Εξορκίζουν τον κομμουνισμό ευλογώντας το φασιστικό καθεστώς των τραπεζιτών

Του Ευγένιου Ανδρικόπουλου

Από τα εύκολα αρχικώς.
Δεδομένου του χαρακτήρα μου και της ιδιοσυγκρασίας μου δεν είμαι κομμουνιστής. (σιγά μην ήμουν..)
Απλώς γιατί είμαι φυγόπονος και κάπως εγωκεντρικός, χαρακτηριστικά που στους φορείς της κομμουνιστικής ιδεολογίας, προκαλούν δικαίως την αντίστροφη λειτουργία του πεπτικού τους συστήματος.
Το παλεύω ωστόσο.


Χρόνια τώρα αφιερώνομαι ολοκληρωτικά στα πάθη μου με σκοπό κατά τις διδαχές του Όσκαρ Ουάϊλτ να απαλλαγώ από αυτά.
Ματαιοπονώ και το ξέρω αλλά στην πραγματικότητα υπολογίζω πως θα με σιχαθούν αυτά και θα αποδεσμευτώ.


Ως τότε όμως θα εξακολουθώ να θαυμάζω τον ορθολογισμό της κομμουνιστικής ιδέας. Της κοινοκτημοσύνης.
Πρόκειται για την κορυφαία και ευγενέστερη σύλληψη του ανθρώπινου νου, που η μοίρα έταξε να έχει αυτός όνομα. Το όνομα του Μαρξ. Καθ’ οιονδήποτε τρόπο έχει αυτή ιστορικά εκδηλωθεί.


Πρωτόγονα από τον Θρακιώτη Σπάρτακο και τους ποπολάρους της Βαστίλης ως τον μεθοδευμένο αγώνα του καθοδηγημένου από τον Λένιν Ρώσου Μπολσεβίκου. Εξοργίζομαι έτσι όταν τα Ευρωπαϊκά τραπεζιτικά σκουλήκια,
που στο όνομα της ελευθερίας και της «δημοκρατίας» των χρηματοκιβωτίων τους, δολοφονούν
καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους ανά την υφήλιο,
(πλέον το διαπιστώνετε ιδίοις όμασι)
τον κατατάσσουν στα τυραννικά καθεστώτα παραχαράσσοντας βίαια την ιστορία.


Γιατί μου θυμίζουν τον ολιγαρχικό Ηρόδοτο ο οποίος δια της μονόχρωμης και εμπαθούς γραφίδας του, έβαλε κατά ριπές ενάντια σε φιλολαϊκούς ηγέτες της εποχής, τους οποίους δια της αλαζονείας τού εκ του ασφαλούς καταθέτοντος μάρτυρα,
βάφτισε τυράννους. Τρανά παραδείγματα. Ο Πεισίστρατος των Αθηνών ο Πολυκράτης της Σάμου και ο σοφός Περίανδρος της Κορίνθου έργα των οποίων συζητούνται στα διάφορα φόρα ακόμη.


Κατά πόδας του και το σημερινό τραπεζιτικό καθεστώς της Ευρωπαϊκής κοινής «αγοράς» επί του οποίου η αγορά προσετέθη ως σύγχρονη θεότητα.
Γιατί κοινή ως εταίρα των Γιάνγκηδων ήταν πάντα..


Απόδειξη πως επί των τετρακοσίων τόσων σελίδων του Συντάγματος που ονόμασαν εύπεπτα Συνθήκη, η λέξη κοινωνία δεν αναφέρεται ούτε μία φορά, αντιθέτως με τις αγορές οι οποίες καταγράφονται περίπου εκατόν ογδόντα.


Ανέλαβαν έτσι εργολαβικά οι σύγχρονοι ατάλαντοι Ηρόδοτοι
-τσιράκια των τραπεζιτών-,
την κατασυκοφάντηση μιας πανανθρώπινης ιδέας, του σοσιαλισμού, προκειμένου να … «προκάμουν» το κακό που έρχεται.
Τις λαϊκές εξεγέρσεις και επαναστάσεις. Και στήνουν παράτες δημοκρατίας!


Της δημοκρατίας που στο όνομα του πλούτου μερικών δεκάδων αλητοελιτοκρατών καταδικάζει λαούς στον αφανισμό. Είτε αμέσως- Ιράκ Αφγανιστάν Λιβύη Σομαλία και ουκ έστιν αριθμός- είτε εμμέσως δια της χρεοκοπίας των λαών της Ευρώπης.


Και αποφάσισαν προ μιας εβδομάδας στην Βαρσοβία κατά τα πρότυπα του εορτασμού της ημέρας των σκυλιών και της πατάτας,
(που θα πάει θα συμπληρωθεί κάποτε με μαλακίες το ημερολόγιο )
πως η 23η Αυγούστου θα είναι η ημέρα εορτής κατά του κομμουνισμού και του φασισμού συντάσσοντας την εξής διακύρηξη:


«τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων στην Ευρώπη πρέπει να αναγνωρίζονται και να καταδικάζονται, ανεξάρτητα από τον τύπο και την ιδεολογία τους».


Βεβαίως ναι. Με την εξής επισήμανση. Να κρατηθεί λευκή μια ημέρα του έτους για να συμπληρωθεί από την γιορτή της οικονομικής αφαίρεσης από τον αυχένα της, της χρηματοπιστωτικής κεφαλής του τελευταίου τραπεζίτη!