Σε πανηγυρική δικαίωση Καραμανλή εξελίσσεται η υπόθεση των αγωγών που εξυπηρετούν τα Ρωσικά σχέδια, ο οποίος αναφανδόν είχε συνταχθεί στην κατασκευή και την διέλευσή τους από την χώρα μας επειδή:
Ο Τζέφρυ Τσαντ μαζί με την Βουλγαρία αποπειρώνται να υπηρετήσουν πιστά μια σειρά από αγωγούς οι οποίοι θα είναι στην διάθεση των Ηνωμένων Πολιτειών,
εμπλέκοντας την χώρα μας μεταξύ ισχυρών ανταγωνισμών που κανείς ακόμη και οι ίδιοι που διαγωνίζονται δεν γνωρίζουν από τώρα το κατά που και υπέρ ποιού η πλάστιγκα θα γείρει.
Γεγονός που επισημάνθηκε τόσο από την Παπαρήγα όσο και από τον Τσίπρα στην Βουλή με την υποσημείωση πως τότε
(κατά την περίοδο της συμφωνίας με τους Ρώσους)
σωστά ενήργησε η Νέα Δημοκρατία ως προς την αποδοχή του Ρώσικου αγωγού (ανεξαρτήτως των πολιτικών του διαστάσεων 300 θέσεις εργασίας θα εξασφάλιζε) παρά το ότι οι ίδιοι ως κόμματα εναντιώθηκαν στους όρους στην βάση των οποίων ο λαός δεν θα οφελείτο.
« Το ζήτημα ήταν, υποσημείωσαν, αν ο τότε πρωθυπουργός θα άντεχε τις αφανιστικές πιέσεις από τους Ατλαντικούς, το αντίπαλο δέος, οι οποίες θα ασκούνταν σε όλα τα επίπεδα»,
κατέληξαν υπαινισσόμενοι πως οι κίνδυνοι δεν θα ήταν αποκλειστικά πολιτικοί ή εθνικοί αλλά και προσωπικοί.
Με δυο λόγια απειλήθηκε και η ζωή του πρώην πρωθυπουργού.
Κατόπιν αυτών εύκολα εξηγεί κανείς το γιατί ο Τζέφρυ Τσαντ πήγε για το χρέος στην Μόσχα παριστάνοντας τον Αμερικανό τουρίστα,
αλλά και γιατί ματαιώθηκε το προγραμματισμένο ταξίδι του Έλληνα υπουργού εξωτερικών Λαμπρινίδη στην υπερδύναμη αυτή.
Κατ’ εντολή της αφέντρας Κλίντον.
Μια ματαίωση που έχει άμεση σχέση με την διαπάλη των πολυεθνικών για το από πού θα περάσει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, ποιος αγωγός έχει την κυριότερη σημασία ή - αν θέλετε - πώς θα αξιοποιηθούν οι διασυνδετήριοι αγωγοί Ελλάδας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, για να προχωρήσουν τα συμμαχικά ή ανταγωνιστικά διάφορα - ατλαντικά ή ευρωπαϊκά – σχέδια.
Τα πράγματα έχουν τόσο περιπλεχθεί που ο γόρδιος δεσμός φαντάζει παιδικό παιχνίδι μπροστά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου