Του ανωνύμου του Έλληνος
Σου τα έλεγα, ηλίθιε μέσε πολίτη, για τον Δημόσιο. Δεν υπάρχει ανεξάρτητη χώρας δίχως δυναμικό δημόσιο τομέα της οικονομίας.
Το πιο σημαντικό:
Όλη η Γκραικυλία είναι ένας αρρωστημένος δημόσιος τομέας, ως προς την νοοτροπία και την παραγωγική δράση. Γιατί τι άλλο είναι, για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι για είκοσι χρόνια σε ιδιωτικά Μέσα Μαζικής Εξαχρείωσης (Μ.Μ.Ε.), σε αλυσίδες εμπορικών καταστημάτων, στις συγκοινωνίες, στις τράπεζες; Κατ' ουσίαν δημόσιοι υπάλληλοι! Από πού τρέφονται οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και τα Μικρομέγαλα κανάλια; Όχι από τις μίζες των δημοσίων έργων;
Παγερά αδιαφορούσες για το αίσχος της εφεδρείας, έτσι ονόμασαν την απόλυση χωρίς αποζημίωση, άλλο πραξικόπημα αυτό, συνταγματική εκτροπή!
Και συ ηλίθιε του ιδιωτικού τομέα φώναζες:
Βαράτε τους! Τώρα οι πολιτικοί λένε: Φιάσκο η εφεδρεία! Ο μαλακός και ο σκληρός μπάτσος!
Η προσωπική εμπειρία: Έφεδροι εγώ και ο αδελφός μου στο κατώφλι της σύνταξης. Όλα ψυχρός αριθμός. Ό,τι με αφορά, οι αλήτες της Ε.Ρ.Τ. δεν σεβάστηκαν τα 35 χρόνια καρπερής δημοσιογραφίας στην σύνταξη ειδήσεων, στο Πολιτικό - Στρατιωτικό ρεπορτάζ, ούτε το «Μουσικό Σεργιάνι», την καλύτερη εκπομπή στο δημόσιο και ιδιωτικό ραδιόφωνο. Περιφρόνησαν το συγγραφικό μου έργο.
Ουστ κοπρόσκυλα!! «Εμένα δεν με βάζετε στο χέρι» - λέει ο μεγάλος Μπρεχτ. «Παραμένω πάντα ημέτερος της επανάστασης» - όπως υπέγραφε ο Τζακ Λόντον στις επιστολές του στον Λένιν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου