Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Ο Παπαδήμος σε ρόλο Ιφιγένειας..

Ηγγικεν η ώρα της κρίσης του λαού..


Του Ευγένιου Ανδρικόπουλου

«Η τιμή είναι μεγάλη, η ευθύνη είναι μεγαλύτερη» ήταν οι πρώτες δηλώσεις του τραπεζίτη. Μας θεωρεί απελεύθερους οι οποίοι προσφάτως απόκτησαν δικαίωμα λόγου επί των κοινών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ή κάνω λάθος; 


Επειδή κι αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, το δικαίωμα στην μνήμη δεν ήταν κοινοτικό κεκτημένο για να μας το αφαιρέσει κάποια Μέρκελ ή κάποιος Σαρκοζί δια μιας οδηγίας. 
Πρόκειται περί κεκτημένου βιολογικού που δεν υπόκειται στους αγοραίους κανονισμούς τους..

Εκτός και αν επιστράτευαν τους τραπεζίτες και πέρα από format στις τσέπες μας απάλειφαν το ΕΓΩ με ένα format το μυαλό..

Γιατί του εν λόγω κυρίου το πρόσωπο συνυπάρχει χρόνια εκεί  (στην μνήμη) μετά του καθεστωτικού προσωπείου του πλέον
-αν δεν υπήρχε ο γνωστός Εφιάλτης-  διεφθαρμένου -πολιτικά μόνο ;- 
 εν Ελλάδι πρωθυπουργού .. Του Κώστα Σημίτη.. 

Σε ποια τιμή που τιμή δεν έχει αναφέρεται ο τραπεζίτης; 

Στην τιμή του ευρώ ή της δραχμής όταν τα ανάμικτε στα υπόγεια μαγειρεία της τράπεζας της Ελλάδας για να δηλητηριαστεί στην συνέχεια ο λαός. 

Επειδή περί άλλης τιμής δεν πρόκειται. 

Κατά δημοκρατική παράδοση αλλά και συνταγματική επιταγή, είθισται να τιμάται εκείνος ο πρωθυπουργός ο οποίος εξελέγη δια της ψήφου του Ελληνικού λαού και όχι ο διορισμένος οικονομικός συνήγορος της αλητοελιτοκρατίας και των διαπλεκομένων παραφυάδων αυτής. 

Θα συμφωνήσω ωστόσο μαζί του απολύτως, ως προς την ευθύνη. 
Το βάρος της πράγματι είναι δυσανάλογο προς το κοινωνικοπολιτικό ύψος του εκτός και αν εκλαμβάνει την σκιά του για μπόι. 
Επειδή τόσο η εγχώρια όσο και η Ευρωενωσιακή ελίτ που τον ενθρόνισε 
(για να ακολουθήσει ο Μόντι στην Ιταλία) 
αναμένει την λογοδοσία του... Και της οφείλει εισέτι πολλά.. Πέραν της, αλλα και εκ της, πρωθυπουργοποίησής του..

Πολύ περισσότερα από εκείνα που της πρόσφερε κατά την διάρκεια της πολυτελούς θητείας του στην Τράπεζα της Ελλάδας. Και τι Ελληνικό παράδοξο..
Η καριέρα του από του "Αμερικανικού κολεγίου" ως το "ΜΙΤ"
– ιδού το παράδοξο, πρωθυπουργοί και υπουργοί οικονομικών ή εκ του Χάρβαρτ ή εκ του London School of Economics έχουν αποφοιτήσει- 
έχει δια βίου προσημειωθεί.. Κάτι σαν την διά βίου υποτέλεια..

Τους χρωστά την χλιδή του..
Δούναι και λαβείν..  Πας μη υποταγμένος, το δούναι του Παπαδήμου, μηδέ εσθιέτω, το λαβείν..αυτού..
Πλην των υποτακτικών της έτσι,  η αριστοκρατία χιλιετίες τώρα από καταβολής του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής των αγαθών και της νομικής ως εξ αυτού θεμελίωσης των κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων, είναι μόνο στο λαβείν. 
Το δούναι δεν εμπεριέχεται στο λεξικό τους.


"Αποδέχτηκα την εντολή [σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας] επειδή πιστεύω ότι όλοι πρέπει να συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση της κρίσης και στην ανόρθωση της οικονομίας" δήλωσε με ύφος μειλίχιο σαν να μας περιέγραφε μια ιστορία ανιδιοτελούς και ανέφελης εβραϊκής αγάπης.. Εικονική αλήθεια. 
Τον ελληνικότατο "έρωντα" εννούσε που παραπέμπει ευθέως στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των μεταξύ των ετεροφύλλων σχέσεων. 
Δούναι και λαβείν..

Ξεσκαρτάρετε την φράση του για να κρατήσετε το «όλοι» πλάι στην «αντιμετώπιση της κρίσης» και θα σας γίνει αμέσως κατανοητή η μέθοδος δια της οποίας οι τραπεζίτες κοινωνικοποιούν τις ζημιές, το δούναι, και ιδιοποιούνται τα κέρδη. Το λαβείν..
Κάτι σαν το κοτόπουλο που από το τσάκισε ένας για να σταλεί στην συνέχεια ο λογαριασμός σε όλους τους ατυχείς θαμώνες. Κατά συνέπεια.. Όλοι θα συμβάλλουμε στην κρίση. 
Δειπνήσαμε δεν δειπνήσαμε.


"Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι επιλογές που θα γίνουν θα έχουν καθοριστική σημασία για τον ελληνικό λαό" συμπλήρωσε ως άλλος Σοφοκλής για να προσδώσει τόνο αρχαίας τραγωδίας στο δράμα του, 
αποδίδοντας στον εαυτό του τον ρόλο της αρσενικής Ιφιγένειας. 
Ατύχησε. Ο χώρος έχει καλυφθεί.. 

Σε σφάγιο έχει από καιρού μετεξελιχθεί ο λαός με αυτόν στον ρόλο του εκδοροσφαγέα του, όταν από το 2000 με τα Greek Statistics και τις αλλεπάλληλες παρτίδες αμερικανικής πόκας του στενού του συνεργάτη και πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη,
αποκόμιζε σε βάρος των Ελλήνων τεράστια πλούτη η Goldman Sachs και οι εγχώριοι διαμεσολαβητές.. 
Γιατί και τα δάνεια θέλουν τον μιζαδόρο τους.. 

Μήπως κατόπιν αυτών να κληθεί εκ παραλλήλου από την εισαγγελία να μας εξηγήσει το πώς εξαπατήθηκε
- κατά δήλωσή των Μέρκελ και Σαρκοζί- 
η ΕΟΚ του Χάλυβα αλλά και ο Ελληνικός λαός αντάμα κατά την ζοφερή και αποφράδα ημέρα της ένταξής μας στην ΟΝΕ; 

Επειδή αν κατά την άποψή μου αναμοχλευτεί η περίοδος εκείνη θα αρπάξει όλη η Ελλάδα φωτιά και ο συγκεκριμένος θα πρωθυπουργεύει επι της συνοικίας του Κορυδαλλού.. 

Μπορεί να καθυστερήσει.. Αλλά θα έρθει η ώρα..  Όχι της δεύτερης αλλά της μίας και μοναδικής κρίσης.. Αυτής του λαού..

Δεν υπάρχουν σχόλια: