Νέα Δημοκρατία

Η αυλαία του αντιμνημονιακού θεάτρου..


«Καλωσορίζουμε το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία εξέφρασε την υποστήριξή της για τους βασικούς αντικειμενικούς στόχους και τις πολιτικές του προγράμματος το οποίο υποστηρίζεται από το πρόγραμμα ύψους 110 δισεκατομμυρίων ευρώ σε οικονομική υποστήριξη από τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας και το Ταμείο.


Το ΔΝΤ εκφράζει ικανοποίηση ότι η ΝΔ δεσμεύτηκε να διαβεβαιώσει ότι όποιες αλλαγές στις πολιτικές ενδέχεται να προτείνει, θα είναι συνεπείς με το βασικό πλαίσιο αυτού του προγράμματος»
(Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΔΝΤ την περασμένη Πέμπτη).


***
Απόλυτα δικαιολογημένα είναι τα εύσημα που απέσπασε η ηγεσία της ΝΔ από το ΔΝΤ, μετά την τελευταία επιστολή του Α. Σαμαρά στους επικεφαλής της τρόικας (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ). Αντίστοιχη άλλωστε ήταν η υποδοχή της και από τους άλλους αποδέκτες, όπως και από την ντόπια αλητοελιτοκρατία, το γενικό συμφέρον της οποίας υπηρετεί η στρατηγική της ΝΔ.

Με την επιστολή στους συμμάχους και δανειστές, ο πρόεδρος της ΝΔ εγκατέλειψε οριστικά τη δημαγωγία περί επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου και δεσμεύτηκε για τη μέχρι κεραίας εφαρμογή των μνημονίων.



Η εξέλιξη ήταν η αναμενόμενη για ένα κόμμα που στήριξε κεντρικές επιλογές της προηγούμενης κυβέρνησης,
εμπλούτισε με προτάσεις και μέτρα την κάθε φάση της αντιλαϊκής επίθεσης και διατηρούσε τις αντιμνημονιακές μάσκες για να υπηρετήσει το ρόλο της σαν εφεδρείας του αστικού συστήματος,
αλλά και για να έχει το πάνω χέρι σε ενδεχόμενη μετεκλογική συνεργασία με τα άλλα αστικά κόμματα και κυρίως το ΠΑΣΟΚ.


Ο πρόεδρος της ΝΔ ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι απόλυτα δεσμευμένος στη στήριξη της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Ακόμα και όταν έλεγε «όχι επί της αρχής» στο μνημόνιο, την ίδια ώρα διαβεβαίωνε ότι θα σεβαστεί 100% τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.


Ακόμα και όταν διακήρυσσε ότι «συναίνεση στο λάθος δεν δίνω», την ίδια ώρα ψήφιζε τους περισσότερους από τους νόμους που υλοποιούσαν το μνημόνιο και έβαζε πλάτες για να περάσει το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων.


Κάτω από την πίεση των εξελίξεων στην ΕΕ, με δοσμένη την κρίση που βαθαίνει, τα σενάρια για διάσπαση της Ευρωζώνης και μπροστά στην ανάγκη να διασφαλιστεί η παραμονή της ντόπιας πλουτοκρατίας στο ευρώ, η ΝΔ έριξε τις μάσκες, επιβεβαιώνοντας την ανάγκη να πληρώσει μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τον ΛΑ.Ο.Σ. για τον πόλεμο που από κοινού διευθύνουν ενάντια στο λαό.


Οι απανωτές, ξεκάθαρες, πλήρεις και «θεσμικές», όπως τις χαρακτήριζε η ΝΔ, δεσμεύσεις για στήριξη της εφαρμοζόμενης πολιτικής από τη μαύρη συγκυβέρνηση, ήταν μόνο το κερασάκι στην τούρτα της συμφωνίας με τη φιλομονοπωλιακή στρατηγική που εκφράζουν τα μνημόνια, όπως και με κάθε κυβερνητικό μέτρο έξω από αυτά.


Ο Α. Σαμαράς δεσμεύτηκε μαζί με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς της συγκυβέρνησης ότι θα στηρίξει το έργο της νέας κυβέρνησης, που είναι «η υλοποίηση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ της 26ης Οκτωβρίου και η εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής που συνδέεται με τις αποφάσεις αυτές».


Στη συνέχεια, η ΝΔ έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση υπό τον τραπεζίτη Παπαδήμο, ενέκρινε τον προϋπολογισμό του 2012 στο Υπουργικό Συμβούλιο και την επιτροπή της Βουλής, ενώ ο Α. Σαμαράς απέστειλε και γράμμα στους ηγέτες του κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, με διαβεβαιώσεις για τις δοσμένες διαθέσεις τους απέναντι στο νέο μνημόνιο.


Μετά απ' όλα αυτά, η εμμονή των συμμάχων για δέσμευση με την υπογραφή του ίδιου του Α. Σαμαρά είχε για πραγματικό στόχο όχι την ηγεσία της ΝΔ, αλλά την ιδεολογική τρομοκράτηση και υποταγή του λαού στο αδιέξοδο μονόδρομο του καθεστώτος και της ΕΕ.


Οι εταίροι δεν είχαν την παραμικρή αμφιβολία για την απόλυτη δέσμευση της ηγεσίας της ΝΔ στην εφαρμοζόμενη πολιτική, αλλά ήθελαν να περάσουν στο λαό το μήνυμα ότι δεν υπάρχει τίποτα πέρα από την εφαρμοζόμενη πολιτική.


Από αυτήν τη σκοπιά, οι «έγγραφες δεσμεύσεις» ήρθαν να δώσουν τέλος στο θέατρο που έπαιζε ο πρόεδρος της ΝΔ παριστάνοντας τον αντιμνημονιακό.