Στην επίθεση κατά της βουλευτού Μερεντίτη, το σχόλιο του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι «έπρεπε να απολογηθεί για την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης»! Φαντάζομαι, ότι επειδή δεν το έκανε, θα κληθεί να το κάνει σε κάποιο (προσεχές) «λαϊκό δικαστήριο». Αλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κηρύσσουν «ανεπιθύμητους» βουλευτές και υπουργούς, απαγορεύοντάς τους να προσεγγίσουν τον τόπο καταγωγής τους.
Συγγνώμη, χώρα είναι αυτή ή ζούγκλα; Υπάρχει δημοκρατία ή μήπως είμαστε όμηροι μιας φασίζουσας μειοψηφίας που επιχειρεί να μας επιβάλει τη θέλησή της; Και ποια η θέση της συντεταγμένης πολιτείας απέναντι σε όλα αυτά;
Γιώργος Παπαχρήστος ΝΕΑ
Άδικο πολύ άδικο Γιώργο που ο λαός δεν κάθεται να τον σφάξει η κάθε Μερεντίτη για ν’ αγιάσει..
Υπάρχουν κάποιοι που επιμένουν. Πως η μοναδική σωτήρια λύση για την ελληνική οικονομία είναι οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων του Δημοσίου. Τι πιστεύουν, λοιπόν, όλοι αυτοί; Πώς αν
προστεθούν άλλες 100 ή 200 χιλιάδες άνθρωποι στις ήδη υπερφορτωμένες λίστες του ΟΑΕΔ θ' ανασάνει η οικονομία και μαζί με αυτήν όλοι μας. Μόνο έτσι δεν είναι. Δεν επιλύεις ένα πρόβλημα αφήνοντας απροστάτευτους ακόμα μερικές χιλιάδες ανθρώπους. Απλώς επιδεινώνεις το πρόβλημα, όχι μόνο σε οικονομικό, αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο. Και αυτή η τελευταία παράμετρος δεν μετριέται με στατιστικές και αριθμούς..
Γιάννης Παντελάκης Ελευθεροτυπία
Μπορεί σε πολλά η κυβέρνηση, τοις κείνων χρήμασι πειθόμενη, να συμπεριφέρεται με ανίατη σφιχτοχερίτιδα, κόβοντας μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα, σε έναν τομέα πάντως η γαλαντομία της είναι ολοφάνερη: Οταν αποφασίζει και διατάζει να χρησιμοποιηθούν χημικά δεν έχει συγκρατημό. Ετσι, την περασμένη Τετάρτη εκτοξεύτηκαν 2.860 βομβίδες χημικών· από το Ισραήλ και τη Αμερική ήταν οι περισσότερες, κάμποσες μάλιστα είχαν χρονολογία 1979, ήταν δηλαδή ληγμένες· αλλα σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου. Πρόκειται σίγουρα για ρεκόρ, που ίσως μόνο η δόλια περιοχή της Γάζας θα μπορούσε να το αμφισβητήσει. Γιατί αυτά τα 2.860 χημικά είναι τουλάχιστον είκοσι φορές περισσότερα απ' όσα εξαπολύονται συνήθως στην κεφαλή δικαίων (κυρίως αυτών) και αδίκων ακόμα και στις πιο επεισοδιακές ημέρες:
Tου Παντελη Μπουκαλα Καθημερινή
Αρα, η αγανάκτηση και η απόρριψη έχουν μια ισχυρή ηθική και πραγματική βάση. Ξεκινάει, όπως είναι φυσικό, από πολλές και διαφορετικές αφετηρίες και εκδηλώνεται με τρόπους διαφορετικής έντασης αλλά και στάσης. Μπορεί να είναι "παθητική", μπορεί να είναι και "κινηματική". Μπορεί να είναι "ειρηνική", μπορεί όμως να φλερτάρει με διάφορες "μορφές βίας". Από πιο ήπιες μορφές (αποδοκιμασίες, προπηλακισμοί), μέχρι σκληρές (βιαιοπραγίες, σπασίματα, καταστροφές, επιθέσεις κ.λπ.). Η αναμφισβήτητα ηθική βάση της αγανάκτησης δεν αποτελεί λόγο αποδοχής ή δικαίωσης του οτιδήποτε λέγεται και πράττεται στο όνομά της. Από τον εύκολο λαϊκισμό μέχρι την ισοπέδωση των πάντων.
Παπαναγιώτου Έθνος
Πράγματι χασομέρη.. Η αγανάκτηση οφείλει να έχει έναν κοινωνικό καθωσπρεπισμό. Σου βιάζουν ενώπιόν σου το παιδί και συνδιαλέγεσαι στην βάση μα τι κάνετε εκεί κύριε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου