Όχι κύριε πρόεδρε. Ενώπιόν σας δεν ήταν μειοψηφίες αλλά όλος ο λαός. Αυτός που εκ της περίκλειστης έδρας σας αδυνατείτε δια των αισθήσεων να αντιληφθείτε εντός ποιου δράματος βιώνει την καθημερινότητά του. Αυτός που ανήμπορος να σιτίσει τα παιδιά του, τα ελληνόπουλά μας, τα στέλνει στο σχολείο υπό το καθεστώς μιας ημιδιατροφής ως να έστελνε σε φθηνό τουρισμό. Και λιποθυμούν εν σειρά. Αυτός που πέφτει σαν τα πουλιά στις ράγες των αστικών τρένων. Αυτός που υποχρέωσε τον αρτοποιό και τον χασάπη ν’ ανοίξουν ξανά τα τεφτέρια της δεκαετίας του 50 και του 60. Αυτός που κατά τις ευρωπαϊκές έρευνες έσβησε το χαμόγελο από τα χείλη του. Αυτός που η καθεστωτική λειτουργία έχει απαξιώσει την περιουσία του, είτε ατομική είτε δημόσια. Αυτός στο όνομα του οποίου οφείλατε να είχατε ήδη παραιτηθεί.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου