Περίπλοκο σκηνικό για την εθελόδουλη ημεδαπή διπλωματία
Τα τύμπανα του πολέμου έχουν αρχίσει το προανάκρουσμα ενός νέου πολεμικού σεναρίου, που τίθεται σε εφαρμογή από τη Συρία και καταλήγει στο Ιράν.
Το σκηνικό που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο είναι περίπλοκο για να το παρακολουθήσει η ανύπαρκτη δική μας διπλωματία, με την απουσία ισχυρής κυβέρνησης. Ποιος θα βρεθεί να εφαρμόσει συνετή εθνική πολιτική. Στη χώρα που κατόρθωσε να κατατρύχεται εδώ και δύο χρόνια αποκλειστικά με την οικονομική κακοδιαχείρηση δεν βρίσκεται ιθύνων νους να ασχοληθεί με τις γεωπολιτικές εξελίξεις που διαδραματίζονται στην περιοχή. Έτσι έχει αφεθεί ελεύθερο πεδίο να αλωνίζει η Άγκυρα.
Η αποστολή που έχει η αντιπροσωπείας του Αραβικού Συνδέσμου στη Συρία, είναι να εξετάσει τις προοπτικές επέμβασης που έχει η Δύση στην περιοχή και να ενημερώσει τη συριακή ηγεσία ότι τα περιθώρια στενεύουν αν δεν έχουν κλείσει.
Αν στην περίπτωση της Λιβύης την πρωτοβουλία είχε πάρει η Γαλλία, στην Συρία, πρωταρχικό ρόλο εμφανίζεται να έχει η Βρετανία. Αιχμή του δόρατος δηλαδή επειδή είναι γνωστό ποια είναι η δύναμη που υποκινεί όλες αυτές τις αναταραχές.
Έτσι οι πληροφορίες που φτάνουν από τη Βρετανία, αναφέρουν ότι ο σχέδιο είναι πια γνωστό. Έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στο Ιράκ και κατόπιν στη Λιβύη. (Δεν θέλει και πολύ κλικ-κλικ). Με τη βοήθεια του Συμβουλίου Ασφαλείας –αν δεν φέρει τελικά, αντίρρηση η Ρωσία- θα επιβληθεί δήθεν απαγόρευση των πτήσεων, ώστε τα ΝΑΤΟϊκά μαχητικά να αναλάβουν δράση.
Ήδη –βάσει του γνωστού πια σχεδίου- έχουν περάσει σε συριακό έδαφος πράκτορες της βρετανικής MI6 αλλά και της CIA ώστε να βρίσκονται σε στενή συνεργασία με τις άλλες υπηρεσίες όπως SAS και SBS για να καλύπτουν τις ανάγκες των αντικαθεστωτικών.
Το μεγάλο αμάρτημα της Συρίας, ήταν ότι είχε θελήσει να παίξει ρόλο περιφερειακής δύναμης και έτσι στήριζε και στηρίζει τους Χεσμπολά στο Λίβανο. Αυτό όχι μόνο ενοχλεί το Ισραήλ, αλλά αποτελεί μεγάλη απειλή για ολόκληρο το σκηνικό που πάει να διαμορφωθεί στη Μέση Ανατολή.
Ήδη από τα μέσα Δεκεμβρίου, «άνθρωπος που χρησιμοποιεί το FBI για τις διαρροές του», ο Sibel Edmonds έγραψε πως αμερικανικά στρατεύματα έχουν σταλεί και σταθμεύουν στην Ιορδανία, κοντά στα σύνορα με τη Συρία.
Την περασμένη εβδομάδα το περιοδικό Foreign Policy έγραψε πως κορυφαίοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Ομπάμα, με επικεφαλής τον ανώτερο διευθυντή του εθνικού συμβουλίου ασφαλείας (NSC Senior Director) Steve Simon μελετούν επί χάρτου πως θα ενισχυθεί η συριακή αντιπολίτευση με την προοπτική προώθησης της «απαγόρευσης των πτήσεων με την επιβολή no-fly zone».
Βέβαια, η απαγόρευση των πτήσεων που επέβαλε το ΟΗΕ και ανέλαβε να εφαρμόσει το ΝΑΤΟ, χρειάστηκε οκτώ μήνες για να δαμάσει τις στρατιωτικές δυνάμεις που παρέμεναν πιστές στον Καντάφι. Τα βρετανικά σχέδια όμως, αναφέρουν τώρα πως στην περίπτωση της Συρίας ο κυβερνητικός στρατός είναι καλύτερα εκπαιδευμένος και εξοπλισμένος. Επειδή υπήρχε η συνεχής απειλή από τον ισραηλινό εισβολέα που κατέχει μέρος του συριακού εδάφους στο Γκολάν. Και η συριακή αεροπορία είναι εφοδιασμένη με ρωσικά μαχητικά MiG29. Αλλά ο χρόνος τρέχει δραματικά σε βάρος του Σύρου προέδρου Άσαντ.
Στις 27 Δεκεμβρίου, το ακροδεξιό ισραηλινό web site DEBKAfile έγραψε πως στο Κατάρ εκπαιδεύονται και εξοπλίζονται, 2.500 σουνίτες Λίβυοι και Ιρακινοί, με σκοπό να αποτελέσουν μία επεμβατική δύναμη, στα πρότυπα των Λίβυων αντικαθεστωτικών, από ειδικούς απεσταλμένους των ενδιαφερόμενων να «δημιουργηθούν ελεύθεροι θύλακοι σε συριακό έδαφος ώστε να υπάρξουν ορμητήρια για την εξάπλωση της εξέγερσης.
Όσο για τους σύρους λιποτάκτες που αποτελούν τον «ελεύθερο συριακό στρατό»υπολογίζονται σε 20.000.
Δύο είναι τα σχέδια που προωθούνται: Οι αμερικανοί ρεπουμπλικάνοι θέλουν την πεπατημένη διαδικασία της «απαγόρευσης των πτήσεων», ενώ ο Αραβικός Σύνδεσμός εξετάζει την εναλλακτική λύση να αναλάβει πρωτοβουλία η τουρκική πολεμική αεροπορία.
Δεν είναι τυχαία η αναβάθμιση στις σχέσεις Αραβικού Συνδέσμου και τουρκικής διπλωματίας, μετά την πρόσφατη περιοδεία Ερντογάν στις περιοχές που επικράτησε η «αραβική άνοιξη» και η υποδοχή που έτυχε εν είδη«περιφερειακού ηγέτη».
Ήδη η ψυχρότητα στις σχέσεις με τη Ρωσία, είχε δημιουργηθεί από τις καθηδηγούμενες από τις ΗΠΑ δηλώσεις του (mind the) GAP του ελάσσονα για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης, ως την πρόσφατη κρίση που προκλήθηκε από τη σύλληψη του Βατοπεδινού ηγούμενου οδήγησαν στην ματαίωση της διεξαγωγής κοινών ασκήσεων μεταξύ του ρωσικού Στόλου που διαπλέει τη Μεσόγειο και του Πολεμικού μας Ναυτικού, αλλά και της Πολεμικής Αεροπορίας. Πάγωσε η αρχική πρόθεση (που είχε εκφραστεί πριν από ένα μήνα από την Μόσχα) και δεν αποτυπώθηκε σε αίτημα, παρά την επιθυμία ειδικά της Π.Α. να συνασκηθεί με αντίπαλο τα μαχητικά Su-33 στον αέρα.
Το ενδεχόμενο της διεξαγωγής κοινών ασκήσεων είχε συζητηθεί καθώς η ρωσική ναυτική δύναμη έβαζε πλώρη για τη Μεσόγειο. Υπήρξε ένας καταρχήν σχεδιασμός, τα γεγονότα όμως που μεσολάβησαν με την υπόθεση του Βατοπεδίου, τον εγκλεισμό του μοναχού Εφραίμ στη φυλακή και η πρωτοφανής αντίδραση της Μόσχας γι’ αυτό, φαίνεται πως έχουν δημιουργήσει ρήξη διαρκείας.
Μια κρίση η οποία μεταφράζεται σε μια περαιτέρω υποβάθμιση των σχέσεων των δύο χωρών η οποία δεν άφησε ανεπηρέαστη και τη στρατιωτική συνεργασία.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr ο ρωσικός Στόλος τα χτες ξημερώματα βρισκόταν 100 ν.μ. δυτικά του FIR Αθηνών και λογικά τώρα πρέπει να κινούνται εντός αυτού αν δεν έχουν καθυστερήσει πάλι με ανθυποβρυχιακές ασκήσεις. Για τις 3 του μήνα έχει δεσμεύσει, μια περιοχή 60 ν.μ. νοτιοδυτικά της Πύλου (η δέσμευση ίσχυε και για τις 2 του μήνα).
Πάντως έχει δεσμεύσει την ίδια ακριβώς περιοχή η αρμάδα και για τις 6 Ιανουαρίου. Η περιοχή που έχει δεσμευθεί είναι ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για το ρωσικό Ναυτικό: Είναι ακριβώς στην έξοδο της Αδριατικής Θάλασσας...
Να σημειωθεί πως από τη ρωσική πλευρά δεν έχει εκδοθεί subnote κάτι που σημαίνει ότι το ή τα ρωσικά υποβρύχια που ακολουθούν τη ναυτική δύναμη παραμένουν σε καθήκοντα φύλαξης ακριβώς κάτω από το αεροπλανοφόρο Admiral Kuznetsov.
Υπενθυμίζουμε πως η ρωσική ναυτική δύναμη αποτελείται από το αεροπλανοφόρο Admiral Kuznetsov, το καταδρομικό Admiral Chabanenko κλάσης Udaloy II, την φρεγάτα Yaroslav Mudry κλάσης Neustrashimy, την φρεγάτα Ladny κλάσης Krivak II, το ρυμουλκό Nikolai Chiker, τα πλοία ανεφοδιασμού Sergei Osipov, Vyazma, Kama και Lena και ένα ή δύο υποβρύχια πυρηνικής κρούσης που την προστατεύουν υποθαλάσσια.
Η παρουσία του ρωσικού στόλου στην περιοχή μας, έχει άμεση σχέση με την κρίση στη Συρία και οπωσδήποτε παίζει εμφαντικό ρόλο στις αντιρρήσεις που εκφράζει η ρωσική ηγεσία σε ενδεχόμενη ΝΑΤΟϊκή επέμβαση στην αραβική χώρα.
Η Βόρεια Κορέα, έχει καταστεί untouchable λόγω της κατοχής πυρηνικών και της αμέριστης κινεζικής διπλωματικής υποστήριξης. Η Δύση περιορίζεται σε μηντιακή δολιοφθορά. Η Ινδία και το Πακιστάν, θεωρητικά αλληλοεξουδετερώνονται με την κατοχή πυρηνικού οπλοστασίου, λόγω πατροπαράδοτης έχθρας. Το Ιράκ δεν πρόλαβε να αποκτήσει πυρηνικά, μια και το Ισραήλ είχε βομβαρδίσει εν τη γενέσει του το πυρηνικό πρόγραμμα του αλήστου μνήμης Σαντάμ. Το Ισραήλ μπορεί να κατέχει πυρηνικά και να επιβάλει απάνθρωπη μεταχείριση στον άνθρωπο που το αποκάλυψε, επειδή άδεια ασυδοσίας από τον παγκόσμιο χωροφύλακα.
Αλλά όχι και να αποκτήσει πυρηνικά το Ιράν. Αυτό δεν το ανέχεται το Ισραήλ. Και έχει δώσει τις εντολές του.
Δεν δημιουργεί άραγε ερωτηματικά σε όσους κόπτονται ώστε να αποκτήσει δημοκρατία η Συρία, γιατί το ίδιο δεν απαιτείται και για κάποιες άλλες χώρες –για τη Σαουδική Αραβία για παράδειγμα. Εκτός αν η μητρόπολις του καπιταλισμού, της παγκοσμιοποίησης και της δημοκρατίας, είναι ικανοποιημένη με το επίπεδο δημοκρατικών αρχών που επικρατούν στη Σαουδική Αραβία.
Ούτε λόγος να γίνεται φυσικά για την Παλαιστίνη. Είναι θέμα αρχής να μην ενοχλείται το Ισραήλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου