Οι άλλοι με ματιά..

Βαστάτε Τούρκοι τ’ άλογα..
Περιβόλι η καθημερινή φυλλάδα. Εφημερίς της πολιτικής επιθεώρησης. Δι ενός απύθμενου θράσους απαιτεί εκ της κορακοφωλιάς της και από τα πολιτικά της δουλικά που υπό το δέος της λαϊκής οργής αρχίζουν και λιποψυχούν, το θάρρος της εξόδου τους στην μάχη. Γι αυτό τους διορίζουν άλλωστε.. Βαστάτε Τούρκοι τ’ άλογα..


Πολιτικό θάρρος
Τώρα φαίνεται, για μια ακόμη φορά, πόσο ανέτοιμο είναι το πολιτικό μας σύστημα να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις και τη μείωση της κρατικής σπατάλης. Στην κρίση με τα ταξί, οι περισσότεροι υπουργοί και βουλευτές έδειξαν να τρομοκρατούνται μπροστά στο πολιτικό κόστος. Οι περισσότεροι υπουργοί επιχειρούν να βρουν τρόπους για να αναβάλουν, να αποδυναμώσουν ή και να ματαιώσουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις, όπως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Είναι ακόμη εντυπωσιακή η άρνησή τους να απολύσουν το πλεονάζον προσωπικό από δημόσιους οργανισμούς που καταργούνται, αφήνοντας τον ιδιωτικό τομέα να απορροφήσει
το κόστος της ανεργίας. Αλλά και στους βουλευτές διακρίνει κανείς ατολμία και φόβο, καθώς μάλιστα συνδικαλιστές και αριστερίστικα στοιχεία έχουν στήσει μηχανισμούς εκφοβισμού και εκβιασμού των πολιτικών. Ετσι όμως η χώρα δεν θα πάει μπροστά. Οι εταίροι και δανειστές μας θα αντιληφθούν σύντομα ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν αντέχει το φορτίο που έχει επωμισθεί και αναζητεί απλώς τρόπους να τους ξεγελάσει. Γι' αυτό η κυβέρνηση και οι πολιτικοί θα πρέπει να βρουν το αναγκαίο θάρρος και να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις της χώρας και τις αναγκαίες αλλαγές.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


Αλλά και οι ΔΟΛιοι των βορείων προαστίων που θεωρούν ως βοσκοί την κοινωνία ελεγχόμενο κοπάδι ως βοσκοί και την επικαλούνται -καταμεσής μάλιστα του εναντίον τους διαδικτυακού θριάμβου- κατά το δοκούν, στοιχεία Σακελλάρειας κωμωδίας εμφανίζουν στα γραπτά τους. Κατανοητό.. Το γαρ πολύ της αγωνίας για την τελική έκβαση της μάχης γεννά παραφροσύνη.. Κι ο Σεπτέμβρης θα είναι «καυτός» και απέχει μια ανάσα μακριά.
ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ


Δεν είναι η πρώτη φορά που μια επαγγελματική ομάδα εκλαμβάνει το δικαίωμά της στη διαμαρτυρία και στη διεκδίκηση ως «δικαίωμα» στην αυθαιρεσία και στην παραβίαση του νόμου.
Το είδαμε συχνά στο παρελθόν, το βλέπουμε και επί δύο εβδομάδες τώρα με τους ιδιοκτήτες των ταξί.
Η διαφορά αυτή τη φορά προκύπτει από την πλευρά της κυβέρνησης.
Η απελευθέρωση του συγκεκριμένου επαγγέλματος δεν είναι υλοποίηση δέσμευσης έναντι τρίτων. Συνιστά υποχρέωση απέναντι στην κοινωνία.
Γι' αυτό η κυβέρνηση εξαρχής σε αυτό το θέμα είχε το δίκιο με το μέρος της.
Με την τροπή που έλαβε η απεργία των ιδιοκτητών ταξί, με τις ακραίες εκδηλώσεις τους, έχει και την κοινωνία στο πλευρό της.
ΤΑ ΝΕΑ


Τουλάχιστον οι συντάκτες του Έθνους διαθέτουν την στοιχειώδη νοημοσύνη που τους επιτρέπει να ελίσσονται εν μέσω του πολιτικού ναρκοπεδίου επιχειρώντας έτσι να διατηρούν και τον σκύλο χορτάτο αλλά και την πίττα άκοφτη.. Το αν το επιτυγχάνουν είναι θέμα των αναγνωστών τους.


Το «κλειδί» του Φορολογικού


Είναι αναντίρρητα εξαιρετικά φιλόδοξος ο στόχος της αναμόρφωσης του φορολογικού συστήματος, τον οποίο έχει δεσμευτεί να επιτύχει ο υπουργός Οικονομικών μέσα σε διάστημα δύο μηνών. 
Και ευοίωνο το γεγονός ότι ο διάλογος με τους εκπροσώπους των κοινωνικών φορέων ξεκίνησε από μηδενική βάση, όπως τουλάχιστον εξαγγέλθηκε από κυβερνητικής πλευράς.

Ωστόσο, εξίσου σαφής ήταν και η δήλωση του υπουργού ότι για κάθε μέτρο ελάφρυνσης των φορολογικών βαρών που θα ληφθεί, θα υπάρξει κάποιο αντίμετρο, μέσω του οποίου θα καλυφθεί η σχετική δημοσιονομική απώλεια. Κι εδώ είναι που αυτόματα προκαλούνται κάποιες επιφυλάξεις ως προς το τελικό αποτέλεσμα και τη διαμόρφωση ενός συστήματος, το οποίο θα κατανέμει δίκαια τα φορολογικά βάρη.

Αν αυτός είναι ο στόχος -και αυτός πρέπει να είναι-, τότε η κάλυψη των όποιων δημοσιονομικών απωλειών θα πρέπει να προέλθει από τη δραστική μείωση της φοροδιαφυγής και τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Οποιαδήποτε άλλη λύση δεν θα κάνει τίποτα άλλο παρά να ανακυκλώνει το πρόβλημα των φορολογικών αδικιών και να φορτώνει την κάλυψη των όποιων δημοσιονομικών απωλειών στα γνωστά και πολύπαθα υποζύγια των φορολογικών βαρών.
ΤΟ ΕΘΝΟΣ