Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Και συνδικαλιστική (ΑΔΕΔΥ) η κρίση της πολιτικής και της οικονομίας

Συνδικαλιστές περιορισμένης ευθύνης τύπου Τσικρικά



Να χαίρεστε τα κνώδαλα εργατοπατέρες σας και να μην διερωτάστε το πώς έχετε φθάσει σχεδόν αμαχητί στην δια δύο μείωση του μισθού σας και στις μνημονιακές εφεδρείες, γιατί την επόμενη φορά θα υπερβώ τα εσκαμμένα.


Στους δημοσίους υπαλλήλους αναφέρομαι που θεωρώ ότι στην συντριπτική τους πλειοψηφία απόφοιτοι του Λυκείου θα είναι άρα θα δύνανται να εντοπίζουν την διαφορά μεταξύ λόγων και έργων της συνδικαλιστικής ηγεσίας τους..


Τι στο μεταξύ άλλαξε πλην της αντισυνταγματικής πρωθυπουργοποίησης ενός τραπεζίτη και ακύρωσαν οι εξωνημένοι εργασιακοί αρχηγοί σας την απεργία που είχε κηρύξει για σήμερα η συνδικαλιστική σας ηγεσία.. Απολύτως τίποτα.. Ή μάλλον όλα θα αλλάξουν αλλά επί τα χείρω..


Τι διαφορετικό δηλαδή αναμένετε από έναν δοτό της ευρωενωσιακής αλλά και της εγχώριας ολιγαρχίας πρωθυπουργό ο οποίος επιπλέον είναι αυτός που είτε δια της απλής του συμμετοχής είτε δια της ηγετικής του παρουσίας,
ενοχοποιείται για την απάτη των απατών κατά πως θα αναφερόμαστε στην ΕΚΤ την τράπεζα των τραπεζών της οποίας επελέγη αντιπρόεδρος. Την κατά τους Μέρκελ και Σαρκοζί δόλια ένταξή μας στο οίκο ανοχής της ΟΝΕ.



Ποιος εξουσιοδότησε τον Κ.Τσικρικά προέδρο της ΑΔΕΔΥ και στελέχος της σημερινής πολιτικά διεφθαρμένης ΠΑΣΚ εν μέσω μάλιστα ενός κυκεώνα αντικοινωνικών επιθέσεων της κυβέρνησής του να θέσει ως στόχους τώρα την δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών και την δίκαιη κατανομή του πλούτου όταν αυτός –ο δημόσιος πλούτος τον οποίο οι δημόσιοι υπάλληλοι διαχειρίζονται- έχει ήδη εκποιηθεί ή θα εκποιηθεί οσονούπω; Σε ποια ανακατανομή αναφέρεται;


Στα κεραμίδια όφειλε να βγάλει τους εργαζόμενους επί των οποίων ηγείται. Όχι απλά σε απεργίες. Δεν θα το κάνει όμως γιατί και αυτός όπως και οι συνδικαλιστικοί του πρόγονοι μέρος του σάπιου συστήματος που τους διατρέφει πλουσιοπάροχα είναι. Μήπως ήρθε, λέω μήπως, η άγια ώρα να το δουν και όσοι υπόκεινται σήμερα στον παρασκηνιακό συνδικαλισμό των καθεστωτικών ηγεσιών; Δηλαδή οι εργαζόμενοι. Που απογυμνωμένοι κάθε προστασίας απομονώνονται στο άπειρο για να καταστούν εύκολη λεία κάθε λογής αρπακτικών;

Δεν υπάρχουν σχόλια: