Ελκυστικός και εύκολος στόχος οι εργαζόμενοι του δημοσίου.
Του χεριού τους είναι δεδομένου και ότι ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ εδώ και χρόνια ενώ κλείνει το μάτι στην εξουσία ,
πειθαναγκάζει τους υπαλλήλους σε ανώφελους συμβιβασμούς υπό το άλλοθι των απολύσεων..
Τακτική που η κυβέρνηση των δοσιλόγων έχει με αρκετή επιτυχία αν κρίνω από τις χλιαρές αντιδράσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ εφαρμόσει.
Συνέπεια αυτών οι υπάλληλοι του δημοσίου να έχουν υποστεί σε τέτοιο βαθμό μείωση των αποδοχών τους, που η αγορά η οποία τα τελευταία χρόνια σχεδόν αποκλειστικά κινούνταν από αυτούς,
να έχει υποστεί καθίζηση..
Απόδειξη τα λουκέτα στο εμπόριο και τις υπηρεσίες επί των οποίων θα προστεθούν όσα έρχονται οσονούπω..
(κι επειδή είμαι χαιρέκακος το απολαμβάνω γιατί από τα πρώτα μέτρα οι διάφοροι εμποράκοι κόντρα στα συμφέροντά τους είχαν ταχθεί διαδικτυακά στο πλευρό τόσο των κρατικοδίαιτων εργολάβων όσο και των κυβερνητικών ταγμάτων εφόδου στα εισοδήματα τόσο των μισθωτών του δημοσίου και των συνταξιούχων.
Τώρα όσοι απέμειναν –οι προηγούμενοι εξαφανίστηκαν στο υπερπέραν και από τα μπλοκς- άλλαξαν το τροπάρι. Τους φταίνε οι κινητοποιήσεις εκτός βεβαίως από τα ρούχα τους..)
Να κάνουμε έτσι ταμείο για να ξέρουμε άπαντες σε τι ακριβώς αναφερόμαστε.
Συνολικά τα μέτρα, σχετικά με τις μισθολογικές αποδοχές, επέφεραν τα εξής δραματικά αποτελέσματα:
· «Πάγωμα» των μισθών τουλάχιστον για τα επόμενα τρία χρόνια. Υπενθυμίζεται ότι η τελευταία αύξηση στους μισθούς δόθηκε το 2008! Και μόνο αυτό το μέτρο φθάνει για να μιλάμε για μείωση, στην ουσία, των αποδοχών.
· Μείωση των επιδομάτων κατά 20%.
· Κατάργηση των επιδομάτων Χριστουγέννων, Πάσχα και άδειας που συναποτελούσαν τον 13ο και 14ο μισθό. Στη θέση τους δίνονται τα εξής ποσά που έχουν πλέον αποσυνδεθεί από το ύψος του μισθού του κάθε εργαζόμενου και ισχύουν για όλους: Χριστούγεννα - 500 ευρώ μεικτά, Πάσχα - 250 ευρώ μεικτά, Αδεια - 250 ευρώ μεικτά. Δηλαδή, οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου αντικατέστησαν το 13ο και 14ο μισθό με «βοηθήματα».
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ανάλογα διαμορφώθηκαν (δηλαδή, καταργήθηκαν) η 13η και 14η σύνταξη για όλους τους συνταξιούχους στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Επίσης, μειώθηκε κατά 10% το εφάπαξ που λαμβάνουν με τη συνταξιοδότησή τους οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο.
Η μείωση των μισθολογικών αποδοχών δε σταματά εδώ. Συνεχίζεται με:
· την επιβολή επιπλέον κράτησης 1% για το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων επί του συνόλου των αποδοχών τους και των πρόσθετων αμοιβών τους
· την επιβολή ειδικής εισφοράς 3% για «την καταπολέμηση της ανεργίας»!
Ομως, ούτε εδώ σταματά η συρρίκνωση των εισοδημάτων, αποδεικνύοντας ότι αυτό «το βαρέλι δεν έχει πάτο» και αφορά τα μέτρα αφαίμαξης των εργατικών και λαϊκών εισοδημάτων μέσω της διαρκούς φορολογικής επιβάρυνσης.
Κατά το σύνδρομο του θεατή,
θυμάμαι τους υπολοίπους να στέκουν απαθείς εμπρός στο αίμα των συναδέλφων τους εργαζομένων του δημοσίου πιστεύοντας πως δεν τους αφορά.
Για να πέσουν επί της κεφαλής και των ιδιωτικών υπαλλήλων μαζί με την επιδείνωση των συνθηκών αλλά και των σχέσεων εργασίας τους.
Αρχής βεβαίως γενομένης από το δημόσιο.
Από τα πρώτα μέτρα έτσι που πήρε η κυβέρνηση των δοσιλόγων ήταν να πετάξει στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους που απασχολούνταν
- πολλοί από αυτούς για τρία και πέντε χρόνια -
μέσω προγραμμάτων «stage» στο Δημόσιο, λαμβάνοντας αντί μισθού ψιχία και ασφαλώς δίχως καμιά συνταξιοδοτική εξασφάλιση.
Για να απολυθούν 75000 εργαζόμενοι ως πλεονάζον προσωπικό γεγονός για το οποίο το εκ Πάρου καθεστωτικό ρεμάλι και υπουργός εσωτερικών τότε να κομπορρημονεί τον περασμένο Μάϊο ως εξής:
«Σταματήσαμε πάνω από τριάντα χιλιάδες "stage" (...) μειώσαμε κατά εβδομήντα πέντε χιλιάδες τον αριθμό των συμβασιούχων (...) μόνο από πέρυσι, σε σύγκριση με φέτος, μειώσαμε όσους υπηρετούν ως δημόσιοι υπάλληλοι στο ελληνικό κράτος κατά πενήντα χιλιάδες».
Αλληλούϊα. Δοξάστε τους..
Κι αυτά πότε; Όταν σε πολιτεία της Αμερικής
(της Αμερικής όχι της πρώην Σοβιετικής Ένωσης)
και υπό τις ίδιες αν όχι χειρότερες συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης των δανειστών, δια δημοψηφίσματος απαγορεύτηκε έστω και μία –ναι αριθμός μία- απόλυση δημοσίου υπαλλήλου, ενώ στο Τέξας παρά την υπερχρέωσή του,
όποιος αλλοδαπός ή ντόπιος επιχειρήσει να εκτελέσει απόφαση εκποίησης δημόσιας περιουσίας τιμωρείται δια της θανατικής ποινής!
Του χεριού τους είναι δεδομένου και ότι ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ εδώ και χρόνια ενώ κλείνει το μάτι στην εξουσία ,
πειθαναγκάζει τους υπαλλήλους σε ανώφελους συμβιβασμούς υπό το άλλοθι των απολύσεων.. Τακτική που η κυβέρνηση των δοσιλόγων έχει με αρκετή επιτυχία αν κρίνω από τις χλιαρές αντιδράσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ εφαρμόσει.
Συνέπεια αυτών οι υπάλληλοι του δημοσίου να έχουν υποστεί σε τέτοιο βαθμό μείωση των αποδοχών τους, που η αγορά η οποία τα τελευταία χρόνια σχεδόν αποκλειστικά κινούνταν από αυτούς,
να έχει υποστεί καθίζηση..
Απόδειξη τα λουκέτα στο εμπόριο και τις υπηρεσίες επί των οποίων θα προστεθούν όσα έρχονται οσονούπω..
(κι επειδή είμαι χαιρέκακος το απολαμβάνω γιατί από τα πρώτα μέτρα οι διάφοροι εμποράκοι κόντρα στα συμφέροντά τους είχαν ταχθεί διαδικτυακά στο πλευρό τόσο των κρατικοδίαιτων εργολάβων όσο και των κυβερνητικών ταγμάτων εφόδου στα εισοδήματα τόσο των μισθωτών του δημοσίου και των συνταξιούχων.
Τώρα όσοι απέμειναν –οι προηγούμενοι εξαφανίστηκαν στο υπερπέραν και από τα μπλοκς- άλλαξαν το τροπάρι. Τους φταίνε οι κινητοποιήσεις εκτός βεβαίως από τα ρούχα τους..)
Να κάνουμε έτσι ταμείο για να ξέρουμε άπαντες σε τι ακριβώς αναφερόμαστε.
Συνολικά τα μέτρα, σχετικά με τις μισθολογικές αποδοχές, επέφεραν τα εξής δραματικά αποτελέσματα:
· «Πάγωμα» των μισθών τουλάχιστον για τα επόμενα τρία χρόνια. Υπενθυμίζεται ότι η τελευταία αύξηση στους μισθούς δόθηκε το 2008! Και μόνο αυτό το μέτρο φθάνει για να μιλάμε για μείωση, στην ουσία, των αποδοχών.
· Μείωση των επιδομάτων κατά 20%.
· Κατάργηση των επιδομάτων Χριστουγέννων, Πάσχα και άδειας που συναποτελούσαν τον 13ο και 14ο μισθό. Στη θέση τους δίνονται τα εξής ποσά που έχουν πλέον αποσυνδεθεί από το ύψος του μισθού του κάθε εργαζόμενου και ισχύουν για όλους: Χριστούγεννα - 500 ευρώ μεικτά, Πάσχα - 250 ευρώ μεικτά, Αδεια - 250 ευρώ μεικτά. Δηλαδή, οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου αντικατέστησαν το 13ο και 14ο μισθό με «βοηθήματα».
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ανάλογα διαμορφώθηκαν (δηλαδή, καταργήθηκαν) η 13η και 14η σύνταξη για όλους τους συνταξιούχους στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Επίσης, μειώθηκε κατά 10% το εφάπαξ που λαμβάνουν με τη συνταξιοδότησή τους οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο.
Η μείωση των μισθολογικών αποδοχών δε σταματά εδώ. Συνεχίζεται με:
· την επιβολή επιπλέον κράτησης 1% για το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων επί του συνόλου των αποδοχών τους και των πρόσθετων αμοιβών τους
· την επιβολή ειδικής εισφοράς 3% για «την καταπολέμηση της ανεργίας»!
Ομως, ούτε εδώ σταματά η συρρίκνωση των εισοδημάτων, αποδεικνύοντας ότι αυτό «το βαρέλι δεν έχει πάτο» και αφορά τα μέτρα αφαίμαξης των εργατικών και λαϊκών εισοδημάτων μέσω της διαρκούς φορολογικής επιβάρυνσης.
Κατά το σύνδρομο του θεατή,
θυμάμαι τους υπολοίπους να στέκουν απαθείς εμπρός στο αίμα των συναδέλφων τους εργαζομένων του δημοσίου πιστεύοντας πως δεν τους αφορά.
Για να πέσουν επί της κεφαλής και των ιδιωτικών υπαλλήλων μαζί με την επιδείνωση των συνθηκών αλλά και των σχέσεων εργασίας τους.
Αρχής βεβαίως γενομένης από το δημόσιο.
Από τα πρώτα μέτρα έτσι που πήρε η κυβέρνηση των δοσιλόγων ήταν να πετάξει στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους που απασχολούνταν
- πολλοί από αυτούς για τρία και πέντε χρόνια -
μέσω προγραμμάτων «stage» στο Δημόσιο, λαμβάνοντας αντί μισθού ψιχία και ασφαλώς δίχως καμιά συνταξιοδοτική εξασφάλιση.
Για να απολυθούν 75000 εργαζόμενοι ως πλεονάζον προσωπικό γεγονός για το οποίο το εκ Πάρου καθεστωτικό ρεμάλι και υπουργός εσωτερικών τότε να κομπορρημονεί τον περασμένο Μάϊο ως εξής:
«Σταματήσαμε πάνω από τριάντα χιλιάδες "stage" (...) μειώσαμε κατά εβδομήντα πέντε χιλιάδες τον αριθμό των συμβασιούχων (...) μόνο από πέρυσι, σε σύγκριση με φέτος, μειώσαμε όσους υπηρετούν ως δημόσιοι υπάλληλοι στο ελληνικό κράτος κατά πενήντα χιλιάδες».
Αλληλούϊα. Δοξάστε τους..
Κι αυτά πότε; Όταν σε πολιτεία της Αμερικής
(της Αμερικής όχι της πρώην Σοβιετικής Ένωσης)
και υπό τις ίδιες αν όχι χειρότερες συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης των δανειστών, δια δημοψηφίσματος απαγορεύτηκε έστω και μία –ναι αριθμός μία- απόλυση δημοσίου υπαλλήλου, ενώ στο Τέξας παρά την υπερχρέωσή του,
όποιος αλλοδαπός ή ντόπιος επιχειρήσει να εκτελέσει απόφαση εκποίησης δημόσιας περιουσίας τιμωρείται δια της θανατικής ποινής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου