Συνδικαλισμός με το γράμμα του ... νόμου

Τον νόμο που ασελγεί επί των εργαζομένων!


«Σας καλούμε στη διασφάλιση και διεκδίκηση όλων των ανωτέρω μέσα από τις δυνατότητες που σας παρέχει ο νόμος», αναφέρει σε ψήφισμά του προς τα υπουργεία Εργασίας και Υγείας ο Σύλλογος Εργαζομένων ομίλου «Alapis», απαιτώντας:


«Βιωσιμότητα της εταιρείας. Διατήρηση των θέσεων εργασίας. Επαναπρόσληψη των απολυμένων».


Τι στο μεταξύ έχει γίνει και μάλιστα με το γράμμα του νόμου;


Ο όμιλος έχει κάνει 13 απολύσεις.
Αξιώνει από τους εργαζόμενους να υπογράψουν μείωση μισθών μέχρι και 30%. Ανακοίνωσε διαθεσιμότητα για το 50% του προσωπικού μέσα στο 2012.



Βεβαίως ουδέν εκ των ανωτέρω βρίσκεται πέραν των ορίων του νόμου των καθεστωτικών δουλικών.. Ουδέν εκ των ανωτέρω θεωρείται παράνομο αρκεί να ενταχθείς στην λογική του ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό..


Αυτό ακριβώς κάνει και η εργοδοσία στην alapis.
(συμφερόντων του κατά την πρόσφατη νομοθεσία Βενιζελομπακατσέλου απολύτως νόμιμου επιχειρηματία Λαυρεντιάδη αν δεν με απατά η μνήμη μου)


Εκματελεύεται όλο το νομοθετικό οπλοστάσιο των επιχειρησιακών συμβάσεων και του δικαιώματος των άνευ αποζημίωσης απολύσεων και ασελγεί επί της ζωής των εργαζομένων.


Γιατί, λοιπόν, οι εν λόγω συνδικαλιστές επικαλούνται το «νόμο», γεμίζοντας φούμαρα τα κεφάλια των εργαζομένων;
Είναι, άραγε, τυχαίο που οι συνδικαλιστές δεν αφήνουν ούτε υπονοούμενο ότι ένας νόμος μπορεί να είναι και άδικος, «παράνομος» ως εκ τούτου, αντίθετα στο πρόσφατο παρελθόν έχουν κάνει λόγο για «δίκαια και άδικα» αιτήματα των εργαζομένων, αλλά και για απεργίες «σύμφωνα με το νόμο»;


Αν αυτού του είδους ο συνδικαλισμός δε στέλνει τους αγώνες των εργαζομένων στην απογοήτευση και το αδιέξοδο, τότε τι άλλο υπηρετεί;