Νυν υπερ πάντων ο αγών για την αλητο-ελιτο-κρατία..
Οι δύο αντιπρόεδροι της κυβέρνησης δεν άνοιξαν τα χαρτιά τους, δίνοντας έμφαση στο "όλοι μαζί". Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έδωσε έμφαση στην "αλλαγή σε επίπεδο πολιτικού πολιτισμού" και εκτίμησε ότι "έχουν διαμορφωθεί οι προϋποθέσεις να ξαναγνωριστούμε".
Όμως κατέστησε φανερή την αλλαγή πολιτικής στο θέμα της ανακεφαλαιοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
"Πρέπει να διασφαλίσουμε, όχι απλά και μόνο την ανακεφαλαιοποίηση, αλλά την ανασυγκρότηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος κατά τρόπο διαφανή, χωρίς να θίξουμε τον ιδιωτικό χαρακτήρα, διασφαλίζοντας ένα δημόσιο πυλώνα", είπε, ξεχνώντας ότι ο νόμος προβλέπει κοινές μετοχές εφόσον οι τράπεζες ζητήσουν ενίσχυση και ότι το ίδιο λέει ο Γιώργος Παπανδρέου.
Και ο Θόδωρος Πάγκαλος ισχυρίσθηκε ότι "θα διασώσουμε το πολιτικό σύστημα μόνο αν από τη συνενοχή περάσουμε στη συνευθύνη", ενώ παρουσίασε ως μονόδρομο την περικοπή δαπανών Δημοσίου, την αύξηση εσόδων με αύξηση φορολογικής βάσης και τις αποκρατικοποιήσεις που εμποδίζονται από "γραφειοκράτες".
Από την πλευρά της, η Άννα Διαμαντοπούλου επεχείρησε να δημιουργήσει ιδεολογικό μέτωπο στην αριστερά και την αντίδραση των πολιτών κάνοντας λόγο για "έσωθεν απειλή", που προκαλείται από "ακραίες ταραχές και ανομία".
Κατηγόρησε τα αριστερά κόμματα για "εύκολη αριστερή ρητορεία" και ότι μιλούν με όρους της δεκαετίας του ’60. Η υπουργός Παιδείας είπε ότι η κυβέρνηση δεν είναι "πολιτικό χωνευτήρι" και κινδυνολόγησε για "απώλεια εθνικού κεκτημένου, που είναι το ευρώ, και αυτό ισοδυναμεί με απώλεια εθνικής κυριαρχίας".
Ο έτερος της "τρόικας του ΠΑΣΟΚ" Ανδρέας Λοβέρδος άφησε ανοικτό το θέμα της διάρκειας της συγκυβέρνησης, ισχυριζόμενος ότι δεν μπορούν όλοι οι πολιτικοί στόχοι να έχουν σαφές χρονοδιάγραμμα.
Ο Χρήστος Πρωτόπαππας μίλησε για "κυβέρνηση πολιτικής συνευθύνης" και ο Ντίνος Βρεττός για "κυβέρνηση των βουλευτών". Μάλιστα ο τελευταίος έκανε επίθεση στο κομματικό σύστημα, ισχυριζόμενος ότι "όλα τα κόμματα είναι σταλινικού περιεχομένου", δεν έχουν δημοκρατική δομή και θεώρησε ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου αποτελεί ευκαιρία να μπουν στην πολιτική "άνθρωποι καταξιωμένοι στο επάγγελμά τους, την κοινωνία, που έχουν πολιτικό λόγο".
Στο ίδιο κλίμα ο Νάσος Αλευράς και η Σούλα Μερεντίτη, που είπε ότι δίνει ψήφο εμπιστοσύνης χωρίς αστερίσκους και χρονικούς περιορισμούς. Ο Κώστας Καρτάλης είπε ότι ψηφίζει μια κυβέρνηση που "δεν θα εγκλωβίζεται στις 19 Φεβρουαρίου, αλλά που η ημερομηνία λήξης της ταυτίζεται με την ημερομηνία διασφάλισης των προϋποθέσεων για τη σωτηρία της χώρας".
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Παναγιώτης Αντωνακόπουλος τάχθηκε υπέρ της απλής αναλογικής για να επιτευχθεί, όπως είπε, η ανασύνθεση της κεντροαριστεράς, ενώ διαφώνησε σε εκλογές με λίστα. Πρόκειται για συγκυβέρνηση, εκτίμησε η Λούκα Κατσέλη.
Οι δύο αντιπρόεδροι της κυβέρνησης δεν άνοιξαν τα χαρτιά τους, δίνοντας έμφαση στο "όλοι μαζί". Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έδωσε έμφαση στην "αλλαγή σε επίπεδο πολιτικού πολιτισμού" και εκτίμησε ότι "έχουν διαμορφωθεί οι προϋποθέσεις να ξαναγνωριστούμε". Όμως κατέστησε φανερή την αλλαγή πολιτικής στο θέμα της ανακεφαλαιοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
"Πρέπει να διασφαλίσουμε, όχι απλά και μόνο την ανακεφαλαιοποίηση, αλλά την ανασυγκρότηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος κατά τρόπο διαφανή, χωρίς να θίξουμε τον ιδιωτικό χαρακτήρα, διασφαλίζοντας ένα δημόσιο πυλώνα", είπε, ξεχνώντας ότι ο νόμος προβλέπει κοινές μετοχές εφόσον οι τράπεζες ζητήσουν ενίσχυση και ότι το ίδιο λέει ο Γιώργος Παπανδρέου.
Και ο Θόδωρος Πάγκαλος ισχυρίσθηκε ότι "θα διασώσουμε το πολιτικό σύστημα μόνο αν από τη συνενοχή περάσουμε στη συνευθύνη", ενώ παρουσίασε ως μονόδρομο την περικοπή δαπανών Δημοσίου, την αύξηση εσόδων με αύξηση φορολογικής βάσης και τις αποκρατικοποιήσεις που εμποδίζονται από "γραφειοκράτες".
Από την πλευρά της, η Άννα Διαμαντοπούλου επεχείρησε να δημιουργήσει ιδεολογικό μέτωπο στην αριστερά και την αντίδραση των πολιτών κάνοντας λόγο για "έσωθεν απειλή", που προκαλείται από "ακραίες ταραχές και ανομία".
Κατηγόρησε τα αριστερά κόμματα για "εύκολη αριστερή ρητορεία" και ότι μιλούν με όρους της δεκαετίας του ’60. Η υπουργός Παιδείας είπε ότι η κυβέρνηση δεν είναι "πολιτικό χωνευτήρι" και κινδυνολόγησε για "απώλεια εθνικού κεκτημένου, που είναι το ευρώ, και αυτό ισοδυναμεί με απώλεια εθνικής κυριαρχίας".
Ο έτερος της "τρόικας του ΠΑΣΟΚ" Ανδρέας Λοβέρδος άφησε ανοικτό το θέμα της διάρκειας της συγκυβέρνησης, ισχυριζόμενος ότι δεν μπορούν όλοι οι πολιτικοί στόχοι να έχουν σαφές χρονοδιάγραμμα.
Ο Χρήστος Πρωτόπαππας μίλησε για "κυβέρνηση πολιτικής συνευθύνης" και ο Ντίνος Βρεττός για "κυβέρνηση των βουλευτών". Μάλιστα ο τελευταίος έκανε επίθεση στο κομματικό σύστημα, ισχυριζόμενος ότι "όλα τα κόμματα είναι σταλινικού περιεχομένου", δεν έχουν δημοκρατική δομή και θεώρησε ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου αποτελεί ευκαιρία να μπουν στην πολιτική "άνθρωποι καταξιωμένοι στο επάγγελμά τους, την κοινωνία, που έχουν πολιτικό λόγο".
Στο ίδιο κλίμα ο Νάσος Αλευράς και η Σούλα Μερεντίτη, που είπε ότι δίνει ψήφο εμπιστοσύνης χωρίς αστερίσκους και χρονικούς περιορισμούς. Ο Κώστας Καρτάλης είπε ότι ψηφίζει μια κυβέρνηση που "δεν θα εγκλωβίζεται στις 19 Φεβρουαρίου, αλλά που η ημερομηνία λήξης της ταυτίζεται με την ημερομηνία διασφάλισης των προϋποθέσεων για τη σωτηρία της χώρας".
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Παναγιώτης Αντωνακόπουλος τάχθηκε υπέρ της απλής αναλογικής για να επιτευχθεί, όπως είπε, η ανασύνθεση της κεντροαριστεράς, ενώ διαφώνησε σε εκλογές με λίστα. Πρόκειται για συγκυβέρνηση, εκτίμησε η Λούκα Κατσέλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου