Κίνδυνος θάνατος εμπρός.. Εχθροί τάχα γίνονται διαλύουν το τράστ της Ευρώπης..
Δεν πρόλαβαν καν να χαρούν τη νίκη τους. Μόλις πήγαν να πανηγυρίσουν γιατί έβαλε και ο Σαμαράς την υπογραφή του, τα κακά μαντάτα έφτασαν. Οσες υπογραφές κι αν πέσουν, σε λίγο ίσως να μην έχουν καμιά σημασία ούτε καν γι' αυτή τη δανειακή σύμβαση.
Ο χορός των βουβαλιών, η αντιπαράθεση των ιμπεριαλιστικών κέντρων, έχει μεταφερθεί πια στο κέντρο της πίστας. Τόσο που ορισμένοι να μιλάνε ευθέως ακόμα και για κατάσταση που ισοδυναμεί με παραμονές παγκόσμιας σύγκρουσης!
Οταν όλη η αριστερά και ιδίως το ΚΚΕ προειδοποιούσε για την καπιταλιστική κρίση και έδειχνε πως - τόσο νομοτελειακά όσο και ιστορικά βεβαιωμένο - ο πόλεμος μεταξύ των ιμπεριαλιστών μπορεί να πάρει και χαρακτήρα ανοιχτής στρατιωτικής αντιπαράθεσης, πολλοί από τους χρεοκοπημένους αστούς αναλυτές έσπευδαν να χαρακτηρίσουν μύθευμα μια τέτοια εκτίμηση.
Τώρα, είναι αυτοί οι ίδιοι που γράφουν πως η σημερινή κατάσταση παραπέμπει σε παραμονές πολέμου. Το αν θα γίνει έτσι, κανείς δεν μπορεί να το προδιαγράψει. Το σίγουρο είναι πως οι ίδιοι οι καπιταλιστές έχουνε βγάλει για τα καλά τα μαχαίρια μεταξύ τους.
Καθώς η καπιταλιστική κρίση αποκαλύπτει πλέον τον ίδιο τον πυρήνα του προβλήματος, οι ίδιοι οι καθεστωτικοί δημοσιολόγοι , που ως χτες μιλούσαν για την κακομαθημένη εργατική τάξη της Ελλάδας που ζούσε με δανεικά κι έριξε έξω το ταμείο της χώρας, τώρα αναγκάζονται να γράψουν ότι η καπιταλιστική κρίση και η εξέλιξή της δεν εξαρτάται από την Ελλάδα.
Δεν το έμαθαν τώρα. Το ξέρανε και χτες, αλλά έπρεπε να στηρίζουν την προπαγάνδα των καπιταλιστών για το έγκαιρο τσάκισμα των εργατών και γι' αυτό κατέφευγαν σε αστειότητες του στιλ «ζούσαμε με δάνεια», ενοχοποιούσαν τους εργάτες για την κρίση, βοηθούσαν να περάσει το νέο νομικό πλαίσιο που είναι αναγκαίο στους καπιταλιστές για την επόμενη μέρα.
Ακόμα και σήμερα επιμένουν πως για την εργατική τάξη υπάρχει μόνο μία επιλογή: Να διαλέξει ποιον ιμπεριαλιστή θα στηρίξει.
Δεν πρόλαβαν καν να χαρούν τη νίκη τους. Μόλις πήγαν να πανηγυρίσουν γιατί έβαλε και ο Σαμαράς την υπογραφή του, τα κακά μαντάτα έφτασαν. Οσες υπογραφές κι αν πέσουν, σε λίγο ίσως να μην έχουν καμιά σημασία ούτε καν γι' αυτή τη δανειακή σύμβαση.
Ο χορός των βουβαλιών, η αντιπαράθεση των ιμπεριαλιστικών κέντρων, έχει μεταφερθεί πια στο κέντρο της πίστας. Τόσο που ορισμένοι να μιλάνε ευθέως ακόμα και για κατάσταση που ισοδυναμεί με παραμονές παγκόσμιας σύγκρουσης!
Οταν όλη η αριστερά και ιδίως το ΚΚΕ προειδοποιούσε για την καπιταλιστική κρίση και έδειχνε πως - τόσο νομοτελειακά όσο και ιστορικά βεβαιωμένο - ο πόλεμος μεταξύ των ιμπεριαλιστών μπορεί να πάρει και χαρακτήρα ανοιχτής στρατιωτικής αντιπαράθεσης, πολλοί από τους χρεοκοπημένους αστούς αναλυτές έσπευδαν να χαρακτηρίσουν μύθευμα μια τέτοια εκτίμηση.
Τώρα, είναι αυτοί οι ίδιοι που γράφουν πως η σημερινή κατάσταση παραπέμπει σε παραμονές πολέμου. Το αν θα γίνει έτσι, κανείς δεν μπορεί να το προδιαγράψει. Το σίγουρο είναι πως οι ίδιοι οι καπιταλιστές έχουνε βγάλει για τα καλά τα μαχαίρια μεταξύ τους.
Καθώς η καπιταλιστική κρίση αποκαλύπτει πλέον τον ίδιο τον πυρήνα του προβλήματος, οι ίδιοι οι καθεστωτικοί δημοσιολόγοι , που ως χτες μιλούσαν για την κακομαθημένη εργατική τάξη της Ελλάδας που ζούσε με δανεικά κι έριξε έξω το ταμείο της χώρας, τώρα αναγκάζονται να γράψουν ότι η καπιταλιστική κρίση και η εξέλιξή της δεν εξαρτάται από την Ελλάδα.
Δεν το έμαθαν τώρα. Το ξέρανε και χτες, αλλά έπρεπε να στηρίζουν την προπαγάνδα των καπιταλιστών για το έγκαιρο τσάκισμα των εργατών και γι' αυτό κατέφευγαν σε αστειότητες του στιλ «ζούσαμε με δάνεια», ενοχοποιούσαν τους εργάτες για την κρίση, βοηθούσαν να περάσει το νέο νομικό πλαίσιο που είναι αναγκαίο στους καπιταλιστές για την επόμενη μέρα.
Ακόμα και σήμερα επιμένουν πως για την εργατική τάξη υπάρχει μόνο μία επιλογή: Να διαλέξει ποιον ιμπεριαλιστή θα στηρίξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου