Μια θλιβερή επέτειος

«Τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς», ήθελα να τραγουδήσω σήμερα, μέρα που είναι, αλλά δεν το έκανα. Φοβήθηκα μην έρθει ο Ηλίας Ανδριόπουλος και μου τραβήξει καμιά αγωγή, διότι έχει απαγορεύσει να παίζεται το τραγούδι του - ακόμη μία απόδειξη πόσο «μικρός» είναι ο κόσμος, μηδέ των δημιουργών εξαιρουμένων (που άμα γνώριζαν οι άνθρωποι μερικούς από αυτούς, από κοντά, όχι τα τραγούδια τους δεν θα τραγουδούσαν, αλλά ούτε το όνομά τους θα πρόφεραν...). Γιώργος Παπαχρήστος /ΤΑ ΝΕΑ


Καλη νύχτα ΠαΣοΚ


Από τον Κώστα Μπετεινάκη


Πέρασε κι η 3η Σεπτέμβρη. Τι είναι άλλωστε, παρά μια ημερομηνία… «Τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς», που λέει και το τραγούδι.
Πόσο αλλιώτικη όμως εκείνη η ελπιδοφόρα πριν 37 χρόνια, από την φετινή. Τι παλμός για έναν λαό που έβλεπε να έρχεται μια διέξοδος, που σταδιακά έγινε πλημμύρα και κατέκτησε την εξουσία με οδηγό τον ΑΝΔΡΕΑ.
Υποτονικοί λόγοι, δειλές απόπειρες κριτικής, αλλά ουδείς τόλμησε να του πει ξεκάθαρα. Το καράβι το πας στα βράχια. Σ΄ αυτόν τον απεσταλμένο από τους σιωνιστές και την άλλη πατρίδα
του που έχει φέρει τη χώρα στο αδιέξοδο. Που ουδείς βλέπει ούτε καν αμυδρά, φως στην άκρη του τούνελ. Επειδή το τούνελ που μας σκάψανε οδηγεί στα κατάβαθα της γης, χωρίς επιστροφή.
Ναι, πρώην σύντροφοι, χωρίς επιστροφή, επειδή αυτοί που κυβερνούν στο -όνομα σκιάχτρο- του Πα.Σο.Κ δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την ιδεολογία του Σοσιαλισμού, ούτε καν της Σοσιαλδημοκρατίας.
Ούτε καν Νεο-Πασόκους δεν τολμώ να σας σκεφτώ. Επειδή εκεί που καταντήσατε τις ιδέες που ξεχώριζαν από την «επάρατο», καθιστούν την δεξιά εγκυρότερη, επειδή τουλάχιστον εκείνοι γνωρίζουν ξεκάθαρα τι αντιπροσωπεύουν και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν. Εσείς είστε ουραγοί ενός νεοφιλελεύθερου συστήματος, που θεωρητικά πολεμούσατε…
Και ναι μεν κι ο ΑΝΔΡΕΑΣ ξέχασε από το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», αλλά ήταν αξιοσέβαστος στον ηγετικό κόσμο ανατολής και δύσης. Κι όχι «ελεήστε να τα βγάλω πέρα Φινλανδοί κι ό,τι θέλετε δανείζομαι και σας το δίνω».


Κρίμα πρόεδρε! Κι αναφέρομαι στον Απόστολο Κακλαμάνη. Τον Νέστορα από τον οποίο άλλα περίμενα από εκείνον που είχε ορθώσει το ανάστημά του στον αμερικανό πρεσβευτή, όταν όλοι έσπευδαν να γίνουν αποδεκτοί από τον Πραίτορα.
Τώρα δεν σήκωσε το ανάστημά του στον ΓΑΠ τον ελάσσονα και τον χαρακτήρισε «άνθρωπο που έχει ανοιχτά μυαλά, ξέρει να διορθώνει, να αλλάζει, να δοκιμάζει και όταν καταλαβαίνει, ότι κάτι που δοκιμάζει είναι λάθος, δεν έχει την αλαζονεία του ανθρώπου που δεν εννοεί να το παραδεχτεί».
Καλά, ούτε συ βρε Απόστολε, δεν βλέπεις δεν αφουγκράζεσαι την κοινωνία; Δεν έχει βρεθεί κάποιος να σου πει ότι ο γιαλός δεν είναι στραβός, αλλά στραβά αρμενίζουμε… Ύστερα είδες ότι έχουμε «καλό Σύνταγμα». Αυτό το Σύνταγμα που καθιστά τους βουλευτές και τους υπουργούς άτρωτους στην εκμετάλλευση της θέσης τους προς ίδιον όφελος…
Το μόνο σωστό που είπες είναι ότι «η πραγματική κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν λειτούργησε ποτέ στην Ελλάδα».


Και ορισμένοι καλοπροαίρετοι όπως ο καλός συνάδελφος Γιώργος Παπαχρήστος από τα ΝΕΑ, ελπίζει πως ο ΓΑΠ μπορεί να τ’ αλλάξει όλα. Ό,τι δεν έκανε όταν μπορούσε, πριν εφτά χρόνια, όταν πήρε το δαχτυλίδι.
Μα είναι ξεκάθαρο πως όλοι εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία. Κι αυτός που του το πέρασε στο δάκτυλο και η επικρότηση από το εκατομμύριο που δεν είδε πως υπήρχε και τρίτος υποψήφιος. Που δυστυχώς κι εκείνοντον έφαγε η μαρμάγκα. Βάλτωσε κι ο Σκανδαλίδης, και το παλιό «πατριωτικό» ΠαΣοΚ, όπως το είπαν οι νεόκοποι τύπου Βενιζέλου, Λοβέρδου και το κακό συναπάντημα.
Κρίμα και για τον Κουτρουμάνη, και για τον της αριστερής πτέρυγας όπως επιμένει στην ιστοσελίδα του Παντελή Οικονόμου. Ο υπουργικός θώκος αλλάζει ιδεολογίες.
Ελάτε να πείσετε λοιπόν, τους πρώην συντρόφους σας, μισθωτούς και συνταξιούχους, που τους κλέψατε από την τσέπη τους να σας ξαναψηφίσουν.
Με τι τέχνασμα; Για να μη χάσουν κι αυτά τα ελάχιστα που τους αφήσατε; Δεν περνάει πια. Γι αυτό και δεν τολμάτε την αντρίκια λύση. Τις κάλπες. Τρέμετε την λαϊκή ετυμηγορία. Όχι ότι φοβόσαστε κάποιον αντίπαλο, δεν υπάρχει κι ας λένε οι δημοσκοπήσεις.
Οι δημοσκοπήσεις γνωρίζετε πολύ καλά ότι επιλέγουν ό,τι επιδιώκουν οι βαρόνοι των ΜΜΑ.


Κε ΓΑΠ, στη σκιά των προγόνων σου,
Αλλά όχι μόνο δεν τολμάς, αλλά δεν σ' αφήνουν να προσφύγεις στις κάλπες. Έτσι, την εικόνα της Ψωροκώσταινας ξαναείδαμε, ελέω των χειρισμών ανικάνων κυβερνητών, της παράτας και των Ολυμπιάδων αλλά και της ψευτιάς του «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ».
Η χώρα δεν χρειάζεται καλούς επαίτες κυβερνήτες. Αλλά ανθρώπους με πυγμή. Που έχουν εθνική υπερηφάνεια, Μία υπηκοότητα. Και δεν έρχονται με σκοπό να τα διαλύσουν όλα λέγοντας υποκριτικά ότι «τ΄αλλάζουν όλα».
Μετά την κατάργηση του Εθνικής Παιδείας, έρχετ;αι η με νομοσχέδιο διάλυση των Πανεπιστήμιων. Ύστερα εκείνη η κατάργηση του Ναυτιλίας, (γιατί άραγε;), Είχε χαθεί το Μακεδονίας-Θράκης (αυτό γνωρίζουμε γιατί- υποταγμένε ΓΑΠ. Μην ενοχληθούν οι βόρειοι γείτονες -που χαϊδεύει η Ουάσιγκτον). Πού, το υπουργείο Αιγαίου; Για να μπορούν να διεκδικούν χώρο κι άλλοι...
Εκείνη η αναγνώριση στον άθλιο πρωθυπουργό του Ισραήλ την ώρα που διεθνώς είναι απομονωμένος, με πρόφαση ότι τα έχει σπάσει με την Τουρκία...
Ναι, αλλά οι γείτονες έχουν το σθένος και τα βάζουν με το σιωνιστικό τέρας. Ενώ ο υποταγμένος, υπάκουος, απομακρύνθηκε όσο μπορούε κι από τη Μόσχα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος, που τραβάνε τα κορδονάκια της κούκλας τους.
Όσο για το το σόι σας.... Έχουμε -λέει- αλλάξει το πολίτευμα. Αμάν πια η οικογενειοκρατία.
Τι τα γράφω όλα αυτά; Σάμπως νοιάζεται κάποιος στο διαλυμένο κόμμα αν έχει προκαλέσει μεγάλη απογοήτευση σε όλους εκείνους που κάποτε έλπιζαν ότι τα πράγματα πάνε να φτιάξουν. Οι μηδέποτε εργασθέντες, δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει να κλέβεις τους κόπους μιας ζωής.
Δόθηκε το τελειωτικό χτύπημα και κατέρρευσε ο χάρτινος πύργος των φρούδων ελπίδων όλων μας.


ΥΓ. Καληνύχτα νεο ΠαΣόΚοι. Και μην αναμένετε να ανατείλει και πάλι ο ήλιος, που ο αρχηγός σας ήρθε να καταργήσει…