Μαυραγορίτες στην αγορά δειλά δειλά..
Μπορεί ακόμη να μην φαίνεται, αλλά στην ελληνική αγορά αρχίζουν να διαμορφώνονται συνθήκες,
που τους επόμενους μήνες θα ευνοήσουν φαινόμενα ελλείψεων σε βασικά είδη και στη συνέχεια την εμφάνιση μαύρης αγοράς και ό,τι αυτή συνεπάγεται:
δηλαδή μαυραγορίτες και λαθρέμπορους.
Αυτή είναι η τάση, αυτές είναι οι ενδείξεις, και το θέμα τίθεται στο αν πρόκειται περί καλά σχεδιασμένου σκηνικού έτσι ώστε να τρομοκρατηθεί ο λαός... Το θέμα προκύπτει συνδυαστικά από μια νεφελώδη πληροφόρηση όσο και από τις πραγματικές συνθήκες της οικονομίας.Προς το παρόν είναι απλώς εκτιμήσεις οι οποίες προέρχονται από κέντρα των Βρυξελλών και του Βερολίνου και είναι κάτι το οποίο ενισχύει τις υποψίες μου πως πρόκειται στυγνή τρομοκρατία του πληθυσμού.. Θα περιοριστώ έτσι σε γεγονότα που ήταν εύκολο να ελεχθούν αλλά εσείς κρατείστε από το βίντεο που προηγήθηκε πως αν μας συμβεί ποιοι θα είναι οι μαυραγορίτες. Οι σύνήθεις ύποπτοι..
Πριν από περίπου έναν χρόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας, που διεκδικούσαν έργα σε χώρες του εξωτερικού, διαπίστωσαν με μεγάλη έκπληξη ότι οι εγγυητικές επιστολές που τους χορηγούσαν οι μεγάλοι ελληνικοί τραπεζικοί όμιλοι δεν γίνονταν δεκτές.
Και ο λόγος δεν ήταν άλλος από το ψαλίδισμα της πιστοληπτικής ικανότητας των ελληνικών τραπεζών. Εφόσον λοιπόν οι τράπεζες δεν είχαν «πίστη», δεν είχαν και οι πελάτες τους. Διόλου λοιπόν περίεργο που αρκετοί από τους «εξωστρεφείς» επιχειρηματίες, τους οποίους με ευκολία προέβαλλαν από την κυβέρνηση ως «παραδείγματα του επιχειρείν», έχαναν τα επιχειρηματικά τους όπλα πριν καν περάσουν τα σύνορα.
Σήμερα, που μετά τις αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις η πιστοληπτική ικανότητα τραπεζών και κράτους έχει φτάσει στο ναδίρ, τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα, μια και αφορούν την καθημερινότητα όλων.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι εδώ και μερικές εβδομάδες (ιδιαίτερα από τότε που άρχισε να παίζει στα διεθνή ΜΜΕ η πιθανότητα να «παγώσει» η 6η δόση του δανείου) οι μεγάλες επιχειρήσεις του εξωτερικού που συνεργάζονται με την Ελλάδα για εισαγωγές
(από εκεί δηλαδή που εμείς εισάγουμε)
σταμάτησαν να δέχονται παραγγελίες επί πιστώσει. Και απαιτούν την πλήρη και προκαταβολική εξόφλησή τους με μετρητό, για να προβούν στην αποστολή.
Ο λόγος είναι ο ίδιος: η περιορισμένη πιστοληπτική ικανότητα και η έλλειψη εμπιστοσύνης.
Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι στην εποχή της δραχμής και της... πτωχής πλην τίμιας Ελλάδας
(αν υπήρξε ποτέ κάτι τέτοιο),
«κούτελο», δηλαδή οικονομική επιφάνεια, είχε αυτός που διέθετε ρευστό.
Το ζεστό μετρητό χρήμα ήταν ανέκαθεν το «μέσο» με το οποίο αποτιμάτο η οικονομική επιφάνεια, κυρίως στον εμπορικό κόσμο, εντός και εκτός συνόρων... Σήμερα, ο κανόνας αυτός επιστρέφει για να φέρει όχι απλώς εμπορικούς πονοκεφάλους, αλλά και αγωνία για την επόμενη ημέρα.
Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, οι πρώτες επιχειρήσεις που αντιμετώπισαν το πρόβλημα αυτό ήταν αυτές που εισάγουν ρουχισμό αλλά και κτηνοτροφικά είδη. Δηλαδή το κρέας του οικογενειακού τραπεζιού.
Κι αν για τα «Γκούτσι» και τα «Αρμάνι», τα οποία πωλούνται στην Ελλάδα με περιθώριο κέρδους από 500 έως και 1.000%, οι έμποροι μπορούν (εάν θέλουν) να βάλουν το χέρι στην τσέπη που τόσα χρόνια γέμιζε άκοπα,
οι κρεατέμποροι δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο, μια και τα περιθώρια κέρδους είναι πολύ μικρότερα.
Ο καταναλωτής θα παρατηρήσει ότι είναι ευκαιρία, λοιπόν, να σταματήσει και ο ανταγωνισμός από τα εισαγόμενα στα ελληνικά κρέατα. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι εδώ και δεκαετίες η ελληνική παραγωγή δεν επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών και ένα σημαντικό ποσοστό της κατανάλωσης καλύπτεται από εισαγωγές.
Εισαγωγές που όχι μόνο καλύπτουν τη ζήτηση, αλλά και κρατούν τις τιμές σε ανταγωνιστικά επίπεδα, μια και το εισαγόμενο κρέας είναι συνήθως φθηνότερο από το ελληνικό.
Το τι θα συμβεί αν οι εισαγωγές περιοριστούν δραστικά είναι προφανές. Αύξηση των τιμών και κυρίως ελλείψεις στο τραπέζι.
Αντίστοιχοι κίνδυνοι υπάρχουν και για πολλές άλλες κατηγορίες τροφίμων, όπου είτε η ζήτηση καλύπτεται σε σημαντικό βαθμό από εισαγωγές είτε αυτές παίζουν ρυθμιστικό ρόλο στην αγορά, κρατώντας τις τιμές σε λογικά επίπεδα.
Μπορεί ακόμη να μην φαίνεται, αλλά στην ελληνική αγορά αρχίζουν να διαμορφώνονται συνθήκες,
που τους επόμενους μήνες θα ευνοήσουν φαινόμενα ελλείψεων σε βασικά είδη και στη συνέχεια την εμφάνιση μαύρης αγοράς και ό,τι αυτή συνεπάγεται:
δηλαδή μαυραγορίτες και λαθρέμπορους.
Αυτή είναι η τάση, αυτές είναι οι ενδείξεις, και το θέμα τίθεται στο αν πρόκειται περί καλά σχεδιασμένου σκηνικού έτσι ώστε να τρομοκρατηθεί ο λαός... Το θέμα προκύπτει συνδυαστικά από μια νεφελώδη πληροφόρηση όσο και από τις πραγματικές συνθήκες της οικονομίας.Προς το παρόν είναι απλώς εκτιμήσεις οι οποίες προέρχονται από κέντρα των Βρυξελλών και του Βερολίνου και είναι κάτι το οποίο ενισχύει τις υποψίες μου πως πρόκειται στυγνή τρομοκρατία του πληθυσμού.. Θα περιοριστώ έτσι σε γεγονότα που ήταν εύκολο να ελεχθούν αλλά εσείς κρατείστε από το βίντεο που προηγήθηκε πως αν μας συμβεί ποιοι θα είναι οι μαυραγορίτες. Οι σύνήθεις ύποπτοι..
Πριν από περίπου έναν χρόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας, που διεκδικούσαν έργα σε χώρες του εξωτερικού, διαπίστωσαν με μεγάλη έκπληξη ότι οι εγγυητικές επιστολές που τους χορηγούσαν οι μεγάλοι ελληνικοί τραπεζικοί όμιλοι δεν γίνονταν δεκτές.
Και ο λόγος δεν ήταν άλλος από το ψαλίδισμα της πιστοληπτικής ικανότητας των ελληνικών τραπεζών. Εφόσον λοιπόν οι τράπεζες δεν είχαν «πίστη», δεν είχαν και οι πελάτες τους. Διόλου λοιπόν περίεργο που αρκετοί από τους «εξωστρεφείς» επιχειρηματίες, τους οποίους με ευκολία προέβαλλαν από την κυβέρνηση ως «παραδείγματα του επιχειρείν», έχαναν τα επιχειρηματικά τους όπλα πριν καν περάσουν τα σύνορα.
Σήμερα, που μετά τις αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις η πιστοληπτική ικανότητα τραπεζών και κράτους έχει φτάσει στο ναδίρ, τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα, μια και αφορούν την καθημερινότητα όλων.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι εδώ και μερικές εβδομάδες (ιδιαίτερα από τότε που άρχισε να παίζει στα διεθνή ΜΜΕ η πιθανότητα να «παγώσει» η 6η δόση του δανείου) οι μεγάλες επιχειρήσεις του εξωτερικού που συνεργάζονται με την Ελλάδα για εισαγωγές
(από εκεί δηλαδή που εμείς εισάγουμε)
σταμάτησαν να δέχονται παραγγελίες επί πιστώσει. Και απαιτούν την πλήρη και προκαταβολική εξόφλησή τους με μετρητό, για να προβούν στην αποστολή.
Ο λόγος είναι ο ίδιος: η περιορισμένη πιστοληπτική ικανότητα και η έλλειψη εμπιστοσύνης.
Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι στην εποχή της δραχμής και της... πτωχής πλην τίμιας Ελλάδας
(αν υπήρξε ποτέ κάτι τέτοιο),
«κούτελο», δηλαδή οικονομική επιφάνεια, είχε αυτός που διέθετε ρευστό.
Το ζεστό μετρητό χρήμα ήταν ανέκαθεν το «μέσο» με το οποίο αποτιμάτο η οικονομική επιφάνεια, κυρίως στον εμπορικό κόσμο, εντός και εκτός συνόρων... Σήμερα, ο κανόνας αυτός επιστρέφει για να φέρει όχι απλώς εμπορικούς πονοκεφάλους, αλλά και αγωνία για την επόμενη ημέρα.
Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, οι πρώτες επιχειρήσεις που αντιμετώπισαν το πρόβλημα αυτό ήταν αυτές που εισάγουν ρουχισμό αλλά και κτηνοτροφικά είδη. Δηλαδή το κρέας του οικογενειακού τραπεζιού.
Κι αν για τα «Γκούτσι» και τα «Αρμάνι», τα οποία πωλούνται στην Ελλάδα με περιθώριο κέρδους από 500 έως και 1.000%, οι έμποροι μπορούν (εάν θέλουν) να βάλουν το χέρι στην τσέπη που τόσα χρόνια γέμιζε άκοπα,
οι κρεατέμποροι δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο, μια και τα περιθώρια κέρδους είναι πολύ μικρότερα.
Ο καταναλωτής θα παρατηρήσει ότι είναι ευκαιρία, λοιπόν, να σταματήσει και ο ανταγωνισμός από τα εισαγόμενα στα ελληνικά κρέατα. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι εδώ και δεκαετίες η ελληνική παραγωγή δεν επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών και ένα σημαντικό ποσοστό της κατανάλωσης καλύπτεται από εισαγωγές.
Εισαγωγές που όχι μόνο καλύπτουν τη ζήτηση, αλλά και κρατούν τις τιμές σε ανταγωνιστικά επίπεδα, μια και το εισαγόμενο κρέας είναι συνήθως φθηνότερο από το ελληνικό.
Το τι θα συμβεί αν οι εισαγωγές περιοριστούν δραστικά είναι προφανές. Αύξηση των τιμών και κυρίως ελλείψεις στο τραπέζι.
Αντίστοιχοι κίνδυνοι υπάρχουν και για πολλές άλλες κατηγορίες τροφίμων, όπου είτε η ζήτηση καλύπτεται σε σημαντικό βαθμό από εισαγωγές είτε αυτές παίζουν ρυθμιστικό ρόλο στην αγορά, κρατώντας τις τιμές σε λογικά επίπεδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου