Πρόταση Παπανδρέου για διαρχία μέχρι τις επόμενες εκλογές

...Προς χάριν του "μεγέθους" του Βενιζέλου...

Όχι πως έχει κάποια ιδιαίτερη αξία,

ακόμη και για τους ελάχιστους εναπομείναντες πολιτικούς παρακολουθητές της πορείας ενός αείποτε τεράστιου κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου,

ποιο θα είναι και από ποιον θα οδηγηθεί το πολιτικό όχημα επί του οποίου θα ανέλθει το ΝΕΟΠΑΣΟΚ της τρίτης χιλιετίας για να πορευτεί από τούδε και εντεύθεν.

Είναι γνωστό. Η πολιτική νεκροφόρα.

Ήδη η κοινωνική ερήμωση που έχει προκαλέσει θα επιφέρει την πολιτική του μοναξιά εκ της δραματικής συρρίκνωσης των εκλογικών ποσοστών του κάτι που είναι οφθαλμοφανές ακόμη και σε επίπεδο προσωπικό.

Αξία έχει το γεγονός πως τώρα κατά τον επιθανάτιο ρόγχο του αποκαλύπτονται δημόσια βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις που αρχής γενομένης της Σημίτειας περιόδου επικράτησαν στο κόμμα των μηχανισμών,

για να μας οδηγήσουν στην καταστροφή. Έτσι:

Στην λογική ο καθείς και η καρέκλα του μετά της παρδαλής της ουράς των ιδιοτελών προσδοκιών του, ο υπό προθεσμία πρόεδρος ανοίγοντας επί

τέλους τα χαρτιά του έκλεισε τον δρόμο κάθε φιλόδοξου μνηστήρα της ηγεσίας,

πλην της ατραπού που είχε χαραχθεί αποκλειστικά στα ογκώδη μέτρα του αποτυχημένου των προηγούμενων εσωκομματικών εκλογών.

Τον άνθρωπο του αμφιλεγόμενου πολιτικού (μόνο;) ήθους. Τον Βαγγέλη τον Βενιζέλο.. Πως;

Όχι προτείνοντας ουσιαστικά επιβάλλοντας ένα καθεστώς διαρχίας έως τις εθνικές εκλογές, με τον ίδιο να παραμένει πρόεδρος και τον δεύτερο υποψήφιο πρωθυπουργό ο οποίος δεν θα προκύψει ως το καταστατικό του κόμματος ορίζει από εσωκομματικές εκλογές,

αλλά από ένα μικρό σχετικά πολιτικό όργανο,

το οποίο μπορεί να αποτελείται από την κοινοβουλευτική ομάδα ως την Εθνικό Συμβούλιο..

Γεγονός που βρήκε σύμφωνο τον εκ της άρχουσας τάξης της Θεσσαλονίκης ορμώμενο και σημερινό υπουργό Οικονομικών αφού το επιθυμούσε διακαώς..

Όχι και το σύνολο των στελεχών του ΝΕΟΠΑΣΟΚ όσα από τα οποία διαφωνούν προετοιμάζονται για μάχες εκ του συστάδην πλέον και αφού προηγουμένως συζητήσουν με τους χορηγούς τους..

Ήδη σύμφωνα με διαρροές, η πρόταση του Γ. Παπανδρέου βρίσκει διαφωνούντες τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου Σ. Ράπτη, Γ. Μίχα, Ν. Σαλαγιάννη και Κ. Πανταζή κάτι που προς το παρόν ουδένα ανησυχεί γιατί σιγά μην έσταξε η ουρά του γαϊδάρου όπως μου ψιθύρισε βετεράνος του κοινοβουλίου..

Και προς επικύρωση των όσων γράφω έρχεται ο εκπρόσωπος τύπου του ΝΕΟΠΑΣΟΚ Πάνος Μπεγλίτης για να μας δηλώσει τα εξής:

«Εκλογές από τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ με κάλπες για την ανάδειξη του νέου προέδρου, μετά από τις εθνικές εκλογές. Ο υποψήφιος πρωθυπουργός, θα είναι άλλο στέλεχος, και η εκλογή του θα γίνει είτε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα είτε από άλλο κομματικό όργανο του ΠΑΣΟΚ, μέσα στο Γενάρη». Πρότεινε επίσης τη σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου μέσα στο Γενάρη ή αρχές Φλεβάρη και τη σύγκληση προγραμματικού συνεδρίου.

Και η σεμνή αυτή τελετή έκλεισε πανηγυρικά με την επίθεση που προέβη ο πρώην πρωθυπουργός στον πρόεδρο του ΔΟΛ Σταύρο Ψυχάρη επιχειρώντας να εμφανιστεί ο ίδιος θύμα των εκδοτικών συμφερόντων που ο ίδιος χρόνια υπηρετεί.

Το τι απάντησε ο Ψυχάρης θα το διαβάσατε ήδη σε προηγούμενη ανάρτηση.. Εγώ θα σας πω μόνο πως ήταν το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη που παρά την απουσία τυπικών προσόντων (προσωπικά μου είναι αδιάφορο αν πρόκειται για πολιτική θέση) και τις επιθέσεις που είχε δεχτεί ο τότε πρωθυπουργός, ήταν ο Ψυχάρης η επιλογή τους στην διοίκηση του Αγίου Όρους με ότι αυτό σημαίνει πολιτικά κοινωνικά και κυρίως οικονομικά.

Έτσι γιατί στο τέλος θα μας χαρακτηρίσουν και μαλάκες όπως άδει ο Μηλιώκας.