Η αριστερά Αλέξη, δεν είναι απλώς αριστερά της ..Εδέμ..
Από τον Ευγένιο Ανδρικόπουλο
Δεν είμαι από εκείνους που θα τροφοδοτούσα με λάδι την αποκαρδιωτικά για τον λαό σιγοκαίουσα φωτιά στα σπλάχνα της αριστεράς..
Γιατί αριστερά δεν είναι η αριστερά της Εδέμ και κυρίως όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερά..
Επί παραδείγματι:
Όταν ο παλιάτσος Γρηγόρης Ψαριανός της Δημοκρατικής αριστεράς
-της οποίας το παρφουμαρισμένο από εκλεπτυσμένα πολιτικά αρώματα σώμα κινείται για λόγους καθημερινής άσκησης μεταξύ των ορίων Βασιλίσσης Σοφίας και πλατείας Κολωνακίου,
μας εξηγεί κατά τις περιόδους καφ-ανάπαυσης στην γνωστή πλατεία-,
το γιατί δεν συμπράττει σε μια κυβερνητική λύση με εκείνους που έχουν ρημάξει τον κόσμο και φυσικά ευθύνονται μέχρι κεραίας για τον ζόφο εντός του οποίου πνιγόμαστε, ασφαλώς και δεν είναι αριστερά.
Είναι ένας τύπος.. τύπου αριστεράς..
Επειδή Αριστερά πρωτίστως σημαίνει συνείδηση ταξική..
Φράση που ως γνωστό προκαλεί ανατριχίλα στο καθεστώς μηδέ εξαιρουμένης και της .. Δημοκρατικής Αριστεράς του κ. Κουβέλη.
Αριστερά σημαίνει το ποιος είμαι, πού ιδεολογικά και όχι χωροταξικά τοποθετούμαι, ποιος ή ποιοι στρατοπέδευσαν εν πλήρη εξαρτήσει στην απέναντί μου όχθη καθιστώντας με αποκλειστικό στόχο,
ποιος ή ποιοι στέκουν απλοί θεατές δίπλα μου και κυρίως ποιος ή ποιοι συντάσσονται στο πλευρό μου.
Αριστερά είναι η πλήρης γνώση των πραγματικών μου αναγκών και των ικανοτήτων μου,
έτσι ώστε να μετρώ ανά πάσα στιγμή με την ακρίβεια ενός πολιτικού μοιρογνωμονίου το μέγεθος αλλά και την ποιότητα της κοινωνικής μου προσφοράς..
Ιδία δε στην περίπτωση της θεσμικής της εκδοχής ως ο κ Τσίπρας και η κ. Παπαρήγα.
Με δυο λόγια (αν ποτέ χωρέσει σε δυο λόγια ένας πολιτικός όρος για τον οποίο έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες) αριστερά είναι ένα σύνολο πανανθρώπινων αξιών και αρχών η εφαρμογή και όχι τα έπεα πτερόεντα επί των οποίων, προσδιορίζουν τον φέροντα..
Κατόπιν αυτών και στην βάση της χθεσινής συνέντευξής του στην Ελευθεροτυπία, θα παρακαλούσα τον Αλέξη Τσίπρα να μου εξηγήσει υπό ποια λογική απαιτεί, παρακαλεί, προτείνει, επιβάλλει ας επιλέξει εκείνος το ρήμα,
την πολιτική συνεύρεσή του με ένα κόμμα έναντι του οποίου οι διαφορές του είναι δομικές και όχι λεπτομερειακές.
Είναι του περιέχοντος του περιεχομένου και όχι λογοτεχνικής αισθητικής.
Και βεβαίως γιατί ο «αριστερός» ψηφοφόρος να μην εκλάβει την έκκλησή του αυτή ως ένα προεκλογικό πυροτέχνημα η διάρκεια δράσης του οποίου δεν υπερβαίνει τον χρόνο μερικών δευτερολέπτων... Όσο μια ανάσα..
Για να επανέλθει αμέσως μετά το αποκαρδιωτικό χάος του πολιτικού ερέβους. .
Επί παραδείγματι:
«Το πραγματικό δίλημμα, δεν είναι με ποιο νόμισμα θα πέσουμε στον γκρεμό, συρόμενοι πίσω από τις αγορές.
Το πραγματικό δίλημμα είναι αν η Ευρώπη θα επανιδρυθεί σε μια δημοκρατική και κοινωνική βάση ή αν θα διαλυθεί» δηλώνεις, με την Αλέκα Παπαρήγα απέναντί σου να θέλει την πλήρη διάλυση της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης των τραπεζιτών και των μονοπωλίων όπως εξακολουθητικά επιμένει.
Αντιλαμβάνεται έτσι ο "αριστερός" ψηφοφόρος ότι στην ουσία δεν αναφερόμαστε σε διαφορά επιχρίσματος αλλά σε θεμελιώδη διαφωνία. Πρόκειται μόνο για μία από τις επισημάνσεις που θα μπορούσαν να σου είχαν τεθεί από τον καλό φίλο και άριστο συνάδελφο τον Φώτη Παπούλια ή μήπως ετέθησαν και δεν απάντησες;
Και αυτά δίχως να προεκταθώ στο μετέωρο πολιτικό βήμα που απεικονίζουν δηλώσεις του τύπου επανίδρυση της Ευρώπης γιατί λύμματα (και όχι λήματα) όπως ..καθεστωτική επανίδρυση, ή ..λουθηριανή μεταρρύθμιση,
με παραπέμπουν ευθέως σε εποχές σχεδιασμού και προετοιμασίας της εθνολογικής χωματερής εντός της οποίας επιδιώκουν να ρίξουν σήμερα τον Ελληνικό λαό.
Η Ένωση του Χάλυβα που μετεξελίχθηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωζώνη και που στην συνταχθείσα ευρωπαϊκή συνθήκη αναφέρεται 438 φορές η λέξη ανταγωνισμός και ούτε μία η λέξη κοινωνία,
για να καταλήξει σε Ευρώπη των τραπεζιτών και του τοκογλυφικού τέταρτου Ράϊχ,
ήταν ευθύς εξ αρχής μια θνησιγενής απόπειρα ομοσπονδιοποίησης παντελώς ετερόκλητων πολιτισμικών στοιχείων,
στην βάση της εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων και καλά θα κάνει να πάει στο διάβολο και να μην «επανιδρυθεί» ποτέ αγαπητέ Αλέξη,
αν πρόκειται να ανασυσταθεί για να ολοκληρώσει το λουτρό του κοινωνικού αίματος από τις βόμβες της κρίσης χρέους όπως αρέσκεται η αγέλη των λύκων της ΕΟΚ να βαφτίζει την συστημική της κρίση.
Αν κατά συνέπεια πράγματι επιδιώκεις να προσφέρεις τα μέγιστα στον χειμαζόμενο λαό μας,
ξεκαθαρίζεις δίχως περιστροφές και περικοκλάδες ποια είναι η εναλλακτική σου πρόταση κορνιζάροντας και αναρτώντας σε περίοπτη θέση παράλληλα, το εχθρικό ή τα εχθρικά προς τον λαό πρόσωπα και άσε την χαμαλοδουλιά της διανομής τους σε μας.
Τόσο απλά..
Από τον Ευγένιο Ανδρικόπουλο
Δεν είμαι από εκείνους που θα τροφοδοτούσα με λάδι την αποκαρδιωτικά για τον λαό σιγοκαίουσα φωτιά στα σπλάχνα της αριστεράς..
Γιατί αριστερά δεν είναι η αριστερά της Εδέμ και κυρίως όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερά..
Επί παραδείγματι:
Όταν ο παλιάτσος Γρηγόρης Ψαριανός της Δημοκρατικής αριστεράς
-της οποίας το παρφουμαρισμένο από εκλεπτυσμένα πολιτικά αρώματα σώμα κινείται για λόγους καθημερινής άσκησης μεταξύ των ορίων Βασιλίσσης Σοφίας και πλατείας Κολωνακίου,
μας εξηγεί κατά τις περιόδους καφ-ανάπαυσης στην γνωστή πλατεία-,
το γιατί δεν συμπράττει σε μια κυβερνητική λύση με εκείνους που έχουν ρημάξει τον κόσμο και φυσικά ευθύνονται μέχρι κεραίας για τον ζόφο εντός του οποίου πνιγόμαστε, ασφαλώς και δεν είναι αριστερά.
Είναι ένας τύπος.. τύπου αριστεράς..
Επειδή Αριστερά πρωτίστως σημαίνει συνείδηση ταξική..
Φράση που ως γνωστό προκαλεί ανατριχίλα στο καθεστώς μηδέ εξαιρουμένης και της .. Δημοκρατικής Αριστεράς του κ. Κουβέλη.
Αριστερά σημαίνει το ποιος είμαι, πού ιδεολογικά και όχι χωροταξικά τοποθετούμαι, ποιος ή ποιοι στρατοπέδευσαν εν πλήρη εξαρτήσει στην απέναντί μου όχθη καθιστώντας με αποκλειστικό στόχο,
ποιος ή ποιοι στέκουν απλοί θεατές δίπλα μου και κυρίως ποιος ή ποιοι συντάσσονται στο πλευρό μου.
Αριστερά είναι η πλήρης γνώση των πραγματικών μου αναγκών και των ικανοτήτων μου,
έτσι ώστε να μετρώ ανά πάσα στιγμή με την ακρίβεια ενός πολιτικού μοιρογνωμονίου το μέγεθος αλλά και την ποιότητα της κοινωνικής μου προσφοράς..
Ιδία δε στην περίπτωση της θεσμικής της εκδοχής ως ο κ Τσίπρας και η κ. Παπαρήγα.
Με δυο λόγια (αν ποτέ χωρέσει σε δυο λόγια ένας πολιτικός όρος για τον οποίο έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες) αριστερά είναι ένα σύνολο πανανθρώπινων αξιών και αρχών η εφαρμογή και όχι τα έπεα πτερόεντα επί των οποίων, προσδιορίζουν τον φέροντα..
Κατόπιν αυτών και στην βάση της χθεσινής συνέντευξής του στην Ελευθεροτυπία, θα παρακαλούσα τον Αλέξη Τσίπρα να μου εξηγήσει υπό ποια λογική απαιτεί, παρακαλεί, προτείνει, επιβάλλει ας επιλέξει εκείνος το ρήμα,
την πολιτική συνεύρεσή του με ένα κόμμα έναντι του οποίου οι διαφορές του είναι δομικές και όχι λεπτομερειακές.
Είναι του περιέχοντος του περιεχομένου και όχι λογοτεχνικής αισθητικής.
Και βεβαίως γιατί ο «αριστερός» ψηφοφόρος να μην εκλάβει την έκκλησή του αυτή ως ένα προεκλογικό πυροτέχνημα η διάρκεια δράσης του οποίου δεν υπερβαίνει τον χρόνο μερικών δευτερολέπτων... Όσο μια ανάσα..
Για να επανέλθει αμέσως μετά το αποκαρδιωτικό χάος του πολιτικού ερέβους. .
Επί παραδείγματι:
«Το πραγματικό δίλημμα, δεν είναι με ποιο νόμισμα θα πέσουμε στον γκρεμό, συρόμενοι πίσω από τις αγορές.
Το πραγματικό δίλημμα είναι αν η Ευρώπη θα επανιδρυθεί σε μια δημοκρατική και κοινωνική βάση ή αν θα διαλυθεί» δηλώνεις, με την Αλέκα Παπαρήγα απέναντί σου να θέλει την πλήρη διάλυση της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης των τραπεζιτών και των μονοπωλίων όπως εξακολουθητικά επιμένει.
Αντιλαμβάνεται έτσι ο "αριστερός" ψηφοφόρος ότι στην ουσία δεν αναφερόμαστε σε διαφορά επιχρίσματος αλλά σε θεμελιώδη διαφωνία. Πρόκειται μόνο για μία από τις επισημάνσεις που θα μπορούσαν να σου είχαν τεθεί από τον καλό φίλο και άριστο συνάδελφο τον Φώτη Παπούλια ή μήπως ετέθησαν και δεν απάντησες;
Και αυτά δίχως να προεκταθώ στο μετέωρο πολιτικό βήμα που απεικονίζουν δηλώσεις του τύπου επανίδρυση της Ευρώπης γιατί λύμματα (και όχι λήματα) όπως ..καθεστωτική επανίδρυση, ή ..λουθηριανή μεταρρύθμιση,
με παραπέμπουν ευθέως σε εποχές σχεδιασμού και προετοιμασίας της εθνολογικής χωματερής εντός της οποίας επιδιώκουν να ρίξουν σήμερα τον Ελληνικό λαό.
Η Ένωση του Χάλυβα που μετεξελίχθηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωζώνη και που στην συνταχθείσα ευρωπαϊκή συνθήκη αναφέρεται 438 φορές η λέξη ανταγωνισμός και ούτε μία η λέξη κοινωνία,
για να καταλήξει σε Ευρώπη των τραπεζιτών και του τοκογλυφικού τέταρτου Ράϊχ,
ήταν ευθύς εξ αρχής μια θνησιγενής απόπειρα ομοσπονδιοποίησης παντελώς ετερόκλητων πολιτισμικών στοιχείων,
στην βάση της εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων και καλά θα κάνει να πάει στο διάβολο και να μην «επανιδρυθεί» ποτέ αγαπητέ Αλέξη,
αν πρόκειται να ανασυσταθεί για να ολοκληρώσει το λουτρό του κοινωνικού αίματος από τις βόμβες της κρίσης χρέους όπως αρέσκεται η αγέλη των λύκων της ΕΟΚ να βαφτίζει την συστημική της κρίση.
Αν κατά συνέπεια πράγματι επιδιώκεις να προσφέρεις τα μέγιστα στον χειμαζόμενο λαό μας,
ξεκαθαρίζεις δίχως περιστροφές και περικοκλάδες ποια είναι η εναλλακτική σου πρόταση κορνιζάροντας και αναρτώντας σε περίοπτη θέση παράλληλα, το εχθρικό ή τα εχθρικά προς τον λαό πρόσωπα και άσε την χαμαλοδουλιά της διανομής τους σε μας.
Τόσο απλά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου