Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Παίζει με τα νεύρα και την ζωή μας η αλητοελιτοκρατία..

Πρώτα η κοινωνική μεσαιωνική δουλεία και μετά η φορολόγηση των αρπακτικών!


Μετά την εξόχως συγκινητική προσφορά από τους Γουόρεν Μπάφετ και τα δεκαπέντε φτερά των γάλλων καρχαριών οι οποίοι αποδέχονται την φορολόγησή τους, 
(για τα κεφάλια τους τρέμουν ενθυμούμενοι την Βαστίλη) 
σε μια ένδειξη εθνικής αλληλεγγύης προς τους δεινοπαθούντες συμπατριώτες τους, 

μπροστά μας και πενήντα γερμανοί φιλεύσπλαχνοι πολυεκατομμυριούχοι, 

που επίσης ..εκλιπαρούν την «άγρια» φορολόγησή τους, 

για να καλυφθούν τα ελλείμματα που έχουν από τους ίδιους βεβαίως, 
(αυτό δεν δηλώνεται) 
προκληθεί. 

Ιδία δε σε ότι αφορά τους Γερμανούς οι οποίοι ως γνωστό είναι και λάτρεις των εξειδικεύσεων προτείνουν μέτρα συγκεκριμένα όπως: 
Ετήσιος φόρος 5% για τα δυο πρώτα χρόνια και στη συνέχεια 1% το χρόνο! 

Για .. «στακάτε» ρε μάγκες.. Πόσο φόρο πληρώνετε σήμερα για να θεωρείται αύξηση το 1% ή το 5% ; Ή μήπως το χέρι στην τσέπη το βάζετε μόνο όταν είναι να ξύσετε τ’ @ρχίδια σας;


Ανεξαρτήτως αυτού αλλά και του γεγονότος ότι θεατρικά θέλουν να δώσουν στην φορολογία χαρακτήρα εθνικής σωτηρίας 
(αφού το χρήμα στους ίδιους θα επιστραφεί δια μέσου των επιδοτήσεων και επιχορηγήσεων) 
εκείνο που σφόδρα τους ανησυχεί, 

είναι η αδυναμία των πολιτικών τους δουλικών να διαχειριστούν μια κρίση, που πλέον κινείται  στα όρια προεπαναστατικών διαδικασιών μεταξύ των λαών, 
με συνέπεια τα κεφάλια τους να μην στέκουν καλά επί των αυχένων τους..

Γι' αυτό, και η αλητοελιτοκρατία προσφεύγει σε πυροτεχνήματα εντυπωσιασμού, 
ψαρεύοντας στα θολά νερά για συμμάχους μεταξύ των κοινωνικών στρωμάτων που δεινοπαθούν. 

Τους την χάλασε όμως την δουλιά ο πρόεδρος της Ferrari o οποίος απαίτησε από τον σάτυρο πρωθυπουργό Μπερλουσκόνι, 
την πλήρη εφαρμογή των μέτρων λιτότητας για να συμμετάσχει και αυτός στην προσπάθεια ανόρθωσης της οικονομίας! 

Προσέξατε το ρήμα; Απαίτησε.. Κράτος εν κράτει η Ferrari απαιτεί, επιβάλλει, διατάσσει. Κι αυτό που διατάσσει είναι η λαϊκή ανέχεια για να μοιράσει αυτή μερικά ψίχουλα στους εξαθλιωμένους ως εμείς ιταλούς.

Θα το γράψω ξανά: Το καθεστώς τους είναι σαν την Λερναία Ύδρα που δεν ψοφάει αν δεν της ξεριζώσεις την καρδιά. Τέλος..

Δεν υπάρχουν σχόλια: