Δεν δαγκώνεις ποτέ το χέρι που σε ταΐζει!
Με κατέπληξε η έκπληξή τους..
Που μερικοί (πολιτικοί, δημοσιογράφοι και μεγαλοεργολάβοι) υποδύονται τις μωρές παρθένες έναντι των αποκαλύψεων του Wikileaks για τον υπονομευτικό ρόλο ορισμένων από αυτούς στην ενημέρωση των Ελλήνων.
Για τους παροικούντες την διπλωματική Ιερουσαλήμ καμιά αίσθηση δεν προκάλεσαν. Χρόνια τώρα είναι γνωστό πως η πρεσβεία καλλιεργεί σχέσης στοργής με ελληνικά συγκροτήματα τύπου και χτίζει καριέρες δημοσιογράφων.
Πόσες φορές δεν έχω περιγράψει την λειτουργία ορισμένων με κορυφαίο τον ανθυποπρακτορίσκο ημιμαθή και ημιανόητο γνωστό καθεστωτικό δουλικό της καθημερινής φυλλάδας και πρώην του Mega σκανδάλου, πως δι αυτών ασκείται η δημοσιογραφία στην βάση των fax της πρεσβείας ή τις εργολαβικές επιθυμίες;
Τουλάχιστον εσείς ξέρετε.
Το μόνο νέο στοιχείο που προστέθηκε είναι η οικονομική παρέμβαση της πρεσβείας στις σχολές δημοσιογραφίας,
έτσι ώστε να διαμορφωθεί στους υπό εκκόλαψη δημοσιογράφους η συνείδηση της υποταγής στα κελεύσματα του μεγάλου αδελφού.
(όχι δεν θα μπω στον πειρασμό να απασχοληθώ με την ποιότητα του επιστημονικού πεδίου γιατί πετώ εξανθήματα.
Ένα θα σας πω.
Ρώτησα κάποτε έναν φοιτητή των ΜΜΕ που μόλις είχα προσλάβει στο Μέσο το οποίο με απασχολούσε ως αρχισυντάκτη ,
τι είναι είδηση. Τόσο απλά..
Για να μου απαντήσει δι ενός αλαζονικού χαμόγελου πως αυτή εντοπίζεται στον άνθρωπο που δάγκωσε τον σκύλο!
Ξεράθηκα.
Γιατί μου πρόβαλε το παράδειγμα άρα δεν γνώριζε τον ορισμό!
Κι αν ο άνθρωπος δαγκώσει μια φάλαινα τον ρώτησα αποσβολωμένος.. Κι αυτό μπορεί να είναι μου αποκρίθηκε διστακτικά..
Μήπως και ότι εκτρέπεται του κανόνος, επέμεινα προωθώντας την σκέψη του στον ορισμό που όλα τα συμπεριλάμβανε..
Ναι μου απάντησε γιατί ήταν έξυπνο παιδί αλλά αυτό δεν μας το έμαθε κανείς! Δηλαδή δεν διδάχθηκαν ποτέ το θεμελιώδες!)
Η αμερικανική αντίληψη ως προς την ποιότητα της παρεχόμενης ενημέρωσης έτσι,
πριν και πρώτ’ απ’ όλα έχει εμπεδωθεί στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μια πρόχειρη ερευνητική ματιά αρκεί,
για να διαπιστώσει κανείς ότι τα ειδησεογραφικά τους δίκτυα,
είναι στενά συνδεδεμένα με τα μεγάλα τραστ των επιχειρήσεων πολεμικής βιομηχανίας και βεβαίως στενότατα από τις μυστικές υπηρεσίες.
(θυμάμαι πριν από χρόνια όταν στην Νέα Υόρκη αγόρασα από ένα τυχαίο κιόσκι το περιοδικό «Ειρήνη» του Τζων Λέννον, σε μια ώρα ήταν το FBI στο ξενοδοχείο μου και με ανέκρινε. Στην εύλογη απορία μου περί του αδικήματος που είχα διαπράξει μου απάντησαν δια της γνωστής αμερικανικής ωμότητας,
ότι μόλις είχα αγοράσει το εν λόγω περιοδικό.
Ναι, αλλά εξ όσων γνωρίζω πωλείται ελεύθερα τους σημείωσα.
Πωλείται αλλά δεν αγοράζεται ελεύθερα με αποστόμωσαν! Κι από τότε visa για τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν πήρα ποτέ ξανά. Επιβίωσα ωστόσο! )
Που είχαμε μείνει; Α, ναι.. Στο ότι οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά, καλύτερα ίσως από τον καθένα,
όχι μόνο τη σπουδαιότητα των μηχανισμών διαχείρισης της κοινής γνώμης,
αλλά και τις μεθόδους λειτουργίας αυτών των μηχανισμών.
Υπό αυτήν την έννοια, δεν προκαλεί την παραμικρή έκπληξη το γεγονός ότι, σύμφωνα με τηλεράφημα της πρεσβείας (2 Σεπτεμβρίου 2008), η εκπομπή «Νέοι Φάκελοι» έκαναν «πολύ καλή επιλογή παρουσίασης των αμερικανικών θέσεων».
Σύμφωνα πάντα με τους Αμερικανούς διπλωμάτες, ένας από τους τρεις παρουσιαστές της εκπομπής ενημέρωσε την πρεσβεία ακόμη και για λεπτομέρειες του μοντάζ!!!
Κατά τα λοιπά, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχουν και κάποιες ακόμη ακριβείς
– δυστυχώς για την ελληνική δημοσιογραφία –
αμερικανικές επισημάνεις.
Όπως το γεγονός ότι Έλληνες δημοσιογράφοι συχνά εργάζονται στα ίδια πολιτικά γραφεία Τύπου τα οποία θα έπρεπε να καλύπτουν και ότι αρκετοί λαμβάνουν δώρα ή ακόμη και χρήματα.
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Αμερικανοί αναφέρουν τον χρηματισμό δημοσιογράφων από την επιτροπή διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004…
Καμία έκπληξη επίσης δεν δημιουργεί η αναφορά που έδωσε στην αμερικανική πρεσβεία δημοσιογράφος του Μega, η οποία είπε πως, απ’ όσο θυμόταν, το κανάλι μια μόνο φορά έπαιξε κάτι επικριτικό για κάποιον από τους ιδιοκτήτες του.
Για πιο πράγμα να νιώσουμε έκπληξη; Για το ότι η δημοσιογράφος έδωσε αναφορά στους Αμερικανούς ή ότι τα media δεν... πυροβολούν τους ιδιοκτήτες τους; Ούτε εδώ, ούτε στις ΗΠΑ, ούτε πουθενά στον κόσμο.
Δεν δαγκώνεις ποτέ το χέρι που σε ταΐζει!
Με κατέπληξε η έκπληξή τους..
Που μερικοί (πολιτικοί, δημοσιογράφοι και μεγαλοεργολάβοι) υποδύονται τις μωρές παρθένες έναντι των αποκαλύψεων του Wikileaks για τον υπονομευτικό ρόλο ορισμένων από αυτούς στην ενημέρωση των Ελλήνων.
Για τους παροικούντες την διπλωματική Ιερουσαλήμ καμιά αίσθηση δεν προκάλεσαν. Χρόνια τώρα είναι γνωστό πως η πρεσβεία καλλιεργεί σχέσης στοργής με ελληνικά συγκροτήματα τύπου και χτίζει καριέρες δημοσιογράφων. Πόσες φορές δεν έχω περιγράψει την λειτουργία ορισμένων με κορυφαίο τον ανθυποπρακτορίσκο ημιμαθή και ημιανόητο γνωστό καθεστωτικό δουλικό της καθημερινής φυλλάδας και πρώην του Mega σκανδάλου, πως δι αυτών ασκείται η δημοσιογραφία στην βάση των fax της πρεσβείας ή τις εργολαβικές επιθυμίες;
Τουλάχιστον εσείς ξέρετε.
Το μόνο νέο στοιχείο που προστέθηκε είναι η οικονομική παρέμβαση της πρεσβείας στις σχολές δημοσιογραφίας,
έτσι ώστε να διαμορφωθεί στους υπό εκκόλαψη δημοσιογράφους η συνείδηση της υποταγής στα κελεύσματα του μεγάλου αδελφού.
(όχι δεν θα μπω στον πειρασμό να απασχοληθώ με την ποιότητα του επιστημονικού πεδίου γιατί πετώ εξανθήματα.
Ένα θα σας πω.
Ρώτησα κάποτε έναν φοιτητή των ΜΜΕ που μόλις είχα προσλάβει στο Μέσο το οποίο με απασχολούσε ως αρχισυντάκτη ,
τι είναι είδηση. Τόσο απλά..
Για να μου απαντήσει δι ενός αλαζονικού χαμόγελου πως αυτή εντοπίζεται στον άνθρωπο που δάγκωσε τον σκύλο!
Ξεράθηκα.
Γιατί μου πρόβαλε το παράδειγμα άρα δεν γνώριζε τον ορισμό!
Κι αν ο άνθρωπος δαγκώσει μια φάλαινα τον ρώτησα αποσβολωμένος.. Κι αυτό μπορεί να είναι μου αποκρίθηκε διστακτικά..
Μήπως και ότι εκτρέπεται του κανόνος, επέμεινα προωθώντας την σκέψη του στον ορισμό που όλα τα συμπεριλάμβανε..
Ναι μου απάντησε γιατί ήταν έξυπνο παιδί αλλά αυτό δεν μας το έμαθε κανείς! Δηλαδή δεν διδάχθηκαν ποτέ το θεμελιώδες!)
Η αμερικανική αντίληψη ως προς την ποιότητα της παρεχόμενης ενημέρωσης έτσι,
πριν και πρώτ’ απ’ όλα έχει εμπεδωθεί στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μια πρόχειρη ερευνητική ματιά αρκεί,
για να διαπιστώσει κανείς ότι τα ειδησεογραφικά τους δίκτυα,
είναι στενά συνδεδεμένα με τα μεγάλα τραστ των επιχειρήσεων πολεμικής βιομηχανίας και βεβαίως στενότατα από τις μυστικές υπηρεσίες.
(θυμάμαι πριν από χρόνια όταν στην Νέα Υόρκη αγόρασα από ένα τυχαίο κιόσκι το περιοδικό «Ειρήνη» του Τζων Λέννον, σε μια ώρα ήταν το FBI στο ξενοδοχείο μου και με ανέκρινε. Στην εύλογη απορία μου περί του αδικήματος που είχα διαπράξει μου απάντησαν δια της γνωστής αμερικανικής ωμότητας,
ότι μόλις είχα αγοράσει το εν λόγω περιοδικό.
Ναι, αλλά εξ όσων γνωρίζω πωλείται ελεύθερα τους σημείωσα.
Πωλείται αλλά δεν αγοράζεται ελεύθερα με αποστόμωσαν! Κι από τότε visa για τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν πήρα ποτέ ξανά. Επιβίωσα ωστόσο! )
Που είχαμε μείνει; Α, ναι.. Στο ότι οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά, καλύτερα ίσως από τον καθένα,
όχι μόνο τη σπουδαιότητα των μηχανισμών διαχείρισης της κοινής γνώμης,
αλλά και τις μεθόδους λειτουργίας αυτών των μηχανισμών.
Υπό αυτήν την έννοια, δεν προκαλεί την παραμικρή έκπληξη το γεγονός ότι, σύμφωνα με τηλεράφημα της πρεσβείας (2 Σεπτεμβρίου 2008), η εκπομπή «Νέοι Φάκελοι» έκαναν «πολύ καλή επιλογή παρουσίασης των αμερικανικών θέσεων».
Σύμφωνα πάντα με τους Αμερικανούς διπλωμάτες, ένας από τους τρεις παρουσιαστές της εκπομπής ενημέρωσε την πρεσβεία ακόμη και για λεπτομέρειες του μοντάζ!!!
Κατά τα λοιπά, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχουν και κάποιες ακόμη ακριβείς
– δυστυχώς για την ελληνική δημοσιογραφία –
αμερικανικές επισημάνεις.
Όπως το γεγονός ότι Έλληνες δημοσιογράφοι συχνά εργάζονται στα ίδια πολιτικά γραφεία Τύπου τα οποία θα έπρεπε να καλύπτουν και ότι αρκετοί λαμβάνουν δώρα ή ακόμη και χρήματα.
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Αμερικανοί αναφέρουν τον χρηματισμό δημοσιογράφων από την επιτροπή διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004…
Καμία έκπληξη επίσης δεν δημιουργεί η αναφορά που έδωσε στην αμερικανική πρεσβεία δημοσιογράφος του Μega, η οποία είπε πως, απ’ όσο θυμόταν, το κανάλι μια μόνο φορά έπαιξε κάτι επικριτικό για κάποιον από τους ιδιοκτήτες του.
Για πιο πράγμα να νιώσουμε έκπληξη; Για το ότι η δημοσιογράφος έδωσε αναφορά στους Αμερικανούς ή ότι τα media δεν... πυροβολούν τους ιδιοκτήτες τους; Ούτε εδώ, ούτε στις ΗΠΑ, ούτε πουθενά στον κόσμο.
Δεν δαγκώνεις ποτέ το χέρι που σε ταΐζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.