεί και κατοχυρωθεί αυτά τα δικαιώματα, με την κήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ - υφαλοκρηπίδας, στρώνοντας έτσι το έδαφος για κάθε είδους παζάρια, με αντικείμενο τα κυριαρχικά δικαιώματα.


Ενδεικτικό του που πόσο περιπλέκεται η κατάσταση και των κινδύνων που ελλοχεύουν, είναι ότι τις προηγούμενες μέρες η Αίγυπτος κάλεσε την Κύπρο και την Τουρκία σε διαβουλεύσεις για τον καθορισμό της μεταξύ τους ΑΟΖ, παρακάμπτοντας επιδεικτικά την Ελλάδα και αμφισβητώντας ευθέως την ΑΟΖ του Καστελόριζου, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ αποκλείει την επαφή της ΑΟΖ της Αιγύπτου με την ΑΟΖ της Τουρκίας. Αυτό, την ίδια ώρα που τουρκικό ελικόπτερο πετούσε προκλητικά πάνω από τη Ρω, τη νησίδα στα δυτικά του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελόριζου, εγγράφοντας έτσι υποθήκες ντε φάκτο αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.


Αξίζει να αναφερθεί πως η ΑΟΖ του Καστελόριζου, σε πλήρη ανάπτυξη, με βάση την αρχή της μέσης απόστασης που καθιερώνει το Δίκαιο της Θάλασσας ως όριο για θάλασσες κάτω των 400 ν. μιλίων, καλύπτει ένα θαλάσσιο χώρο έκτασης περίπου όσο η Πελοπόννησος και είναι ο «κρίκος» που ενώνει την Ελληνική με την Κυπριακή, καθώς και με την Αιγυπτιακή ΑΟΖ. Μάλιστα, πρόκειται για μια περιοχή που εικάζεται ότι διαθέτει σημαντικά ενεργειακά αποθέματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: