Προϊόν ανεξέλεγκτης ανάπτυξης και όχι φυσική καταστροφή..
Όταν δικαιώνομαι αρέσει δεν αρέσει θα το γράφω και θα το υπερτονίζω..
Μόνο που στην προκείμενη περίπτωση η δικαίωσή μου έρχεται ως κέρδος αρνητικό (καταστροφική πρόβλεψη) και δεν την γουστάριζα.
Επί μήνες από τούτο εδώ τον ιστότοπο απορούσα γιατί στην Ιαπωνία και αφορμής δοθείσης από έκθεση του λαού στην ραδιενέργεια δεν έχουν ακόμη στηθεί ικριώματα.
Πρωτίστως για το τραπεζιτικό δουλικό της, τον πρωθυπουργό που προς χάριν της ιδιωτικής εταιρίας παραγωγής ηλεκτροδότησης από πυρηνική ενέργεια ,
της ΤΕΜΚΟ,
προέβαινε σε φθηνούς λαϊκισμούς του τύπου παραίτησης από τον μισθό του,
(και όχι από την ζωή του δια του γνωστού και αποτελεσματικού τρόπου των Ιαπώνων)
αποκλειστικά για να αποκοιμίσει τους Ιάπωνες υπηκόους του.
Επειδή περί υπηκόων πρόκειται αφού κατά τον τρόπο αυτό τους αντιμετωπίζει επιτρέποντας στην ιδιωτική ασυδοσία να εξακολουθεί την λειτουργία της υπονομεύοντας την ίδια τους την ζωή!
Για να έρθει ο κόλαφος από τον πρόεδρο των Ατομικών επιστημόνων και πρόεδρο της Ελβετικής πυρηνικής Εταιρίας Τζ. Νόγκεραθ, τον καθηγητή της γεωφυσικής στο πανεπιστήμιο του Τόκιο Ρ. Γκέλερ,
και τον επικεφαλής του Εργαστηρίου Τσουνάμι στο Ινστιτούτο Υπολογιστικών Μαθηματικών και Μαθηματικής Γεωφυσικής, της ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Β. Γκουσιακόφ οι οποίοι συμπέραναν ότι:
«...Η καταστροφή στη Φουκουσίμα δεν ήταν "απρόβλεπτο" φυσικό γεγονός. Στην πραγματικότητα, ο κίνδυνος του τσουνάμι ήταν γνωστός, αλλά το θέμα αφέθηκε ανοιχτό επί χρόνια, χωρίς καμιά συγκεκριμένη ενέργεια από τους αρμόδιους».
Κάτι που παραδέχθηκε και η Ιαπωνική κυβέρνηση σημειώνοντας ότι η καταστροφή στο εργοστάσιο δεν προέκυψε από τον σεισμό αλλά από το Τσουνάμι.
Κατά τους τρεις επιστήμονες,
τα μέτρα αντιμετώπισης ενδεχόμενου τσουνάμι που είχαν ληφθεί όταν κατασκευαζόταν το πυρηνικό εργοστάσιο στη Φουκουσίμα, τη δεκαετία του 1960, ήταν ήδη από οριακά ακόμα και με τις επιστημονικές γνώσεις εκείνης της εποχής,
καθώς ήταν σχεδιασμένα για τσουνάμι με ύψος κύματος όχι μεγαλύτερο των 3,1 μέτρων.
Η πρόβλεψη αυτή βασιζόταν στο τσουνάμι που έφτασε στην Ιαπωνία μετά από μεγάλο σεισμό στη Χιλή το 1960. Ομως, το τσουνάμι της περασμένης άνοιξης έφτασε σε ορισμένες περιοχές μέχρι και 40 μέτρα...
Οι κυματοθραύστες προστάτευαν τους πυρηνικούς αντιδραστήρες από τσουνάμι μόλις 3,1 μέτρων, όταν όλα τα διαθέσιμα στοιχεία έδειχναν πως το κύμα από ενδεχόμενο μεγάλο σεισμό θα είχε πολλαπλάσιο ύψος
Το 2002, επανεξετάζοντας τα δεδομένα του σεισμού Σιογιαζάκι του 1938, το Επιμελητήριο Πολιτικών Μηχανικών της Ιαπωνίας είχε προτείνει
- και η διαχειρίστρια εταιρεία TEPCO, αλλά και η κυβέρνηση είχαν αποδεχτεί ως απαραίτητα -
μέτρα προστασίας από τσουνάμι 5,7 μέτρων.
Ολα αυτά τα χρόνια, τα 6 μεγάλα τσουνάμι που είχαν καταγραφεί ιστορικά στην ευρύτερη περιοχή (μεταξύ αυτών και το τσουνάμι ύψους 38 μέτρων, στις 15 Ιούνη 1896) είχαν αγνοηθεί.
Ούτε το καταστροφικό τσουνάμι στη Σουμάτρα το 2004 ήταν αρκετό για να ενδιαφερθεί το μονοπώλιο και η κυβέρνησή του για τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων και την επερχόμενη μεγάλη καταστροφή.
Κι αυτό παρότι με βάση τα ιστορικά στοιχεία η πεδιάδα Σεντάι (δίπλα στη Φουκουσίμα) πλήττεται από ένα μεγάλο τσουνάμι κάθε 800 με 1.100 χρόνια και ήδη είχαν περάσει 1.100 χρόνια από την τελευταία τέτοια καταστροφή (τσουνάμι Τζόγκαν του 869 μ.Χ.).
Στου μονοπώλιου την πόρτα όσο θέλεις βρόντα...
Ως αποδείχτηκε, τα μέτρα εξασφάλισης της τροφοδοσίας των συστημάτων ψύξης στο Φουκουσίμα Νταΐτσι δεν μπορούσαν να προστατέψουν τους αντιδραστήρες, καθώς ένα λίγο μεγαλύτερο από το προβλεπόμενο κύμα θα κατέστρεφε
- όπως και έγινε -
τόσο τα κανονικά συστήματα τροφοδοσίας, όσο και τα βοηθητικά (μπαταρίες).
Οι αντλίες, τα γρανάζια μετάδοσης κίνησης και οι ντιζελοκινητήρες ανάγκης θα έπρεπε να είχαν πολύ μεγαλύτερη προστασία από ενδεχόμενη πλημμύρα. Αυτά τα συστήματα θα έπρεπε να είχαν εγκατασταθεί πάνω από το επίπεδο της θάλασσας κατά την παλίρροια και να ήταν πλήρως υδατοστεγή.
Οι τρεις επιστήμονες τονίζουν ότι το εργοστάσιο θα έπρεπε να είχε και ένα ξεχωριστό σύστημα ψύξης σε περίπτωση τσουνάμι, που θα ενεργοποιούνταν στην περίπτωση που θα αποτύγχαναν όλα τα άλλα συστήματα.
Αυτό το σύστημα θα έπρεπε να έχει εξασφαλισμένη ξεχωριστή ροή νερού από το υπόλοιπο δίκτυο και να μπορεί να τροφοδοτεί τους πυρήνες των αντιδραστήρων για αρκετές ώρες μετά τη διακοπή λειτουργίας των βασικών συστημάτων, ώστε να δοθεί χρόνος για λήψη μέτρων επαναλειτουργίας τους.
Ενα τέτοιο σύστημα δε θα ήταν φτηνό, επισημαίνουν οι τρεις ειδικοί, αλλά θα μπορούσε να είχε αποτρέψει την ανθρώπινη και υλική καταστροφή από την τήξη των αντιδραστήρων.
Για να αποδειχτεί για μια εισέτι φορά πως η ζωή των ανθρώπων φτηνότερη από τα μέτρα προστασίας..
Μοναδικό κριτήριο της επιστημονικής εξέλιξης είναι το κίνητρο του κέρδους και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα..
Και δεν είναι η πρώτη φορά. Στην Αμερική η FORD καταδικάστηκε σε αποζημιώσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων μετά την παρουσία ενός μηχανικού της σε δικαστήριο της Φλόριδα,
ο οποίος ομολόγησε ότι η διοίκηση της εταιρίας είχε προειδοποιηθεί πως αν κυκλοφορούσε ένα συγκεκριμένο μοντέλο δίχως να αυξήσει το πλάτος του και να χαμηλώσει το ύψος του αρκετά οι ανατροπές θα συνέτρεχαν η μία κατόπιν της άλλης εξακολουθητικά.
Τι απάντησε η εταιρία; Πως το κόστος των αποζημιώσεων (θανάτων ακρωτηριασμών και τραυματισμών εννοεί ) θα ήταν κατά πολύ χαμηλότερο από το κόστος ανασχεδιασμού του μοντέλου..
Δοξάστε τους! Η επιστήμη στην υπηρεσία του κέρδους τους και όχι του ανθρώπου.. Και τώρα εγώ μην εκταπώ και σας περιγράψω που ακριβώς να έβαζαν την τεχνολογία τους αυτή, επειδή θα χυδαιολογούσα ως γνήσιο δείγμα ανθρώπου των σπηλαίων..
Όταν δικαιώνομαι αρέσει δεν αρέσει θα το γράφω και θα το υπερτονίζω..
Μόνο που στην προκείμενη περίπτωση η δικαίωσή μου έρχεται ως κέρδος αρνητικό (καταστροφική πρόβλεψη) και δεν την γουστάριζα.
Επί μήνες από τούτο εδώ τον ιστότοπο απορούσα γιατί στην Ιαπωνία και αφορμής δοθείσης από έκθεση του λαού στην ραδιενέργεια δεν έχουν ακόμη στηθεί ικριώματα.
Πρωτίστως για το τραπεζιτικό δουλικό της, τον πρωθυπουργό που προς χάριν της ιδιωτικής εταιρίας παραγωγής ηλεκτροδότησης από πυρηνική ενέργεια ,
της ΤΕΜΚΟ,
προέβαινε σε φθηνούς λαϊκισμούς του τύπου παραίτησης από τον μισθό του,
(και όχι από την ζωή του δια του γνωστού και αποτελεσματικού τρόπου των Ιαπώνων)
αποκλειστικά για να αποκοιμίσει τους Ιάπωνες υπηκόους του.
Επειδή περί υπηκόων πρόκειται αφού κατά τον τρόπο αυτό τους αντιμετωπίζει επιτρέποντας στην ιδιωτική ασυδοσία να εξακολουθεί την λειτουργία της υπονομεύοντας την ίδια τους την ζωή!
Για να έρθει ο κόλαφος από τον πρόεδρο των Ατομικών επιστημόνων και πρόεδρο της Ελβετικής πυρηνικής Εταιρίας Τζ. Νόγκεραθ, τον καθηγητή της γεωφυσικής στο πανεπιστήμιο του Τόκιο Ρ. Γκέλερ,
και τον επικεφαλής του Εργαστηρίου Τσουνάμι στο Ινστιτούτο Υπολογιστικών Μαθηματικών και Μαθηματικής Γεωφυσικής, της ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Β. Γκουσιακόφ οι οποίοι συμπέραναν ότι:
«...Η καταστροφή στη Φουκουσίμα δεν ήταν "απρόβλεπτο" φυσικό γεγονός. Στην πραγματικότητα, ο κίνδυνος του τσουνάμι ήταν γνωστός, αλλά το θέμα αφέθηκε ανοιχτό επί χρόνια, χωρίς καμιά συγκεκριμένη ενέργεια από τους αρμόδιους».
Κάτι που παραδέχθηκε και η Ιαπωνική κυβέρνηση σημειώνοντας ότι η καταστροφή στο εργοστάσιο δεν προέκυψε από τον σεισμό αλλά από το Τσουνάμι.
Κατά τους τρεις επιστήμονες,
τα μέτρα αντιμετώπισης ενδεχόμενου τσουνάμι που είχαν ληφθεί όταν κατασκευαζόταν το πυρηνικό εργοστάσιο στη Φουκουσίμα, τη δεκαετία του 1960, ήταν ήδη από οριακά ακόμα και με τις επιστημονικές γνώσεις εκείνης της εποχής,
καθώς ήταν σχεδιασμένα για τσουνάμι με ύψος κύματος όχι μεγαλύτερο των 3,1 μέτρων.
Η πρόβλεψη αυτή βασιζόταν στο τσουνάμι που έφτασε στην Ιαπωνία μετά από μεγάλο σεισμό στη Χιλή το 1960. Ομως, το τσουνάμι της περασμένης άνοιξης έφτασε σε ορισμένες περιοχές μέχρι και 40 μέτρα...
Οι κυματοθραύστες προστάτευαν τους πυρηνικούς αντιδραστήρες από τσουνάμι μόλις 3,1 μέτρων, όταν όλα τα διαθέσιμα στοιχεία έδειχναν πως το κύμα από ενδεχόμενο μεγάλο σεισμό θα είχε πολλαπλάσιο ύψος
Το 2002, επανεξετάζοντας τα δεδομένα του σεισμού Σιογιαζάκι του 1938, το Επιμελητήριο Πολιτικών Μηχανικών της Ιαπωνίας είχε προτείνει - και η διαχειρίστρια εταιρεία TEPCO, αλλά και η κυβέρνηση είχαν αποδεχτεί ως απαραίτητα -
μέτρα προστασίας από τσουνάμι 5,7 μέτρων.
Ολα αυτά τα χρόνια, τα 6 μεγάλα τσουνάμι που είχαν καταγραφεί ιστορικά στην ευρύτερη περιοχή (μεταξύ αυτών και το τσουνάμι ύψους 38 μέτρων, στις 15 Ιούνη 1896) είχαν αγνοηθεί.
Ούτε το καταστροφικό τσουνάμι στη Σουμάτρα το 2004 ήταν αρκετό για να ενδιαφερθεί το μονοπώλιο και η κυβέρνησή του για τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων και την επερχόμενη μεγάλη καταστροφή.
Κι αυτό παρότι με βάση τα ιστορικά στοιχεία η πεδιάδα Σεντάι (δίπλα στη Φουκουσίμα) πλήττεται από ένα μεγάλο τσουνάμι κάθε 800 με 1.100 χρόνια και ήδη είχαν περάσει 1.100 χρόνια από την τελευταία τέτοια καταστροφή (τσουνάμι Τζόγκαν του 869 μ.Χ.).
Στου μονοπώλιου την πόρτα όσο θέλεις βρόντα...
Ως αποδείχτηκε, τα μέτρα εξασφάλισης της τροφοδοσίας των συστημάτων ψύξης στο Φουκουσίμα Νταΐτσι δεν μπορούσαν να προστατέψουν τους αντιδραστήρες, καθώς ένα λίγο μεγαλύτερο από το προβλεπόμενο κύμα θα κατέστρεφε
- όπως και έγινε -
τόσο τα κανονικά συστήματα τροφοδοσίας, όσο και τα βοηθητικά (μπαταρίες).
Οι αντλίες, τα γρανάζια μετάδοσης κίνησης και οι ντιζελοκινητήρες ανάγκης θα έπρεπε να είχαν πολύ μεγαλύτερη προστασία από ενδεχόμενη πλημμύρα. Αυτά τα συστήματα θα έπρεπε να είχαν εγκατασταθεί πάνω από το επίπεδο της θάλασσας κατά την παλίρροια και να ήταν πλήρως υδατοστεγή.
Οι τρεις επιστήμονες τονίζουν ότι το εργοστάσιο θα έπρεπε να είχε και ένα ξεχωριστό σύστημα ψύξης σε περίπτωση τσουνάμι, που θα ενεργοποιούνταν στην περίπτωση που θα αποτύγχαναν όλα τα άλλα συστήματα.
Αυτό το σύστημα θα έπρεπε να έχει εξασφαλισμένη ξεχωριστή ροή νερού από το υπόλοιπο δίκτυο και να μπορεί να τροφοδοτεί τους πυρήνες των αντιδραστήρων για αρκετές ώρες μετά τη διακοπή λειτουργίας των βασικών συστημάτων, ώστε να δοθεί χρόνος για λήψη μέτρων επαναλειτουργίας τους.
Ενα τέτοιο σύστημα δε θα ήταν φτηνό, επισημαίνουν οι τρεις ειδικοί, αλλά θα μπορούσε να είχε αποτρέψει την ανθρώπινη και υλική καταστροφή από την τήξη των αντιδραστήρων.
Για να αποδειχτεί για μια εισέτι φορά πως η ζωή των ανθρώπων φτηνότερη από τα μέτρα προστασίας..
Μοναδικό κριτήριο της επιστημονικής εξέλιξης είναι το κίνητρο του κέρδους και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα..
Και δεν είναι η πρώτη φορά. Στην Αμερική η FORD καταδικάστηκε σε αποζημιώσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων μετά την παρουσία ενός μηχανικού της σε δικαστήριο της Φλόριδα,
ο οποίος ομολόγησε ότι η διοίκηση της εταιρίας είχε προειδοποιηθεί πως αν κυκλοφορούσε ένα συγκεκριμένο μοντέλο δίχως να αυξήσει το πλάτος του και να χαμηλώσει το ύψος του αρκετά οι ανατροπές θα συνέτρεχαν η μία κατόπιν της άλλης εξακολουθητικά.
Τι απάντησε η εταιρία; Πως το κόστος των αποζημιώσεων (θανάτων ακρωτηριασμών και τραυματισμών εννοεί ) θα ήταν κατά πολύ χαμηλότερο από το κόστος ανασχεδιασμού του μοντέλου..
Δοξάστε τους! Η επιστήμη στην υπηρεσία του κέρδους τους και όχι του ανθρώπου.. Και τώρα εγώ μην εκταπώ και σας περιγράψω που ακριβώς να έβαζαν την τεχνολογία τους αυτή, επειδή θα χυδαιολογούσα ως γνήσιο δείγμα ανθρώπου των σπηλαίων..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου