Το σύμπαν διαστέλλεται, αισθάνομαι ακόμα πιο μικρός.
Εγραφε χθες η «Ελευθεροτυπία»
(η εκλεκτή συνάδελφος, κυρία Μαρία Δέδε) για τη μελαγχολία των Ελλήνων - ο ένας στους δύο.
Φοβάμαι ότι το ποσοστό των μελαγχολικών είναι πολύ μεγαλύτερο και, πάντως, αυξάνεται όσον περνούν οι ημέρες όπως το ίδιο πληθύνονται και τα νοικοκυριά που δεν έχουν να πληρώσουν τους τρέχοντες λογαριασμούς, το δάνειο ή το νοίκι.
Οσο για αυτούς τους συμπατριώτες μας που έχουν κλονισθεί τόσον, ώστε να περνάει απ' το μυαλό τους ακόμα και η αυτοκτονία ας σκεφτούν ότι η χώρα μας είναι ακόμα «φάρμακο», έχει ακόμα ήλιο, ακόμα λέμε ο ένας στον άλλον μια καλή κουβέντα, πάντα υπάρχει η επόμενη μέρα, ένα ρακόμελο, ένας ξαφνικός έρωτας...
Πάντα υπάρχει λίγο καλοκαιράκι μέσα στο φθινόπωρο, κι επί τέλους, καλέ μου Αστυάνακτα, δεν μπορεί ο μόνος μας εξευρωπαϊσμός να είναι η τάση των Φινλανδών προς τις αυτοκτονίες...
Εγραφε χθες η «Ελευθεροτυπία»
(η εκλεκτή συνάδελφος, κυρία Μαρία Δέδε) για τη μελαγχολία των Ελλήνων - ο ένας στους δύο.
Φοβάμαι ότι το ποσοστό των μελαγχολικών είναι πολύ μεγαλύτερο και, πάντως, αυξάνεται όσον περνούν οι ημέρες όπως το ίδιο πληθύνονται και τα νοικοκυριά που δεν έχουν να πληρώσουν τους τρέχοντες λογαριασμούς, το δάνειο ή το νοίκι. Οσο για αυτούς τους συμπατριώτες μας που έχουν κλονισθεί τόσον, ώστε να περνάει απ' το μυαλό τους ακόμα και η αυτοκτονία ας σκεφτούν ότι η χώρα μας είναι ακόμα «φάρμακο», έχει ακόμα ήλιο, ακόμα λέμε ο ένας στον άλλον μια καλή κουβέντα, πάντα υπάρχει η επόμενη μέρα, ένα ρακόμελο, ένας ξαφνικός έρωτας...
Πάντα υπάρχει λίγο καλοκαιράκι μέσα στο φθινόπωρο, κι επί τέλους, καλέ μου Αστυάνακτα, δεν μπορεί ο μόνος μας εξευρωπαϊσμός να είναι η τάση των Φινλανδών προς τις αυτοκτονίες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου