Με φοροαπαλλαγές και επιχορηγήσεις συστήθηκε το χρέος..
«Η κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα αλλά και η ευρωζώνη είναι δημοσιονομική» διατυμπανίζουν σε όλους τους τόνους τα Μιντιακά γιουσουφάκια των σουλτάνων της αλητοελιτοκρατίας..
Και το κάνουν στην απεγνωσμένη προσπάθειά τους να συσκοτίσουν αδέλφια μου τις πραγματικές αιτίες της κρίσης που θέλουν τους κεφαλαιούχους να ιδιοποιούνται τα κέρδη και να κοινωνικοποιούν τις ζημιές.
Γι αυτό τώρα το γύρισαν στο τσάμικο της διακυβερνητικής που θα επιφέρει δημοσιονομική πειθαρχία.. Και για όποιον δεν κατάλαβε δημοσιονομική πειθαρχία σημαίνει ό,τι ζει ο λαός σήμερα μα και εκείνο που θα ζήσει (αν επιβιώσει) δίχως χρονικό περιορισμό από σήμερα και στο διηνεκές.
Προσέξτε όμως λίγο.. Την ίδια στιγμή που οι λαοί χειμάζονται από τις καθεστωτικές επιθέσεις, αποκρύπτεται συστηματικά ότι η λεγόμενη δημοσιονομική κρίση δημιουργήθηκε εξαιτίας της απλόχερης κρατικής στήριξης, των προνομίων και των φοροαπαλλαγών προς τους μονομοπωλιακούς ομίλους.
Αυτό που ο κλύδωνας ονομάζει δημοσιονομική νόμιμη κλοπή.. Κάπως έτσι συστήθηκε το χρέος και ως προς αυτό έχει δίκιο η αριστερά που ουρλιάζει πως ο λαός δεν χρωστά σε κανέναν..
Το επιβεβαιώνουν περίτρανα για ακόμα μια φορά τα προχθεσινά στοιχεία της Κομισιόν, σύμφωνα με τα οποία οι κρατικές ενισχύσεις υπέρ των τραπεζών και γενικότερα του χρηματοπιστωτικού τομέα έφτασαν στο 1,6 τρισ. ευρώ την περίοδο από τον Οκτώβρη του 2008 έως την 31η Δεκέμβρη του 2010. Εννοείται ότι μέσα στο 2011 τα πακέτα στήριξης έχουν αυξηθεί πολύ περισσότερο...
Το μεγαλύτερο μέρος της παραπάνω ενίσχυσης (74%) είχε τη μορφή των κρατικών εγγυήσεων και επρόκειτο για μέτρα με στόχο τη στήριξη της ρευστότητας των τραπεζών.
Είναι γνωστό ότι αυτά τα κρατικά πακέτα στήριξης πέρασαν στους κρατικούς προϋπολογισμούς των κρατών μελών, προκειμένου να ενισχυθεί η ρευστότητά τους αφού κρίση σημαίνει και καταστροφή κεφαλαίου, επομένως βαριά απώλεια των τραπεζών που αν μείνουν αβοήθητες η καταστροφή συνολικά του κεφαλαίου θα είναι τεράστια, επειδή οι τράπεζες δανείζουν βασικά τα μονοπώλια στην παραγωγή για να κάνουν επενδύσεις.
Προϋπόθεση όμως για την αντιμετώπιση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου είναι η πληρωμή των συνεπειών της επομένως και η χρηματοδότηση των τραπεζών, στις πλάτες των λαών.
Έτσι μην εξαπατάσθε: Η αιτία της κρίσης είναι η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων σε ελάχιστα χέρια που τους εξασφαλίζει και την εξουσία δια μέσου της κατοχής της τεχνογνωσίας. Κατάσταση που αν δεν ανατραπεί τότε τα αθώα θύματά της θα αριθμούνται σε εκατοντάδες εκατομμύρια.
«Η κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα αλλά και η ευρωζώνη είναι δημοσιονομική» διατυμπανίζουν σε όλους τους τόνους τα Μιντιακά γιουσουφάκια των σουλτάνων της αλητοελιτοκρατίας..
Και το κάνουν στην απεγνωσμένη προσπάθειά τους να συσκοτίσουν αδέλφια μου τις πραγματικές αιτίες της κρίσης που θέλουν τους κεφαλαιούχους να ιδιοποιούνται τα κέρδη και να κοινωνικοποιούν τις ζημιές. Γι αυτό τώρα το γύρισαν στο τσάμικο της διακυβερνητικής που θα επιφέρει δημοσιονομική πειθαρχία.. Και για όποιον δεν κατάλαβε δημοσιονομική πειθαρχία σημαίνει ό,τι ζει ο λαός σήμερα μα και εκείνο που θα ζήσει (αν επιβιώσει) δίχως χρονικό περιορισμό από σήμερα και στο διηνεκές.
Προσέξτε όμως λίγο.. Την ίδια στιγμή που οι λαοί χειμάζονται από τις καθεστωτικές επιθέσεις, αποκρύπτεται συστηματικά ότι η λεγόμενη δημοσιονομική κρίση δημιουργήθηκε εξαιτίας της απλόχερης κρατικής στήριξης, των προνομίων και των φοροαπαλλαγών προς τους μονομοπωλιακούς ομίλους.
Αυτό που ο κλύδωνας ονομάζει δημοσιονομική νόμιμη κλοπή.. Κάπως έτσι συστήθηκε το χρέος και ως προς αυτό έχει δίκιο η αριστερά που ουρλιάζει πως ο λαός δεν χρωστά σε κανέναν..
Το επιβεβαιώνουν περίτρανα για ακόμα μια φορά τα προχθεσινά στοιχεία της Κομισιόν, σύμφωνα με τα οποία οι κρατικές ενισχύσεις υπέρ των τραπεζών και γενικότερα του χρηματοπιστωτικού τομέα έφτασαν στο 1,6 τρισ. ευρώ την περίοδο από τον Οκτώβρη του 2008 έως την 31η Δεκέμβρη του 2010. Εννοείται ότι μέσα στο 2011 τα πακέτα στήριξης έχουν αυξηθεί πολύ περισσότερο...
Το μεγαλύτερο μέρος της παραπάνω ενίσχυσης (74%) είχε τη μορφή των κρατικών εγγυήσεων και επρόκειτο για μέτρα με στόχο τη στήριξη της ρευστότητας των τραπεζών.
Είναι γνωστό ότι αυτά τα κρατικά πακέτα στήριξης πέρασαν στους κρατικούς προϋπολογισμούς των κρατών μελών, προκειμένου να ενισχυθεί η ρευστότητά τους αφού κρίση σημαίνει και καταστροφή κεφαλαίου, επομένως βαριά απώλεια των τραπεζών που αν μείνουν αβοήθητες η καταστροφή συνολικά του κεφαλαίου θα είναι τεράστια, επειδή οι τράπεζες δανείζουν βασικά τα μονοπώλια στην παραγωγή για να κάνουν επενδύσεις.
Προϋπόθεση όμως για την αντιμετώπιση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου είναι η πληρωμή των συνεπειών της επομένως και η χρηματοδότηση των τραπεζών, στις πλάτες των λαών.
Έτσι μην εξαπατάσθε: Η αιτία της κρίσης είναι η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων σε ελάχιστα χέρια που τους εξασφαλίζει και την εξουσία δια μέσου της κατοχής της τεχνογνωσίας. Κατάσταση που αν δεν ανατραπεί τότε τα αθώα θύματά της θα αριθμούνται σε εκατοντάδες εκατομμύρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου