ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
Ηττήθηκαν οι Αμερικανοί στο Ιράκ. Αυτό ήταν το κυρίαρχο πνεύμα στην Ευρώπη την περασμένη εβδομάδα, όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα διακήρυξε την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων κατοχής από τη δύσμοιρη χώρα. Δεν είναι αληθής ο ισχυρισμός αυτός. Οι Αμερικανοί πέτυχαν τους κύριους στόχους που είχαν όταν αποφάσισαν την εισβολή και την κατάκτηση του Ιράκ. Φυσικά, οι στόχοι αυτοί δεν είχαν ποτέ καμιά σχέση με την εγκαθίδρυση δημοκρατίας ή την αποτροπή του κινδύνου από όπλα μαζικής καταστροφής που δήθεν διέθετε ο Σαντάμ Χουσεΐν και διάφορες τέτοιες προπαγανδιστικές ανοησίες.
Η Ουάσιγκτον ήθελε απλούστατα να εξοντώσει τον Σαντάμ γιατί δεν τον είχε πλέον υπό τον πλήρη έλεγχό της και να αρπάξει τον έλεγχο των πετρελαίων του Ιράκ ώστε να εξαλείψει μια μη ελεγχόμενη από τις ΗΠΑ χώρα παραγωγής ενέργειας, την οποία αξιοποιούσε κατά κόρον η Ευρώπη, αλλά και η Ρωσία και ασιατικές δυνάμεις.
Οι Αμερικανοί πέτυχαν απολύτως και τους δύο στόχους τους. Σκότωσαν τον Σαντάμ, ακύρωσαν όλα τα πετρελαϊκά συμβόλαια που είχε υπογράψει το καθεστώς του και απέκτησαν οι ΗΠΑ ντε φάκτο τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών του Ιράκ που δίνουν άφθονο και ασύλληπτα φτηνό πετρέλαιο, με κόστος εξόρυξης μόλις 1-2 δολάρια το βαρέλι!
Επιπροσθέτως οι ΗΠΑ διαμέλισαν το Ιράκ σε τρία κράτη: ένα σιιτικό, το μεγαλύτερο, ένα κουρδικό και ένα σουνιτικό. Η ουσιαστική διάλυση του Ιράκ διευκολύνει αντικειμενικά τον έλεγχο του πετρελαίου του από τις αμερικανικές και άλλες δυτικές πετρελαϊκές εταιρείες, καθώς οι σαφώς ασθενέστερες τοπικές διοικήσεις των δωσίλογων συνεργατών των Αμερικανών κατακτητών δεν έχουν κανέναν εθνικό, πολιτικό ή ιδεολογικό δισταγμό να εκποιήσουν τα πάντα για να πλουτίσουν οι ίδιοι και οι παρέες τους που βρέθηκαν ελέω ΗΠΑ να ασκούν την εξουσία.
Το κόστος που πλήρωσαν οι ΗΠΑ για να εξοντώσουν τον Σαντάμ, να διαλύσουν τη χώρα και να αρπάξουν τα πετρέλαιά της ήταν απειροελάχιστο: μόλις 4.484 στρατιώτες νεκρούς! Μπορεί μόνο οι περίπου 180 από αυτούς να έπεσαν στον πόλεμο κατάκτησης του Ιράκ και οι υπόλοιποι 4.300 να έπεσαν νεκροί από την ιρακινή αντίσταση στη διάρκεια της εννιάχρονης κατοχής της χώρας, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια.
«Λεπτομέρειες» είναι για τις ΗΠΑ και η εξόντωση σχεδόν ενός εκατομμυρίου Ιρακινών αμάχων, τα φρικτά εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι Αμερικανοί εξαφανίζοντας από προσώπου γης ολόκληρες πόλεις του Ιράκ που πρόβαλλαν σθεναρή αντίσταση, όπως π.χ. τη Φαλούτζα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που άνοιξαν οι ΗΠΑ κατά το ναζιστικό πρότυπο στο Γκουαντάναμο, τα βασανιστήρια κρατουμένων στη φυλακή Αμπού Γκραΐμπ κατά το πρότυπο της Γκεστάπο κ.λπ.
Στα κέρδη του πολέμου στο Ιράκ για την Ουάσιγκτον συμπεριλαμβάνεται και η δραστική συρρίκνωση, κάποτε σε βαθμό στραγγαλισμού, των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών στις χώρες της Δύσης με πρόσχημα την απειλή τρομοκρατικών πληγμάτων, η παρακολούθηση όλων των τηλεπικοινωνιών όλων ανεξαιρέτως των πολιτών της Ευρώπης και των ΗΠΑ, οι εφιαλτικοί «τρομονόμοι» που ψηφίστηκαν σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη και τώρα θα αξιοποιηθούν εναντίον των Ευρωπαίων πολιτών που θα επιχειρήσουν να αντισταθούν κατά των συνεπειών της οικονομικής κρίσης κ.λπ. Η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ και η υποδούλωση αυτής της χώρας από τους Αμερικανούς συνεισέφερε τα μέγιστα στην ενίσχυση του ολοκληρωτικού χαρακτήρα του σημερινού παγκόσμιου συστήματος.
Χωρίς φυσικά να υπάρχει σύγκριση στρατιωτικών δυνατοτήτων, ο ανετότατος και χωρίς καμιά διαμαρτυρία στην Ευρώπη πόλεμος με τον οποίον οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ εξόντωσαν τον Μουαμάρ Καντάφι και άρπαξαν τα πετρέλαια της Λιβύης αυτή τη φορά, αποδεικνύει έμμεσα πόσο χρήσιμη για τον καπιταλισμό της εποχής μας υπήρξε η πείρα της αμερικανικής κατοχής του Ιράκ.
Ως λαοί χρωστούμε στην ηρωική ιρακινή αντίσταση κατά των Αμερικανών κατακτητών την ανάσχεση της αμερικανικής πολιτικής των επεκτατικών κατακτητικών πολέμων που πρέσβευαν οι ακροδεξιοί νεοσυντηρητικοί του Μπους. Δυστυχώς, η απόκρουση αποδείχθηκε προσωρινή και ο Ομπάμα συνέχισε την ίδια γραμμή στη Λιβύη, με πολύ μεγαλύτερη επιτυχία.
Μοναδική
Μείζων «παράπλευρη απώλεια» το Ιράν
Ζημιά μεγάλης κλίμακας, πραγματικά στρατηγικής σημασίας, υπέστησαν οι Αμερικανοί μία και μοναδική εξαιτίας του πολέμου στο Ιράκ: τη ριζική ανατροπή του εσωτερικού συσχετισμού δυνάμεων στο κατά πολύ σημαντικότερο γειτονικό Ιράν. Ενώ εκεί είχαν επικρατήσει οι φιλοαμερικανικές δυνάμεις των «μεταρρυθμιστών» του Χαταμί, μόλις έγινε η αμερικανική εισβολή και κατοχή του Ιράκ τα πάντα άλλαξαν στην Τεχεράνη. Πήραν αμέσως το πάνω χέρι οι σκληροπυρηνικοί αντιαμερικανοί ισλαμιστές για να υπερασπίσουν την πατρίδα τους, επειδή όλοι κατάλαβαν ότι το Ιράν θα ήταν ο στόχος του νέου κατακτητικού πολέμου των ΗΠΑ. Ετσι, ενώ οι δημοσκοπήσεις έδειχναν τον Αχμαντινετζάντ... πέμπτο (!), αυτός σάρωσε, βγήκε πρόεδρος και κυβερνάει σχεδόν δέκα χρόνια.
Ηττήθηκαν οι Αμερικανοί στο Ιράκ. Αυτό ήταν το κυρίαρχο πνεύμα στην Ευρώπη την περασμένη εβδομάδα, όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα διακήρυξε την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων κατοχής από τη δύσμοιρη χώρα. Δεν είναι αληθής ο ισχυρισμός αυτός. Οι Αμερικανοί πέτυχαν τους κύριους στόχους που είχαν όταν αποφάσισαν την εισβολή και την κατάκτηση του Ιράκ. Φυσικά, οι στόχοι αυτοί δεν είχαν ποτέ καμιά σχέση με την εγκαθίδρυση δημοκρατίας ή την αποτροπή του κινδύνου από όπλα μαζικής καταστροφής που δήθεν διέθετε ο Σαντάμ Χουσεΐν και διάφορες τέτοιες προπαγανδιστικές ανοησίες.Η Ουάσιγκτον ήθελε απλούστατα να εξοντώσει τον Σαντάμ γιατί δεν τον είχε πλέον υπό τον πλήρη έλεγχό της και να αρπάξει τον έλεγχο των πετρελαίων του Ιράκ ώστε να εξαλείψει μια μη ελεγχόμενη από τις ΗΠΑ χώρα παραγωγής ενέργειας, την οποία αξιοποιούσε κατά κόρον η Ευρώπη, αλλά και η Ρωσία και ασιατικές δυνάμεις.
Οι Αμερικανοί πέτυχαν απολύτως και τους δύο στόχους τους. Σκότωσαν τον Σαντάμ, ακύρωσαν όλα τα πετρελαϊκά συμβόλαια που είχε υπογράψει το καθεστώς του και απέκτησαν οι ΗΠΑ ντε φάκτο τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών του Ιράκ που δίνουν άφθονο και ασύλληπτα φτηνό πετρέλαιο, με κόστος εξόρυξης μόλις 1-2 δολάρια το βαρέλι!
Επιπροσθέτως οι ΗΠΑ διαμέλισαν το Ιράκ σε τρία κράτη: ένα σιιτικό, το μεγαλύτερο, ένα κουρδικό και ένα σουνιτικό. Η ουσιαστική διάλυση του Ιράκ διευκολύνει αντικειμενικά τον έλεγχο του πετρελαίου του από τις αμερικανικές και άλλες δυτικές πετρελαϊκές εταιρείες, καθώς οι σαφώς ασθενέστερες τοπικές διοικήσεις των δωσίλογων συνεργατών των Αμερικανών κατακτητών δεν έχουν κανέναν εθνικό, πολιτικό ή ιδεολογικό δισταγμό να εκποιήσουν τα πάντα για να πλουτίσουν οι ίδιοι και οι παρέες τους που βρέθηκαν ελέω ΗΠΑ να ασκούν την εξουσία.
Το κόστος που πλήρωσαν οι ΗΠΑ για να εξοντώσουν τον Σαντάμ, να διαλύσουν τη χώρα και να αρπάξουν τα πετρέλαιά της ήταν απειροελάχιστο: μόλις 4.484 στρατιώτες νεκρούς! Μπορεί μόνο οι περίπου 180 από αυτούς να έπεσαν στον πόλεμο κατάκτησης του Ιράκ και οι υπόλοιποι 4.300 να έπεσαν νεκροί από την ιρακινή αντίσταση στη διάρκεια της εννιάχρονης κατοχής της χώρας, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια.
«Λεπτομέρειες» είναι για τις ΗΠΑ και η εξόντωση σχεδόν ενός εκατομμυρίου Ιρακινών αμάχων, τα φρικτά εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι Αμερικανοί εξαφανίζοντας από προσώπου γης ολόκληρες πόλεις του Ιράκ που πρόβαλλαν σθεναρή αντίσταση, όπως π.χ. τη Φαλούτζα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που άνοιξαν οι ΗΠΑ κατά το ναζιστικό πρότυπο στο Γκουαντάναμο, τα βασανιστήρια κρατουμένων στη φυλακή Αμπού Γκραΐμπ κατά το πρότυπο της Γκεστάπο κ.λπ.
Στα κέρδη του πολέμου στο Ιράκ για την Ουάσιγκτον συμπεριλαμβάνεται και η δραστική συρρίκνωση, κάποτε σε βαθμό στραγγαλισμού, των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών στις χώρες της Δύσης με πρόσχημα την απειλή τρομοκρατικών πληγμάτων, η παρακολούθηση όλων των τηλεπικοινωνιών όλων ανεξαιρέτως των πολιτών της Ευρώπης και των ΗΠΑ, οι εφιαλτικοί «τρομονόμοι» που ψηφίστηκαν σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη και τώρα θα αξιοποιηθούν εναντίον των Ευρωπαίων πολιτών που θα επιχειρήσουν να αντισταθούν κατά των συνεπειών της οικονομικής κρίσης κ.λπ. Η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ και η υποδούλωση αυτής της χώρας από τους Αμερικανούς συνεισέφερε τα μέγιστα στην ενίσχυση του ολοκληρωτικού χαρακτήρα του σημερινού παγκόσμιου συστήματος.
Χωρίς φυσικά να υπάρχει σύγκριση στρατιωτικών δυνατοτήτων, ο ανετότατος και χωρίς καμιά διαμαρτυρία στην Ευρώπη πόλεμος με τον οποίον οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ εξόντωσαν τον Μουαμάρ Καντάφι και άρπαξαν τα πετρέλαια της Λιβύης αυτή τη φορά, αποδεικνύει έμμεσα πόσο χρήσιμη για τον καπιταλισμό της εποχής μας υπήρξε η πείρα της αμερικανικής κατοχής του Ιράκ.
Ως λαοί χρωστούμε στην ηρωική ιρακινή αντίσταση κατά των Αμερικανών κατακτητών την ανάσχεση της αμερικανικής πολιτικής των επεκτατικών κατακτητικών πολέμων που πρέσβευαν οι ακροδεξιοί νεοσυντηρητικοί του Μπους. Δυστυχώς, η απόκρουση αποδείχθηκε προσωρινή και ο Ομπάμα συνέχισε την ίδια γραμμή στη Λιβύη, με πολύ μεγαλύτερη επιτυχία.
Μοναδική
Μείζων «παράπλευρη απώλεια» το Ιράν
Ζημιά μεγάλης κλίμακας, πραγματικά στρατηγικής σημασίας, υπέστησαν οι Αμερικανοί μία και μοναδική εξαιτίας του πολέμου στο Ιράκ: τη ριζική ανατροπή του εσωτερικού συσχετισμού δυνάμεων στο κατά πολύ σημαντικότερο γειτονικό Ιράν. Ενώ εκεί είχαν επικρατήσει οι φιλοαμερικανικές δυνάμεις των «μεταρρυθμιστών» του Χαταμί, μόλις έγινε η αμερικανική εισβολή και κατοχή του Ιράκ τα πάντα άλλαξαν στην Τεχεράνη. Πήραν αμέσως το πάνω χέρι οι σκληροπυρηνικοί αντιαμερικανοί ισλαμιστές για να υπερασπίσουν την πατρίδα τους, επειδή όλοι κατάλαβαν ότι το Ιράν θα ήταν ο στόχος του νέου κατακτητικού πολέμου των ΗΠΑ. Ετσι, ενώ οι δημοσκοπήσεις έδειχναν τον Αχμαντινετζάντ... πέμπτο (!), αυτός σάρωσε, βγήκε πρόεδρος και κυβερνάει σχεδόν δέκα χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου