Εντάξει. «Είτε βραδιάζει είτε φέγγει, μένει λευκό το γιασεμί».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Κι ευωδιαστό. Και ήσυχα κυλούν οι ποταμοί της οικουμένης. Κι η ομορφιά αυθύπαρκτη - ο Μπαχ, οι στίχοι, τ' απογεύματα, της θάλασσας το ρίγος, οι καλοσύνες των ανθρώπων. Αλλά έρχονται στιγμές που ραγίζει το βλέμμα και μένει όμηρος στην έρημο *** Λοιπόν, τι λέγαμε; Ναι. Για τα ματωμένα ρούχα της Λιβύης. Για τα «μυστικά κονδύλια» που σκορπάει αφειδώς η εξουσία σε πρόθυμους και εξωνημένους. Για κάποιαν επέτειο -αλλά ποιος τις θυμάται τέτοιες ώρες τις επετείους; (Σαν σήμερα μπήκαν οι Τσέτες στη Σμύρνη και άρχισε ο... συνωστισμός). Για τους αλαλαγμούς του δικομματισμού, επειδή συναινούν οι δυο μεγάλοι, οι ένοχοι, οι ολετήρες, που έφαγαν τα σπλάχνα της χώρας και την παραδίδουν σκελετωμένη στο μέλλον *** CUT: Είναι θέμα αξιοπρέπειας να μη δώσουμε εμπράγματες εγγυήσεις στους δανειστές, λένε οι εύψυχοι Ιρλανδοί. Κι ένας δικός τους, ο επιχειρηματίας Ντέκλαν Γκάνλεϊ, είπε αυτό που δεν διανοήθηκε καν να πει -ή να το εξετάσει ως υπόθεση εργασίας- ο Ελληνας πρωθυπουργός. «Κρατάμε στα χέρια μας έναν όμηρο, το ευρώ», δήλωσε ο Ιρλανδός. «Γι' αυτό πρέπει να δείξουμε πως έχουμε τα κότσια να απειλήσουμε ακόμη και με χρεωκοπία, προκειμένου να μη θυσιαστεί η Ιρλανδία» *** Αλλά κοίτα να δεις ένα περίεργο φαινόμενο: Εγινε στάχτη η Κέρκυρα, λαμπάδιασε ο Εβρος, καίγεται απ' άκρη σ' άκρη η Αιτωλοακαρνανία, αλλά το θέμα των φετινών πυρκαγιών έχει περάσει μέχρι στιγμής στη Β' Εθνική των ειδήσεων. Σχεδόν σα να μην υπάρχει! Μπορεί να φταίνε τα αδυσώπητα της εποχής. Αυτά που σκεπάζουν τον ήλιο και συγκλονίζουν τη χειμαζόμενη κοινωνία. Αλλά όπως και να το δεις, παρουσιάζει ενδιαφέρον το φαινόμενο *** Τώρα θα μου πεις ότι τις «θεωρίες συνωμοσίας» τις λατρεύει ο κόσμος, επειδή αρέσκεται να τρέφεται με μύθους. Ομως ετούτη η μυστική σύναξη -με τραπεζίτες και πολιτικούς, οικονομολόγους και λοιπούς- είναι γεγονός. Μόνο που κανείς δεν θα μάθει τι και πώς. Τι τεκταίνεται και πώς θα υλοποιηθεί (λεπτομέρειες για τη «μυστική εταιρεία» εδώ δίπλα) *** Εστω κι έτσι. Μπάλα! Φόρτσα Παναιτωλικάρα...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Κι ευωδιαστό. Και ήσυχα κυλούν οι ποταμοί της οικουμένης. Κι η ομορφιά αυθύπαρκτη - ο Μπαχ, οι στίχοι, τ' απογεύματα, της θάλασσας το ρίγος, οι καλοσύνες των ανθρώπων. Αλλά έρχονται στιγμές που ραγίζει το βλέμμα και μένει όμηρος στην έρημο *** Λοιπόν, τι λέγαμε; Ναι. Για τα ματωμένα ρούχα της Λιβύης. Για τα «μυστικά κονδύλια» που σκορπάει αφειδώς η εξουσία σε πρόθυμους και εξωνημένους. Για κάποιαν επέτειο -αλλά ποιος τις θυμάται τέτοιες ώρες τις επετείους; (Σαν σήμερα μπήκαν οι Τσέτες στη Σμύρνη και άρχισε ο... συνωστισμός). Για τους αλαλαγμούς του δικομματισμού, επειδή συναινούν οι δυο μεγάλοι, οι ένοχοι, οι ολετήρες, που έφαγαν τα σπλάχνα της χώρας και την παραδίδουν σκελετωμένη στο μέλλον *** CUT: Είναι θέμα αξιοπρέπειας να μη δώσουμε εμπράγματες εγγυήσεις στους δανειστές, λένε οι εύψυχοι Ιρλανδοί. Κι ένας δικός τους, ο επιχειρηματίας Ντέκλαν Γκάνλεϊ, είπε αυτό που δεν διανοήθηκε καν να πει -ή να το εξετάσει ως υπόθεση εργασίας- ο Ελληνας πρωθυπουργός. «Κρατάμε στα χέρια μας έναν όμηρο, το ευρώ», δήλωσε ο Ιρλανδός. «Γι' αυτό πρέπει να δείξουμε πως έχουμε τα κότσια να απειλήσουμε ακόμη και με χρεωκοπία, προκειμένου να μη θυσιαστεί η Ιρλανδία» *** Αλλά κοίτα να δεις ένα περίεργο φαινόμενο: Εγινε στάχτη η Κέρκυρα, λαμπάδιασε ο Εβρος, καίγεται απ' άκρη σ' άκρη η Αιτωλοακαρνανία, αλλά το θέμα των φετινών πυρκαγιών έχει περάσει μέχρι στιγμής στη Β' Εθνική των ειδήσεων. Σχεδόν σα να μην υπάρχει! Μπορεί να φταίνε τα αδυσώπητα της εποχής. Αυτά που σκεπάζουν τον ήλιο και συγκλονίζουν τη χειμαζόμενη κοινωνία. Αλλά όπως και να το δεις, παρουσιάζει ενδιαφέρον το φαινόμενο *** Τώρα θα μου πεις ότι τις «θεωρίες συνωμοσίας» τις λατρεύει ο κόσμος, επειδή αρέσκεται να τρέφεται με μύθους. Ομως ετούτη η μυστική σύναξη -με τραπεζίτες και πολιτικούς, οικονομολόγους και λοιπούς- είναι γεγονός. Μόνο που κανείς δεν θα μάθει τι και πώς. Τι τεκταίνεται και πώς θα υλοποιηθεί (λεπτομέρειες για τη «μυστική εταιρεία» εδώ δίπλα) *** Εστω κι έτσι. Μπάλα! Φόρτσα Παναιτωλικάρα... 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου