Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Η Σημίτεια λεηλασία που εξακολουθεί ο Τζέφφρυ Τσαντ

Ιδού που πήγαν και που πάνε τα λεφτά την στιγμή που εσείς ψάχνετε τα ψίχουλα στα υποβρύχια και τα βατοπέδια


39 δις ο χρηματιστηριακος τζίρος του χρυσού της Χαλκιδικής..
Για 11 εκατομμύρια παραχωρήθηκε!


Του Ευγένιου Ανδρικόπουλου


Ήμουν νέος δημοσιογράφος όταν το ΙΓΜΕ το 1982 δια του προέδρου του κ. Κώστα Παπαβασιλείου
–ενός αδιαμφισβήτητης εντιμότητας επιστήμονα-
ανακοινώνει την ύπαρξη αποθεμάτων χρυσού στην Χαλκιδική και την πολιτειακή στόχευση για την κρατική εξόρυξή του προς όφελος του Ελληνικού λαού..


Θυμάμαι την αφεντιά μου να δημιουργεί ένα πλήθος εκπομπών τεχνικοοικονομικού περιεχομένου που αφορούσαν τόσο σε αυτό καθ’ εαυτό το προϊόν όσο και τις ευεργετικές συνέπειες που θα είχε ο εμπλουτισμός και η εμπορευσιμότητά του στο σύνολο αλλά κυρίως για τις περιβάλλουσες κοινότητες με τους κατοίκους να πλέκουν διθυράμβους στην εξόρυξή του υπό την προϋπόθεση πως διαφυλάττονταν το φυσικό κάλος της περιοχής.



Η σύντομη εισαγωγή μου μια έννοια είχε και έχει. Την δήλωση ότι γνώριζα και εξακολουθώ φυσικά να γνωρίζω καλά τα οικονομικά μεγέθη από την εξόρυξη και την επεξεργασία του συγκεκριμένου πολύτιμου ορυκτού. Μάλλον όχι όμως..


Επειδή στην πράξη και από τους εκσυγχρονιστές (Σημίτη και Πάχτα) αποδείχθηκε, πως τα Γυμνασιακά μου μαθηματικά 
(το πολιτικό της νομικής έχω τελειώσει γι αυτό τα επικαλούμαι) 
παρά το ότι δάσκαλός μας ήταν ο κορυφαίος Λαμπρινόπουλος 
(μορφή Ολύμπιου γέροντα με τα βιβλία του να διδάσκονται σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνον) ήταν ελλιπή! 
Μας έκρυβε λόγια ο μπαγάσας.. Δεν μας έμαθε ποτέ πως ένα συν ένα δεν κάνουν έντεκα,
( όσα και τα εκατομμύρια με τα οποία αρπάχτηκε ο Ελληνικός χρυσός στην Χαλκιδική),
αλλά δύο!

Και τώρα προσέξτε τα δια της δημιουργικής λογιστικής σύγχρονα ή εκσυγχρονισμένα μαθηματικά  του τύπου Χριστοδουλάκη Πάχτα και φυσικά της Κινεζομαϊμούς, η οποία παρά ταύτα και πολλά άλλα εξακολουθεί να μην είναι εγκλειστη (όπως και ο πολιτικά συγγενής του εφιάλτης άλλωστε) σε κλουβί κάποιου πολιτικού τσίρκου. Μου τα έστειλε φίλος και συνάδελφος που για ευεξήγητους λόγους αδυνατεί να τα δημοσιεύσει στην εφημερίδα του. Μου γράφει:


«Τρεις μήνες πριν από τις εκλογές του 2004 η κυβέρνηση Σημίτη
αποφασίζει να πουλήσει τα Μεταλλεία Χρυσού στη Χαλκιδική.


Χωρίς ξεκάθαρο και ανοικτό διαγωνισμό τα μεταλλεία περνούν στα χέρια της
Ελληνικός Χρυσός η οποία ανήκει στον όμιλο ΕΛΛΑΚΤΩΡ του Γ. Μπόμπολα, έναντι ποσού 11 εκατ. ευρώ.


Ακόμη και τότε όλοι έλεγαν ότι το τίμημα είναι ελάχιστο, ωστόσο, τότε δεν υπήρχαν άδειες για εξόρυξη.


(Υποσημείωση, στο οικονομικό επιτελείο είναι τότε ο Χρήστος Πάχτας ο
οποίος σήμερα είναι δήμαρχος Αριστοτέλη, της περιοχής που βρίσκονται
τα ορυχεία χρυσού)


Λίγο καιρό μετά ανεξάρτητη εταιρεία αξιολογεί την αξία των μεταλλείων
σε 578 εκατ. ευρώ ενώ το 2007 ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ πωλεί το 30% της
«Ελληνικός Χρυσός» έναντι 178.000.000 δολαρίων και αγοράζει το 19,3% της European Goldfields.


Καλή μπίζνα δηλαδή, τέσσερα χρόνια μετά να παίρνεις ένα τέτοιο ποσό όταν έχεις δώσει μόλις 11 εκατ.


Το 2008 πέφτει βόμβα από την κομισιόν η οποία ζητά από την ιδιοκτήτρια εταιρεία, επιστροφή επιδοτήσεων ύψους 15 εκατ. ευρώ που είχε πάρει η Ελληνικός Χρυσός. Η κομισιόν λέει ότι το τίμημα της εξαγοράς ήταν χαμηλό και οι επιδοτήσεις δεν έπρεπε να δοθούν.


Η European Goldfields ελέγχει το 95% του μετοχικού κεφαλαίου τής
Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., το 5% κατέχει η Ελλάκτωρ, ενώ με τη σειρά της η European Goldfields ελέγχεται από την Ελλάκτωρ σε ποσοστό 19,3%, τον σημερινό διευθύνοντα σύμβουλο της Ελληνικός Χρυσός και μέλος της Ελλάκτωρ, Δ. Κούτρα, σε ποσοστό 5,8% και σειρά θεσμικών επενδυτών και funds, στα οποία ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων η γνωστή σε όλους BlackRock (13,2%), η Fidelity (13,1%).


Εν τω μεταξύ, κάποιοι στην αγορά λένε ότι ο χρυσός και τα άλλα μέταλλα που κρύβει η γη της Χαλκιδικής αξίζουν πολλά δις ευρώ ενώ οι
προσδοκίες για μεγάλα κέρδη εκτοξεύουν την τιμή της μετοχής της
European Goldfields στα ύψη. Η χρηματιστηριακή αξία της αγγίζει τα 2
δις δολάρια.


Όταν η Τ. Μπιρμίλη το ξανασκέφτεται να δώσει τις άδειες και να
ξεκινήσει η εξόρυξη, στην καναδική εταιρεία και τους Έλληνες εταίρους
επικρατεί έντονος προβληματισμός.


Μαύρες πλερέζες σε Ελλάδα και Καναδά, ωστόσο, με καλό. lobbing στρώνεται το χαλί για την επένδυση.


Και δεν είναι και τυχαίες οι επιθέσεις κατά της πράσινης Τίνας από
συγκεκριμένες εφημερίδες. (λέγε έθνος και νέα ενδεχομένως..)


Δεν περνούν λίγες εβδομάδες από τον τελευταίο ανασχηματισμό και ο Γ.
Παπακωνσταντίνου ως υπουργός Περιβάλλοντος εγκρίνει την άδεια για τα μεταλλεία χρυσού και στρώνει χρυσό το δρόμο προς την Χαλκιδική.
Σαββατιάτικα, και χωρίς να ξέρει ούτε ο πρωθυπουργός τι θα γίνει
(λέγεται ότι το έμαθε μόλις την προηγούμενη ημέρα), στήνεται η φιέστα
για τον μεγάλο επενδυτή από το Κατάρ.


Ο σεϊχης αγοράζει σχετικά φθηνά και υπόσχεται να βρει δάνειο, όμως,
για τους μετόχους είναι μια χρυσή συμφωνία. Ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ πουλά το 7% και αποκομίζει καμιά 90αριά εκατομμύρια ενώ ο Δ. Κούτρας αυξάνει την περιουσία του με ποσό πάνω από 30 εκατ. ευρώ.


Διατηρούν και ένα 13% το οποίο μελλοντικά θα τους αποφέρει τεράστια κέρδη από μερίσματα και υπεραξίες.


Έτσι γίνονται οι μπίζνες στην Ελλάδα, κορόιδα καταλήγει ο συνάδελφος και συμφωνώ μαζί του..

Δεν υπάρχουν σχόλια: