Η καθημερινή φυλλάδα του Μονοπύθμενου μαουνιέρη παραληρεί..

Ποιος (δωσίλογος) μιλάει !!!!!!!!!!!

Την ιδεολογία του καθεστώτος (ποια είναι αυτή;) επιχειρεί να υπερασπιστεί η Καθημερινή φυλλάδα του μονοπύθμενου μαουνιέρη..
Κι επειδή τα «έξυπνα» όπλα πρώτης τεχνολογικής της γραμμής από την πολυχρησία άρπαξαν και σίγησαν για να δημοσιο-αναπαυθούν και να επανέλθουν,
ρίχνει στην μάχη βραδυφλεγή βλήματα μαζικής καταστροφής που συχνά εμπεριέχουν και την αυτοκαταστροφή.. Κασιμάτηδες δηλαδή.

Για να ξύσουν μνήμες οι οποίες πρωτίστως πλήττουν την ίδια την φυλλάδα που κατά την διάρκεια της κατοχής εξυμνούσε χυδαία ως τυπικό παράδειγμα δωσιλογισμού τους σφαγείς των Διστόμων των Καλαβρύτων της Καισαριανής της Κοκκινιάς..

Περιοχές που μαζί με άλλες πολλές παρήγαν πατριωτικές δυνάμεις αντίστασης στους κατακτητές και όχι προδότες Γερμανοτσολιάδες τους οποίους επιχορηγούσε ιδεολογικά και όχι μόνον.


Γράφουν λοιπόν οι Κασιμάτηδες:
« Αν η αριστερά είχε νικήσει το 1944 τότε το μόνο εξαγώγιμο προϊόν που θα παρήγε η χώρα θα ήταν η Ελληνίδα η οποία θα ανταγωνιζόταν επαξίως τα παρεμφερή προϊόντα του σοσιαλιστικού σχολείου όπως την Ρωσίδα, την Ουκρανή την Μολβαβέζα και άλλες του ιδίου τύπου» και από την ίδια πολιτική βιομηχανία, εννοεί αλλά ως τυπικό βλήμα αδυνατεί να αρθρώσει με τους όρους του νεοφιλελευθερισμού των οποίων υπεραμύνεται.


Εντάξει ξέρω σας απασχολώ πρωί πρωί με την μαλακία που γράφει ο κάθε εις εκ των Κασιμάτηδων της Ρικάρντειας χωματερής αλλά:
Δυστυχώς για όλους μας είναι οι τελευταίοι των τροϊκανών που βγάζουν γέλιο δεδομένου ότι οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι με όσα πράττουν προκαλούν πόνο πολύ..


Προς γνώσιν αλλά και συμμόρφωσιν ωστόσο των Κασιμάτηδων να σημειώσω ότι προ της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, στα πρώην Σοβιέτ αυτές τις οποίες υπαινίσσονται είχαν και μόρφωση και εργασία και ένα επίπεδο ευημερίας,
που όντως μπορεί να μην άγγιζε εκείνο του αφεντικού τους που τους χρησιμοποιεί ως κατοικίδια, αλλά αυτό δεν το άγγιζε κανείς θνητός,
γιατί κανείς δεν τους λεηλατούσε όπως τόσο ωμά και βίαια σήμερα, σχεδόν παντού ανά την υφήλιο τον μόχθο τους.


Αποκρύπτεται ωστόσο το γεγονός αυτό από τους Κασιμάτηδες, που ως τυπικά γιουσουφάκια κλαίουν γοερά για την ανυπαρξία της αστικής πολιτικής παράταξης –όπως κατά το 1943-  για να υπερασπιστεί (η αστική παράταξη ) ιδεολογικά τα καλά και συμφέροντα του αριστοκρατικού κηφηναριού..

«Φταίει, γράφει, η πολιτική απουσία, όπως και τότε (σ.σ. το 1943), της αστικής παράταξης: διαλυμένη μέσα στη χοάνη πολυσυλλεκτικών, λαϊκίστικων κομμάτων, που ανταγωνίζονται ποιο θα προσφέρει την πιο ελκυστική κεϋνσιανή, σοσιαλδημοκρατική πλατφόρμα, η φωνή της αστικής παράταξης έχει εκλείψει». Σαν αποτέλεσμα, «αυτή τη φορά η Αριστερά δεν θα χρειαστεί να πάρει τα όπλα για να την κατακτήσει (σ.σ. την Ελλάδα). Εχοντας αλώσει το δημοκρατικό σύστημα με την ιδεολογική υπεροχή που της παραχώρησε ηλιθίως η Δεξιά, το μόνο που χρειάζεται είναι να παίρνει τις ψήφους των αδαών».


Επιμύθιο: Αδαής κατά τους κασιμάτηδες είναι ο Έλλην που εμπρός στα ερείπια της εξαπολυμένης από τους εργοδότες τους ανθρωποκαταστροφής ενάντιά του, δεν υποκύπτει στην λογική του σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω και εντάσσεται οριστικά στις στρατιές της ανατροπής τους.. 

Αν ψάχνουν οι Αλαφούζοι στην από δω όχθη για μαλάκες τους βεβαιώ ότι δεν πρόκειται να βρουν.. Όσους Κασιμάτηδες είχαμε τους κάναμε εξαγωγή γιατί ζήτηση καθυστερημένων στην εσωτερική αγορά δεν υπήρχε..