Από τον Ευγένιο Ανδρικόπουλο
Επειδή το καθεστωτικό παραμύθι παρουσιάζει το έλλειμμα και το μαγείρεμά του ως δράκο, σειρά μου να σας το απομυθοποιήσω γιατί αρχίζει αυτή η ιστορία και μου σπάει τα νεύρα.
Έχουμε και λέμε σε σχέση με αυτά που γνωρίζουν άπαντες- από όσους απλώς έχουν ρίξει μια φευγαλέα ματιά στις συνθήκες του Μάαστριχτ και της Λισσαβώνας και κυρίως στο ευρωσύνταγμα που δια της επικοινωνιακής κολυμπήθρας των σύγχρονων Σιλωάμ το βάφτισαν Ευρωσυνθήκη.
Αυτό ή αυτή, (ευρωσύνταγμα ή ευρωσυνθήκη) εντός των οποίων αναφέρεται 480 τόσες φορές ο όρος «ανταγωνισμός» και ουδεμία η λέξη κοινωνία!!! ΟΥΔΕΜΙΑ !!
Τα αντεργατικά και κατά συνέπεια αντικοινωνικά μέτρα που υλοποιούνται ήταν μέτρα προαποφασισμένα, μέτρα στρατηγικού χαρακτήρα που περιγράφονταν στην ευρωσυνθήκη για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του αριστοκρατικού κηφηναριού.
Αυτά τα ίδια μέτρα θα τα εφάρμοζαν οι πολιτικοί εκπρόσωποί του, πιθανότατα με ένα διαφορετικό προπαγανδιστικό τέχνασμα. Το έλλειμμα, είτε ήταν «μαγειρεμένο» είτε όχι,
(η άποψή μου είναι πως εξ αντικειμένου μαγειρεύεται δεδομένου πως στατιστική ορίζεται από τον καταλογισμό σε δέκα, το κοτόπουλο που καταβρόχθισε μόνον ένας ) ,
αποτέλεσε το όχημα, το φύλλο συκής της καθεστωτικής προπαγάνδας που το αξιοποίησε για να εκβιάσει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα ώστε να μην αντιδράσουν αυτά στην αντιλαϊκή καταιγίδα.
Η συστημική στατιστική (όπως και οι δημοσκοπήσεις) είναι για τις κυβερνήσεις μια «πλαστελίνη» που την πλάθουν όπως θέλουν για να νομιμοποιούν τις αντιλαϊκές τους πολιτικές. Τα «μαγειρέματα» έτσι στο έλλειμμα και στα στατιστικά στοιχεία δεν είναι κάτι πρωτότυπο, γιατί από γενέσεώς της η στατιστική αποτελεί το μόνιμο εργαλείο στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης σε κάθε κράτος.
Το ίδιο έγινε και με το έλλειμμα στη Γερμανία, το ίδιο συνέβαινε κατά κόρον στην Ιρλανδία το ίδιο είχε γίνει και με τα στοιχεία για την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ.
Για να συγκρίνετε προκειμένου να επιβεβαιώσετε την αλήθεια της άποψής μου αυτής, δεν έχετε παρά να θέσετε εκ παραλλήλου το ότι τα ίδια κατά φωτοτυπία μέτρα που ξεθεμελιώνουν κεκτημένα με αίμα εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις,
επιβάλλονται βάναυσα και σε κράτη των οποίων το έλλειμμα είναι κατά πολύ μικρότερο του δικού μας..
Κάτι που αποδεικνύει ότι αυτό απλώς ήταν ο βατήρας δια του οποίου τα καθεστωτικά ανδρείκελα υπερπήδησαν τις αντιστάσεις των μη αφυπνισμένων λαών.. Με δυο λόγια. Η σφαγή μας είχε προαποφασιστεί, ανεξαρτήτως του μεγέθους του ελλείμματος..
Δεν είναι περίεργο αν όχι καταφανέστατα αντιφατικό,
το γεγονός πως ακόμη και σήμερα που τα δικά τους στατιστικά και φυσικά για δικούς τους λόγους
(ένας εκ των οποίων να πείσουν τον λαό ότι οι αιματηρές του θυσίες πιάνουν τόπο)
δείχνουν το έλλειμμα μικρότερο,
η καθεστωτική επίθεση που εξαπολύεται τόσο δια των επιχειρηματικών πυρών του ΣΕΒ όσο και δια εκείνων των εντός της βουλής εξωνημένων πολιτικών τους εκπροσώπων, κλιμακώνεται αντί να μειώνεται;
Μην ψάχνετε την απάντηση σε οικονομικά λεξικά.
Δεν είναι τόσο δαιδαλώδες το ερώτημα.
Απλές γνώσεις μπακαλικής χρειάζονται και όχι μαθήματα πολιτικής οικονομίας..
(οικονομία ως αυθύπαρκτη επιστήμη δεν υφίσταται είναι ένα πλάσμα του καθεστωτικού δικαίου..)
Χρόνια τώρα από το 1981 και εντεύθεν που ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν προέβη σε τίποτα περισσότερο από μια μερική (ελάχιστη ίση ενός ποσοστού που δεν υπερέβαινε το 10%) αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου επ’ ωφελεία των λαϊκών στρωμάτων,
οι δυνάμεις της αντίδρασης και οι περιφερειακοί τους τσάτσοι καιροφυλακτούσαν για την ευκαιρία που θα έπαιρναν το αίμα τους πίσω.
Και αυτό κάνουν κατά τον πλέον βάναυσο τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου