Αθέμιτο προνόμιο ο μισθός,η σύνταξη, τα δώρα, τα επιδόματα, το δικαίωμα στην απεργία, στην υγεία στην παιδεία..

Εκεί που όλα έδειχναν να πηγαίνουν κατ' ευχήν για τα εγχώρια και τα αλλοδαπά αρπακτικά,


τους προέκυψε ένας μεταξύ τους αφανιστικός


(γερμανία γαλλία αμερική, σιγά μην τους προ-θέσω κεφαλαία στο δολοφονικό περιεχόμενο των ονομάτων τους) ανταγωνισμός,


εντός του οποίου όχι μόνο ανταλλάσσονται βολές προειδοποιητικές σαν ινδιάνικες ιαχές πολέμου, αλλά δείχνει πως αν αυτός κηρυχθεί θα είναι μακρύς και αιματηρός..


Να βουλιάξουν. Να ψοφήσουν. Να βρωμίσουν και να αποσυντεθούν από τα βακτήρια που στα εργαστήρια της Wall Street δια τηςοξειδωμένης γενετικής τους μηχανής οι ίδιοι δημιούργησαν ..


Προσοχή όμως. Ο κίνδυνος να περάσουν σε μας τον πόλεμο αυτό κατά τον Φραντς και τον Κραφτ του πάντα επικαιρου Παπακωσταντίνου, είναι μεγάλος. Κι αν τον περάσουν θα τον περάσουν μέσα στο καλοκαίρι που καλό θα είναι μόνο κατ' όνομα.


Τα προμηνύματα είναι εμφανή.



Διαχέονται από τα Μέσα Ενημέρωσης για να μολύνουν με τοξικά στοιχεία τον Αττικό ουρανό.


Κατ’ εντολή της κυβέρνησης ξεκίνησαν να συκοφαντούν κάθε οργανωμένη λαϊκή δράση την οποία θα αντιμετωπίσουν ως αντικοινωνική.


Τους προδίδουν τα πάντα.


Από το λεξιλόγιο ως τους συνεντευξιαζόμενους.


Βγήκε για παράδειγμα όπως έγραφα και χθες ο αρμόδιος για την κρατική καταστολή υπουργός κι άρχισε τις κλάψες για την οικογένειά του. Τόσο γελοίο το καθεστωτικό άτομο το οποίο ως εκ της θέσης του περιβάλλεται από στρατό ένστολων ιπποτών.


Από την άλλη δεν υπάρχει ούτε ένα μα αριθμός ένα, περιθωριακό άτομο στο εμπόριο που να μην τον έχουν προβάλλει ψευδόμενο,


πως για την οικονομική του καχεξία φταίνε οι διαδηλώσεις.


Τόση δε είναι η στελεχιακή ένδεια των τηλεοπτικών σταθμών, που στις Πρετεντέρειες εκπομπές εξέρχεται η μούρη ενός πανεπιστημιακού από το Πάντειο, που σύσσωμος ο Ακαδημαϊκός κόσμος τον χαρακτηρίζει νούμερο και ψυχασθενή.


Ουδείς άλλος δέχεται να στηρίξει τις κυβερνητικές επιλογές.


Και με το που εξαντλείται κι αυτή η δεξαμενή παίρνουν σβάρνα την ίδια την αλητοελιτοκρατία. Αυτοπροσώπως.


Δεν υπάρχει πλέον ούτε μία απεργία που να μην εξυβριστεί τηλεοπτικά πρωτίστως, και επωνύμως εργοδοτικά ακολούθως.


Δεν υπάρχει τέλος διαδήλωση των απεγνωσμένων που να μην καταγγέλθηκε για «διασάλευση της τάξης» της κοινής ησυχίας των μονίμων εν υπνώσει καναπεδάτων κατοίκων της χώρας αυτής και δεν υπάρχει διαδηλωτής που να μην κατηγορήθηκε ως ταραξίας του ύπνου τους. Πρόκειται για το καθεστωτικό οπλοστάσιο γνωστό από τα παλιά. Από τα χρόνια της χούντας. Τα χρόνια της ησυχίας τάξης και ασφάλειας.


Και γιατί τα κάνουν όλα αυτά; Για να βαφτίσουν ως αθέμιτο προνόμιο την σύνταξη τον μισθό το ημερομίσθιο.


Αθέμιτο προνόμιο την απεργία.


Αθέμιτο προνόμιο την δωρεάν παιδεία, την υγεία, τις δημόσιες υποδομές.


Από που εξάγω τα συμπεράσματά μου;


Μα από το ίδιο το πολιτικό ανδρείκελο που δι ενός ασυμβίβαστου προς το πολιτικό μπόι του στόμφου, είπε πως στην πολιτική του αντιτάσσονται όσοι δεν θέλουν να θιγούν τα προνόμιά τους. ΑΠ’ ΑΥΤΟΝ.