..Λάθος, ο πάτος είναι τρίδιπλος !!!
Αν η ζωή ήταν μια σκάλα, στην Ελλάδα αυτή η σκάλα θα ήταν τόσο επικλινής, που σχεδόν οι μισοί πολίτες θα δυσκολεύονταν να φθάσουν μέχρι τη μέση.
Λίγοι, ελάχιστοι, θα ατένιζαν με θάρρος προς τα πάνω, οι περισσότεροι θα κοιτούσαν πίσω και πολλοί δεν θα αποτολμούσαν ούτε βήμα. Η κρίση έχει στεγνώσει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι στεγνώνει με ραγδαίο ρυθμό και τα αποθέματα σθένους.
Η έρευνα της Metron Analysis για τις κοινωνικές συνέπειες της κρίσης δείχνει ότι η Ελλάδα μετά τον οικονομικό μαρασμό κινδυνεύει να πέσει σε νευρικό κλονισμό.
Στο οικονομικό μέρος, 4 στους 10 πολίτες αξιολογούν την παρούσα κατάσταση της ζωής τους κάτω από τη βάση. Το 9% μάλιστα δηλώνει ότι βρίσκεται στο 0, ενώ στο μέσον της κλίμακας 5, τοποθετείται το 24% και στο 10 μόλις το 2%. Εντούτοις, οι προσδοκίες για το προσεχές μέλλον και συγκεκριμένα για τα επόμενα πέντε χρόνια είναι χειρότερες και στο μέσον τοποθετείται μόλις το 14%, ενώ στον πάτο το ποσοστό εκτοξεύεται σε 15%.
Το ποσοστό όσων δηλώνουν ότι υποφέρουν είναι το υψηλότερο που καταγράφεται στις μετρήσεις life evaluation σε ολόκληρη την Ευρώπη, μετά τη Βουλγαρία. Το 2007 το ποσοστό αυτών που
θεωρούσαν τη ζωή τους καλή, αποτυπωνόταν στο 44%. Το 2009 ο δείκτης υποχώρησε στο 31%, το 2010 στο 21%, το 2011 την άνοιξη στο 16% και τώρα είναι στο 12%. Ο δείκτης αυτών που δηλώνουν ότι υποφέρουν εκτοξεύθηκε από το 7%, το 2007, στο 11% το 2009, στο 21% το 2010 και σήμερα είναι στο 28%. Σε καμία άλλη ανεπτυγμένη χώρα δεν έχει διαπιστωθεί μια τέτοια αναστροφή.
Το 86% των ερωτηθέντων απαντά ότι έχει μειωθεί το εισόδημά του σε ποσοστό πάνω από 30% και στο εν τρίτο αυτών πάνω από 60%. Το αποτέλεσμα είναι ότι ένα στα τρία νοικοκυριά δηλώνει ασυνεπές στις υποχρεώσεις του, καθυστερεί λογαριασμούς και άλλες πιστωτικές πράξεις και αντιμετωπίζει προβλήματα στην καθημερινότητά του. Και τα πράγματα προβλέπονται χειρότερα για το 2012, καθώς τα νοικοκυριά που λένε ότι δεν θα τα καταφέρουν έτσι τον επόμενο χρόνο διπλασιάζονται.
Ο ένας στους δύο εργαζόμενους νιώθει εργασιακή ανασφάλεια και, αν στο ποσοστό αυτών προστεθεί το ποσοστό των ανέργων, τότε ο κόσμος που ζει με το άγχος της ανασφάλειας προσεγγίζει σε ποσοστό το 59%.
Τρεις στους τέσσερις εκτιμούν ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν τον επόμενο χρόνο και ειδικά στους νέους ηλικίας 18-34 ετών το ποσοστό είναι 65% και στους δημόσιους υπαλλήλους 92%.
Οι ψυχοσωματικές αντανακλάσεις της κρίσης είναι παραπάνω από ορατές. Σε σύγκριση με πέρυσι, το ποσοστό των ατόμων που δηλώνουν ότι είναι σε χειρότερη σωματική κατάσταση (πολύ χειρότερη και κάπως χειρότερη) είναι 23% και σε χειρότερη ψυχολογική κατάσταση 50%. Η ψυχολογική επιβάρυνση σχετίζεται ευθέως με τα οικονομικά προβλήματα των ερωτηθέντων. Δύο στους τρεις νιώθουν καθημερινά άγχος ή ανησυχία, ενώ απλή ευχαρίστηση και ξεκούραση νιώθει μόνον ένας στους δύο.
Η κατάσταση αυτή όμως φαίνεται πως έχει συνέπειες και στην απόδοση της εργασίας. Το 74% λέει ότι έκανε λιγότερα από όσα θα ήθελε να κάνει, το 58% παραδέχεται ότι έκανε τη δουλειά του λιγότερο προσεκτικά και το 55% λέει ότι έχει μειώσει και τον χρόνο που αφιερώνει στη δουλειά και σε άλλες δραστηριότητες.
Σχεδόν ο ένας στους δύο μισθωτούς σκέφτεται να μεταναστεύσει, ενώ στο σύνολο η τάση αυτή αποτυπώνεται στο 26%. Οι 4 στους 10 λένε ότι έχουν ζητήσει υποστήριξη, ψυχολογική ή οικονομική ή ακόμη και βοήθεια στο να τα φέρουν βόλτα στην καθημερινότητά τους, κυρίως από την οικογένεια και τους στενούς φίλους. Ακόμη και στα προβλήματα εργασίας οι περισσότεροι απευθύνονται για βοήθεια στο κοινωνικό τους περιβάλλον και μόλις το 16% στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Λίγοι, ελάχιστοι, θα ατένιζαν με θάρρος προς τα πάνω, οι περισσότεροι θα κοιτούσαν πίσω και πολλοί δεν θα αποτολμούσαν ούτε βήμα. Η κρίση έχει στεγνώσει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι στεγνώνει με ραγδαίο ρυθμό και τα αποθέματα σθένους.
Η έρευνα της Metron Analysis για τις κοινωνικές συνέπειες της κρίσης δείχνει ότι η Ελλάδα μετά τον οικονομικό μαρασμό κινδυνεύει να πέσει σε νευρικό κλονισμό.
Στο οικονομικό μέρος, 4 στους 10 πολίτες αξιολογούν την παρούσα κατάσταση της ζωής τους κάτω από τη βάση. Το 9% μάλιστα δηλώνει ότι βρίσκεται στο 0, ενώ στο μέσον της κλίμακας 5, τοποθετείται το 24% και στο 10 μόλις το 2%. Εντούτοις, οι προσδοκίες για το προσεχές μέλλον και συγκεκριμένα για τα επόμενα πέντε χρόνια είναι χειρότερες και στο μέσον τοποθετείται μόλις το 14%, ενώ στον πάτο το ποσοστό εκτοξεύεται σε 15%.
Το ποσοστό όσων δηλώνουν ότι υποφέρουν είναι το υψηλότερο που καταγράφεται στις μετρήσεις life evaluation σε ολόκληρη την Ευρώπη, μετά τη Βουλγαρία. Το 2007 το ποσοστό αυτών που
θεωρούσαν τη ζωή τους καλή, αποτυπωνόταν στο 44%. Το 2009 ο δείκτης υποχώρησε στο 31%, το 2010 στο 21%, το 2011 την άνοιξη στο 16% και τώρα είναι στο 12%. Ο δείκτης αυτών που δηλώνουν ότι υποφέρουν εκτοξεύθηκε από το 7%, το 2007, στο 11% το 2009, στο 21% το 2010 και σήμερα είναι στο 28%. Σε καμία άλλη ανεπτυγμένη χώρα δεν έχει διαπιστωθεί μια τέτοια αναστροφή.
Το 86% των ερωτηθέντων απαντά ότι έχει μειωθεί το εισόδημά του σε ποσοστό πάνω από 30% και στο εν τρίτο αυτών πάνω από 60%. Το αποτέλεσμα είναι ότι ένα στα τρία νοικοκυριά δηλώνει ασυνεπές στις υποχρεώσεις του, καθυστερεί λογαριασμούς και άλλες πιστωτικές πράξεις και αντιμετωπίζει προβλήματα στην καθημερινότητά του. Και τα πράγματα προβλέπονται χειρότερα για το 2012, καθώς τα νοικοκυριά που λένε ότι δεν θα τα καταφέρουν έτσι τον επόμενο χρόνο διπλασιάζονται.
Ο ένας στους δύο εργαζόμενους νιώθει εργασιακή ανασφάλεια και, αν στο ποσοστό αυτών προστεθεί το ποσοστό των ανέργων, τότε ο κόσμος που ζει με το άγχος της ανασφάλειας προσεγγίζει σε ποσοστό το 59%.
Τρεις στους τέσσερις εκτιμούν ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν τον επόμενο χρόνο και ειδικά στους νέους ηλικίας 18-34 ετών το ποσοστό είναι 65% και στους δημόσιους υπαλλήλους 92%.
Οι ψυχοσωματικές αντανακλάσεις της κρίσης είναι παραπάνω από ορατές. Σε σύγκριση με πέρυσι, το ποσοστό των ατόμων που δηλώνουν ότι είναι σε χειρότερη σωματική κατάσταση (πολύ χειρότερη και κάπως χειρότερη) είναι 23% και σε χειρότερη ψυχολογική κατάσταση 50%. Η ψυχολογική επιβάρυνση σχετίζεται ευθέως με τα οικονομικά προβλήματα των ερωτηθέντων. Δύο στους τρεις νιώθουν καθημερινά άγχος ή ανησυχία, ενώ απλή ευχαρίστηση και ξεκούραση νιώθει μόνον ένας στους δύο.
Η κατάσταση αυτή όμως φαίνεται πως έχει συνέπειες και στην απόδοση της εργασίας. Το 74% λέει ότι έκανε λιγότερα από όσα θα ήθελε να κάνει, το 58% παραδέχεται ότι έκανε τη δουλειά του λιγότερο προσεκτικά και το 55% λέει ότι έχει μειώσει και τον χρόνο που αφιερώνει στη δουλειά και σε άλλες δραστηριότητες.
Σχεδόν ο ένας στους δύο μισθωτούς σκέφτεται να μεταναστεύσει, ενώ στο σύνολο η τάση αυτή αποτυπώνεται στο 26%. Οι 4 στους 10 λένε ότι έχουν ζητήσει υποστήριξη, ψυχολογική ή οικονομική ή ακόμη και βοήθεια στο να τα φέρουν βόλτα στην καθημερινότητά τους, κυρίως από την οικογένεια και τους στενούς φίλους. Ακόμη και στα προβλήματα εργασίας οι περισσότεροι απευθύνονται για βοήθεια στο κοινωνικό τους περιβάλλον και μόλις το 16% στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου