ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Την ώρα που πάλι πανηγύριζε ο πρωθυπουργός, ο υποβολέας ξεσκόνιζε τη σημαία για να την κρεμάσει στο μπαλκόνι.
Κι όπως φωσφόριζε το 50% στα κεφάλια των κεκαρμένων, εκείνος εντελώς αυθαίρετα θυμήθηκε κάτι άλλα ποσοστά: «Επιταγές και δέματα τα κανονίζεις όπως όπως/ Τριάντα τα εκατό πενήντα τα εκατό/ Μα ποιος θα πάρει την μισή μου ξενιτειά;/ Ποιος θα δεχτεί να πάρει τριάντα τα εκατό απ' τη μισή μου ξενιτειά» (από τα «Ανεπίδοτα Γράμματα» του Αρη Αλεξάνδρου. Μελοποιήθηκαν από τον Μιχάλη Γρηγορίου) *** Κι έπειτα, ο υποβολέας τρύπωσε στις κορυφές του «Αξιον Εστί». Και άρχισε να απαγγέλλει: «Ηρθαν ντυμένοι "φίλοι" αμέτρητες φορές οι εχθροί μου, το παμπάλαιο χώμα πατώντας/ Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους/
Εφεραν τον Σοφό, τον Οικιστή και τον Γεωμέτρη, Βίβλους γραμμάτων και αριθμών, την πάσα Υποταγή και Δύναμη, το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας/ Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους (...)
Εφτασαν ντυμένοι "φίλοι" αμέτρητες φορές οι εχθροί μου, τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας/ Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε παρά μόνο σίδερο και φωτιά/ Στ' ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα, μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά/ Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά» *** Την ώρα που πανηγύριζε ο πρωθυπουργός και οι γνωστοί βιολιτζήδες κούρντιζαν τα βιολιά των θριάμβων (μαθημένη κομπανία: από το Μνημόνιο και δώθε τον ίδιο ύμνο παίζει), ο υποβολέας πήρε τη σημαιούλα του και πήγε στην παρέλαση. Ηθελε να ζήσει την ιστορικότητα της στιγμής: μια εξέδρα χωρίς τον κ. Ράιχενμπαχ, επικεφαλής των επισήμων ****Κάπως έτσι φεύγει ο Οκτώβριος. Συνοφρυωμένος, ζοφώδης και καταθλιπτικός. Τουλάχιστον, να κερδίσει αύριο ο Παναιτωλικός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου