Ένα κράτος που καταφεύγει σε διοικητικούς ακρωτηριασμούς για να επιβιώσει,
μοιάζει με τον διαβητικό του οποίου τμηματικά του κόβουν τα άκρα, απλώς για να του εξασφαλίσουν μερικούς μήνες και σε ποιο ακραίες περιπτώσεις μερικές ημέρες ζωής.
Είναι ξοφλημένο. Και το χείριστο. Το ζοφερό του μέλλον προεξοφλείται από τις Βρυξέλλες.
Από παράγοντες εξωγενείς που καθημερινά εξαπολύουν μια ιδεολογική τρομοκρατία.
Τελευταίο άλλα όχι έσχατο κρούσμα η έκθεση της Κομισιόν για την τέταρτη αξιολόγηση του μνημονίου στην βάση της οποίας εγκρίθηκε η πέμπτη δόση αναφέρει επί λέξει τα εξής:
Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, μετά την πάροδο της 12μηνης εφεδρείας, κατάργηση οργανισμών, γιατί κατά πως επισημαίνεται οι καθυστερήσεις στην αναμόρφωση του μισθολογικού κόστους καθώς και στην μείωση του προσωπικού του στενού δημόσιου τομέα,
υπονομεύουν το έργο του αποκεφαλισμού των Ελλήνων προσθέτω εγώ..
Ειδική μνεία κάνει η έκθεση στον θεσμό της μισθωτής εφεδρείας, δηλαδή στον προθάλαμο της οριστικής εξόδου από την εργασία τους χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων.
Στο διάστημα των 12 μηνών της εφεδρείας, γράφεται, οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πληρώνονται με το 60% του αρχικού μισθού. Μετά την πάροδο του 12μηνου, οι υπάλληλοι μπορεί να απολύονται, εφόσον οι ανασυγκροτούμενες ΔΕΚΟ και οι συγχωνευόμενοι και καταργούμενοι οργανισμοί δεν μπορούν να τους απορροφήσουν.
Σε ό,τι αφορά τη μείωση του μισθολογικού κόστους, η έκθεση αναφέρεται στο ενιαίο μισθολόγιο του δημοσίου, το οποίο αναμένεται να αρχίζει να εφαρμόζεται από τα μέσα Αυγούστου και το οποίο σταδιακά σε ορίζοντα τριετίας θα φέρει τα επίπεδα μισθών του δημοσίου σε αυτά του ιδιωτικού τομέα. (Κατά τους Ευρωπαίους πολιτικούς λεχρίτες με τα υδροκέφαλα δημόσια, στους ιθαγενείς τούτου του ακρωτηρίου της βαλκανικής,αν τα ποσά αυτά εξισωθούν προς τα πάνω θα απολυθούν των τραπεζιτών αφεντικών τους)..
Στην έκθεση της Κομισιόν γίνεται εκτενής αναφορά στην προσπάθεια που θα πρέπει να γίνει για την μείωση του Δημόσιου Τομέα και ειδικά στις καθυστερήσεις που σημειώνονται για τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις οργανισμών.
Κι εγώ αντί άλλου σχολίου θα παραθέσω το από το 1937 ποίημα του Γερμανού πάστορα Martin Niemoller (Μάρτιν Νίμελερ), ο οποίος περιγράφοντας την κοινωνική απάθεια στις επιθέσεις των Ναζί έγραψε το σύνδρομο του θεατή:
Στη Γερμανία οι ναζιστές πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Μετά ήρθαν για τους Εβραίους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Μετά ήρθαν για τους καθολικούς, εγώ ήμουν προτεστάντης και γι’ αυτό δεν μίλησα.
Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε δεν είχε μείνει πια κανείς, να μιλήσει για κανέναν."
μοιάζει με τον διαβητικό του οποίου τμηματικά του κόβουν τα άκρα, απλώς για να του εξασφαλίσουν μερικούς μήνες και σε ποιο ακραίες περιπτώσεις μερικές ημέρες ζωής.
Είναι ξοφλημένο. Και το χείριστο. Το ζοφερό του μέλλον προεξοφλείται από τις Βρυξέλλες. Από παράγοντες εξωγενείς που καθημερινά εξαπολύουν μια ιδεολογική τρομοκρατία.
Τελευταίο άλλα όχι έσχατο κρούσμα η έκθεση της Κομισιόν για την τέταρτη αξιολόγηση του μνημονίου στην βάση της οποίας εγκρίθηκε η πέμπτη δόση αναφέρει επί λέξει τα εξής:
Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, μετά την πάροδο της 12μηνης εφεδρείας, κατάργηση οργανισμών, γιατί κατά πως επισημαίνεται οι καθυστερήσεις στην αναμόρφωση του μισθολογικού κόστους καθώς και στην μείωση του προσωπικού του στενού δημόσιου τομέα,
υπονομεύουν το έργο του αποκεφαλισμού των Ελλήνων προσθέτω εγώ..
Ειδική μνεία κάνει η έκθεση στον θεσμό της μισθωτής εφεδρείας, δηλαδή στον προθάλαμο της οριστικής εξόδου από την εργασία τους χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων.
Στο διάστημα των 12 μηνών της εφεδρείας, γράφεται, οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πληρώνονται με το 60% του αρχικού μισθού. Μετά την πάροδο του 12μηνου, οι υπάλληλοι μπορεί να απολύονται, εφόσον οι ανασυγκροτούμενες ΔΕΚΟ και οι συγχωνευόμενοι και καταργούμενοι οργανισμοί δεν μπορούν να τους απορροφήσουν.
Σε ό,τι αφορά τη μείωση του μισθολογικού κόστους, η έκθεση αναφέρεται στο ενιαίο μισθολόγιο του δημοσίου, το οποίο αναμένεται να αρχίζει να εφαρμόζεται από τα μέσα Αυγούστου και το οποίο σταδιακά σε ορίζοντα τριετίας θα φέρει τα επίπεδα μισθών του δημοσίου σε αυτά του ιδιωτικού τομέα. (Κατά τους Ευρωπαίους πολιτικούς λεχρίτες με τα υδροκέφαλα δημόσια, στους ιθαγενείς τούτου του ακρωτηρίου της βαλκανικής,αν τα ποσά αυτά εξισωθούν προς τα πάνω θα απολυθούν των τραπεζιτών αφεντικών τους)..
Στην έκθεση της Κομισιόν γίνεται εκτενής αναφορά στην προσπάθεια που θα πρέπει να γίνει για την μείωση του Δημόσιου Τομέα και ειδικά στις καθυστερήσεις που σημειώνονται για τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις οργανισμών.
Κι εγώ αντί άλλου σχολίου θα παραθέσω το από το 1937 ποίημα του Γερμανού πάστορα Martin Niemoller (Μάρτιν Νίμελερ), ο οποίος περιγράφοντας την κοινωνική απάθεια στις επιθέσεις των Ναζί έγραψε το σύνδρομο του θεατή:
Στη Γερμανία οι ναζιστές πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Μετά ήρθαν για τους Εβραίους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Μετά ήρθαν για τους καθολικούς, εγώ ήμουν προτεστάντης και γι’ αυτό δεν μίλησα.
Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε δεν είχε μείνει πια κανείς, να μιλήσει για κανέναν."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου