Από εδώ το 99% του λαού από εκεί το 1% των κηφηναριών..
Καθώς γενικεύεται η συντονισμένη επίθεση των καπιταλιστών και της κυβέρνησής τους στα εργασιακά μας δικαιώματα και λεηλατούνται από τις συντάξεις δεδουλευμένες μας κρατήσεις,
το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» παραπέμπει πλέον σε καθαρή αυτοκτονία.
Οσοι ελπίζουν ακόμα πως υπάρχουν περιθώρια να βγάλουν την ουρά τους απέξω, πως κάπως αυτοί θα τη διαφύγουν, την ώρα που θα καίγεται η γειτονιά, αυτοί θα είναι και οι πρώτοι που θα καούν.
Μόνο όποιος ρίχνεται στη φωτιά να την παλέψει, μόνο αυτός μπορεί και να νικήσει. Το δρόμο τον δείχνουν οι εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», τον δείχνουν όλοι όσοι στην πίεση καπιταλιστών και κυβέρνησης απαντούν με συλλογική αυτοοργάνωση κι αγώνα.
Την ώρα που η αστική προπαγάνδα αναφέρεται στην ΕΕ σαν το «ευγενέστερο οικοδόμημα», κάτι λέξεις που ξεφεύγουν, δείχνουν ψήγματα από την αλήθεια, όπως η λέξη «εμπόλεμη» που διατυπώνεται ως απειλή για το μέλλον, ενώ είναι η σημερινή πραγματικότητα.
Γιατί ο πόλεμος πράγματι είναι εδώ. Είναι πόλεμος των καπιταλιστών σε βάρος της εργατικής τάξης είναι και ο πόλεμος μεταξύ των καπιταλιστών.
Οσοι μελετάνε τα οικονομικά στοιχεία αργά ή γρήγορα καταλήγουν στο αυτονόητο. Εκεί που από την πρώτη στιγμή οι δημοκράτες επιστήμονες και οι ταπεινός ετούτος ιστότοπος διαμηνούσε:
Φως στο τούνελ δεν υπάρχει όσο η βάση, που καθορίζει τις εξελίξεις, είναι το αναγκαστικό για τους καπιταλιστές κυνήγι του κέρδους.
Μόνο η κυβέρνηση και οι δημοσιογράφοι της αστικής τάξης επιμένουν να ανακαλύπτουν χίλια δυο κακά της μοίρας για να πασπαλίσουν με ζάχαρη άχνη την τούρτα των σκατών:
Πως δηλαδή αν δεν φύγει από τη μέση το καπιταλιστικό κέρδος μόνο νέα δεινά είναι μπροστά.
Γι' αυτό ζητούν πειθαρχία και ξανά μανά πειθαρχία. Να υποτάσσεται, δηλαδή, ο εργαζόμενος στην θέα κάθε νέου μπαμπούλα που του προτάσσουν.
Χτες το χρέος, σήμερα την απειλή χρεοκοπίας που γι αυτόν έχει ήδη συντελεστεί.
το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» παραπέμπει πλέον σε καθαρή αυτοκτονία.
Οσοι ελπίζουν ακόμα πως υπάρχουν περιθώρια να βγάλουν την ουρά τους απέξω, πως κάπως αυτοί θα τη διαφύγουν, την ώρα που θα καίγεται η γειτονιά, αυτοί θα είναι και οι πρώτοι που θα καούν.
Μόνο όποιος ρίχνεται στη φωτιά να την παλέψει, μόνο αυτός μπορεί και να νικήσει. Το δρόμο τον δείχνουν οι εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», τον δείχνουν όλοι όσοι στην πίεση καπιταλιστών και κυβέρνησης απαντούν με συλλογική αυτοοργάνωση κι αγώνα.
Την ώρα που η αστική προπαγάνδα αναφέρεται στην ΕΕ σαν το «ευγενέστερο οικοδόμημα», κάτι λέξεις που ξεφεύγουν, δείχνουν ψήγματα από την αλήθεια, όπως η λέξη «εμπόλεμη» που διατυπώνεται ως απειλή για το μέλλον, ενώ είναι η σημερινή πραγματικότητα.
Γιατί ο πόλεμος πράγματι είναι εδώ. Είναι πόλεμος των καπιταλιστών σε βάρος της εργατικής τάξης είναι και ο πόλεμος μεταξύ των καπιταλιστών.
Οσοι μελετάνε τα οικονομικά στοιχεία αργά ή γρήγορα καταλήγουν στο αυτονόητο. Εκεί που από την πρώτη στιγμή οι δημοκράτες επιστήμονες και οι ταπεινός ετούτος ιστότοπος διαμηνούσε:
Φως στο τούνελ δεν υπάρχει όσο η βάση, που καθορίζει τις εξελίξεις, είναι το αναγκαστικό για τους καπιταλιστές κυνήγι του κέρδους.
Μόνο η κυβέρνηση και οι δημοσιογράφοι της αστικής τάξης επιμένουν να ανακαλύπτουν χίλια δυο κακά της μοίρας για να πασπαλίσουν με ζάχαρη άχνη την τούρτα των σκατών:
Πως δηλαδή αν δεν φύγει από τη μέση το καπιταλιστικό κέρδος μόνο νέα δεινά είναι μπροστά.
Γι' αυτό ζητούν πειθαρχία και ξανά μανά πειθαρχία. Να υποτάσσεται, δηλαδή, ο εργαζόμενος στην θέα κάθε νέου μπαμπούλα που του προτάσσουν.
Χτες το χρέος, σήμερα την απειλή χρεοκοπίας που γι αυτόν έχει ήδη συντελεστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου