..επιστρατεύθηκαν στην επιχείρηση συσκότισης των αιτιών της κρίσης !!
Γελοίες επιχειρήσεις αναστήλωσης του Ελληνικού κύρους ένθεν κακείθεν. Πρόσωπα άγνωρα αλλά και γνωστά αναλαμβάνουν
-ο καθείς στον χώρο του και πάντα σε σχέση με το ακροατήριό του-
να δώσουν απαντήσεις στο μείζον ερώτημα. Που τίθεται τελικά η οριακή γραμμή παύσης του εξευτελισμού των Ελλήνων..
Τι υποκρύπτεται πίσω από αυτόν;
Ποιος ή ποιοι φέρουν ακεραία την ευθύνη του διασυρμού μας;
Ποιος ή ποιοι σχεδίασαν και ακολούθως εκτέλεσαν μεθοδευμένα το διαφαινόμενο σχέδιο αφανισμού μας;
Και τι περίεργο.. Πάντα εγκαταλείπεται στο απυρόβλητο η αγορά ή οι αγορές. Οι τράπεζες δηλαδή.. Μεταχειριζόμενοι την Ελλάδα ως .. εταιρία (!!!) αν όχι ως εταίρα, πορδαλίζουν για brand name και διάφορες άλλες καθεστωτικές ξανθές τρίχες, για να κρύψουν όπως οι γάτες τα κόπρανά τους κάτω από το χώμα της τάξης που προκάλεσε –και όχι μόνο επί των ημετέρων- την καταστροφή.
Το αριστοκρατικό κηφηναριό.
Και κάποιοι όπως ο εν ονόματι Οικονομίδης Ελληνονοτιοαφρικανός διαφημιστής στο video που ακολουθεί,
(ούτε ελληνικά δεν γνωρίζει αυτού του βαθμού έλληνας)
το πράττουν αριστοτεχνικά συγκρίνοντας μεταξύ τους ανόμοια είδη ή ακόμη χειρότερα επιμένοντας στην καθεστωτική λογική που και τα κορυφαία αρπακτικά της Ευρώπης έχουν πλέον εγκαταλείψει.
Πως η κρίση δεν είναι χρέους αλλά καπιταλιστική.. (υπερσυσσώρευση πλούτου.. μόνον τυφλοί, βλάκες ή λαμόγια δεν το βλέπουν..)
Και για να σας δώσω ένα παράδειγμα. Αυτός λοιπόν ο κ. Οικονομίδης συνθέτει αυθαιρέτως πίνακες εντός των οποίων φιγουράρει πολιτικοοικονομικός ετσιθελισμός του, στην βάση των οποίων αναμιγνύει το δημόσιο χρέος με τραπεζιτικό τραμπουκισμό της δανειοδότησης χρημάτων που δεν έχουν, προσθέτει και ολίγη ζάχαρη άχνη οικονομικής ψυχολογίας για να μας πείσει ότι:
Στις συνειδήσεις των δανειστών η πιστοληπτική μας ικανότητα δεν έχει πιάσει πάτο, διότι προηγούνται ημών η Ιρλανδία η Πορτογαλία η Ισπανία, εμείς η Βρετανία αμέσως μετά ενώ στην έβδομη θέση φαντάζει η Γαλλία και στην όγδοη η Δανία..
Πρόκειται για ράβδο εν γωνία άρα βρέχει ή για την αλχημιστική οικονομία των τραπεζών. Συσκότιση. Και ξέρετε γιατί; Επειδή πρωτίστως στα χίλια ευρώ του παγκόσμιου χρέους ζήτημα είναι αν τα δέκα ανταποκρίνονται στην πραγματική οικονομία και κυρίως γιατί αν το δημόσιο χρέος μιας χώρας επιδέχεται μιας πρόσθεσης αυτή ορίζεται με το πρόσθεμα του λεγόμενου ιδιωτικού.. (των επιχειρήσεων δηλαδή..) Αλλά και για ένα τρίτο επί του οποίου ο Κλύδωνας και δια μέσου των αρθρογράφων του έχει εκτεταμένα αναφερθεί. Πως από το 1934 και εντεύθεν οι τράπεζες δανείζουν χρήματα που δεν έχουν!!!!!!!!!!!!!!!!
Που και πάλι κάποιος θα αυθαιρετούσε γιατί και το δημόσιο στο μέγιστό του μέρος ιδιωτικό είναι αφού προκύπτει από συμβάσεις ιδιωτικών ή δημόσιων επενδύσεων στις οποίες το κράτος είναι εγγυητής..
Ρε δεν μασάμε ρεεεεεε… (τώρα θα μου πείτε γιατί αναρτώ έναν ακόμη φλούφλη και μάλιστα διαφημιστή.. Από δημοκρατική ευαισθησία για να μην κατηγορηθώ ότι λογοκρίνω τους αποστολείς μηνυμάτων μου..)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου