Καταπίνουν τα τοξικά τους σάλια αλλά δεν δηλητηριάζονται!
Ούτε τα προσχήματα δεν κρατούν.
Βρίζουν σήμερα ότι έγλειφαν χθες! Αναφέρομαι σε όλους εκείνους τους όψιμους δημοσιολόγους,
που ενώ έπλεκαν στα μέσα Ενημέρωσης πολιτικού ήθους εγκώμιον για τους αγανακτισμένους των μουτζών και του να καεί να καεί το μπουρδέλο η βουλή,
ορμούν λυσσαλέα να κατασπαράξουν τους εργαζόμενους στον επισιτισμό, που άκουσον άκουσον, δια του απύθμενου θράσους τους τόλμησαν να διεκδικήσουν την επιβίωσή τους, θρυμματίζοντας την γυάλα των πολυτελών ξενοδοχείων του Συντάγματος και την τουριστική ραστώνη των ενοίκων τους..
Σαν δε ντρέπονται.
Οι απεργούντες εργαζόμενοι.
Επειδή η αιδώς για τους δημοσιολογούντες είναι βασικό αλλά εν ανεπαρκεία αγαθό. Χύνουν έτσι χολή κατά του λαού που αντιστέκεται, και που διεκδικεί το αυτονόητο. Να πάρει πίσω την ζωή που του έκλεψαν τα αφεντικά τους. Γι αυτούς και για τις οικογένειές τους.
Εντάξει μην μου την πέφτετε ομαδικά. Υφίστανται πολύ περισσότερα και σημαντικότερα παραδείγματα του πολιτικού προσανατολισμού από το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ,
έτσι ώστε πασιφανώς αποδεικνύουν στο πλευρό τίνος ετάχθησαν.
Αλλά τους γουστάρω να αυτοεξευτελίζονται. Να αυτογελοιοποιούνται. Να καταπίνουν τα σάλια τους. Εκείνο όμως που με καταπλήσσει είναι το γιατί δεν δηλητηριάζονται.
Ως τα σήμερα έχουν γλείψει και καταπιεί από τα ραδιενεργά κατάλοιπα της ιδιωτικής ΤΕΜΚΟ στην Ιαπωνία,
ως τα τοξικά πολιτικά απόβλητα της αλητοελιτοκρατίας και των πολιτικών που την εκπροσωπούν. Κι όμως επιβιώνουν!!
Δεν μπορεί κάποιας μορφής αντίδοτο θα έχουν εφεύρει που παρέχεται αποκλειστικά σε αυτούς. Διαφορετικά θα είχαν όλοι ψοφήσει και θα είχαμε ησυχάσει δια παντός.
Ή μήπως το σύστημα τους ανατροφοδοτεί σε ψυχές για να καταστούν μαυρόγατοι.
Βρίζουν σήμερα ότι έγλειφαν χθες! Αναφέρομαι σε όλους εκείνους τους όψιμους δημοσιολόγους,
που ενώ έπλεκαν στα μέσα Ενημέρωσης πολιτικού ήθους εγκώμιον για τους αγανακτισμένους των μουτζών και του να καεί να καεί το μπουρδέλο η βουλή,
ορμούν λυσσαλέα να κατασπαράξουν τους εργαζόμενους στον επισιτισμό, που άκουσον άκουσον, δια του απύθμενου θράσους τους τόλμησαν να διεκδικήσουν την επιβίωσή τους, θρυμματίζοντας την γυάλα των πολυτελών ξενοδοχείων του Συντάγματος και την τουριστική ραστώνη των ενοίκων τους..
Σαν δε ντρέπονται.
Οι απεργούντες εργαζόμενοι.
Επειδή η αιδώς για τους δημοσιολογούντες είναι βασικό αλλά εν ανεπαρκεία αγαθό. Χύνουν έτσι χολή κατά του λαού που αντιστέκεται, και που διεκδικεί το αυτονόητο. Να πάρει πίσω την ζωή που του έκλεψαν τα αφεντικά τους. Γι αυτούς και για τις οικογένειές τους.
Εντάξει μην μου την πέφτετε ομαδικά. Υφίστανται πολύ περισσότερα και σημαντικότερα παραδείγματα του πολιτικού προσανατολισμού από το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ,
έτσι ώστε πασιφανώς αποδεικνύουν στο πλευρό τίνος ετάχθησαν.
Αλλά τους γουστάρω να αυτοεξευτελίζονται. Να αυτογελοιοποιούνται. Να καταπίνουν τα σάλια τους. Εκείνο όμως που με καταπλήσσει είναι το γιατί δεν δηλητηριάζονται.
Ως τα σήμερα έχουν γλείψει και καταπιεί από τα ραδιενεργά κατάλοιπα της ιδιωτικής ΤΕΜΚΟ στην Ιαπωνία,
ως τα τοξικά πολιτικά απόβλητα της αλητοελιτοκρατίας και των πολιτικών που την εκπροσωπούν. Κι όμως επιβιώνουν!!
Δεν μπορεί κάποιας μορφής αντίδοτο θα έχουν εφεύρει που παρέχεται αποκλειστικά σε αυτούς. Διαφορετικά θα είχαν όλοι ψοφήσει και θα είχαμε ησυχάσει δια παντός.
Ή μήπως το σύστημα τους ανατροφοδοτεί σε ψυχές για να καταστούν μαυρόγατοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου