Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Αυτοκινητιστές: Δέσμιοι της απελευθέρωσης που τους επιβάλλεται

Μιλάμε για πολιτικά τσόλια.. Ξέφτια..

Βάλτε εσείς τον επιθετικό προσδιορισμό που θα τους απεικονίζει πιστά γιατί εγώ βαρέθηκα να ψάχνω.

Από την στιγμή που θα στοχεύσουν μια επαγγελματική ομάδα ορμούν εναντίον της πλησίστιοι ανυπόστατων ψευδών.

Είτε αυτοπροσώπως είτε δια μέσου των τηλεοπτικών παπαγαλίνων τους. Το ίδιο κάνει. 

Καθεστωτικά ρεμάλια είναι αμφότεροι.


Λέγουν ή γράφουν ως εκ τούτων:


«Το επάγγελμα του ταξί είναι κλειστό»


Για το κεφάλαιο προφανώς.. Επειδή όστις διακαώς επιθυμεί επισκέπτεται μια από τις δεκάδες εκθέσεις και το αγοράζει καταβάλλοντας το αντίτιμό του φυσικά. Επειδή η άδεια είναι προσωπική και ουδείς δύναται να κατέχει πέραν της μίας.. Άρα για ποιον κόπτονται οι καθεστωτική αλητεία; Για την αλητοελτιτοκρατία βεβαίως βεβαίως.


«Με την «απελευθέρωση» θα γίνουν επενδύσεις και θα υπάρχει ανάπτυξη».



Ανάπτυξη για ποιον ρε ύαινες; Το επάγγελμα είναι ήδη υπεροκορεσμενο. Κυκλοφορούν εδώ και καιρό περισσότερα των 35000 οχημάτων κάτι που συμπεριλαμβανομένης της διακίνησης των επιβατών με το ταχύτατο μετρό, έχει ως συνέπεια να συμπιέζεται δραματικά το εισόδημα των εργαζομένων. Άρα όταν αυτοί και οι Ναζί τοκογλύφοι κατακτητές προβάλλουν αναίσχυντα την ανάπτυξη εννοούν και εδώ την ανάπτυξη της αλητοελιτοκρατίας.. Μόνο που ντρέπονται να το δηλώσουν γιατί ντρέπονται να πουν όχι στα αφεντικά τους


Ο ανταγωνισμός θα βελτιώσει τις υπηρεσίες και θα ρίξει τις τιμές.


Για να καταλάβω.. Γιατί ο ανταγωνισμός μεταξύ μερικών χιλιάδων επαγγελματιών να είναι λιγότερο οξύς απ’ ότι σε τέσσερις πέντε εταιρίες που θα κυριαρχήσουν στην αγορά και οι οποίες ελάχιστους μήνες μετά την εισβολή τους στον χώρο,
θα στήσουν ως συνηθίζουν καρτέλ;
Χώρια που όταν μιλούν για ποιότητα, αποκρύπτουν πως η ποιότητα που ευαγγελίζονται, θα μεταφράζεται σε υψηλότερα κόμιστρα.
Άρα για τις λαϊκές μάζες το ταξί θα καταστεί σε υπερεπάρκεια αλλά πολυτελές αγαθό..


Θα ανοίξουν θέσεις εργασίας.


Το δόλωμα απευθύνεται προς απελπισμένους ανέργους και δημιουργεί την αυταπάτη ότι θα βρουν δουλειά.
Αν όμως δοθούν μερικές ακόμα χιλιάδες άδειες, το αποτέλεσμα θα είναι να μοιραστεί η ίδια μίζερη πίτα σε μικρότερα κομμάτια.
Αν δημιουργηθούν εταιρείες, που είναι ο κύριος στόχος, σίγουρα θα γίνουν προσλήψεις.
Ομως, η εμπειρία δείχνει ότι η συνολική απασχόληση στον κλάδο θα συρρικνωθεί.


Θα καταργηθούν τα «προνόμια» των ταξιτζήδων.


Είναι λίγο δύσκολο, ο μέσος ταξιτζής να «τα κονομήσει», γιατί το κόμιστρο το ρυθμίζει το κράτος και το μεροκάματο εξαρτάται από την οικονομική κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων,
τα έξοδα και κυρίως τις ώρες εργασίας.
Και ένα μακάβριο στοιχείο, για να φωτίσουμε την ποιότητα των παραπάνω «προνομίων». Στους συνταξιούχους του ΤΣΑ έχουν σημαντικό μερίδιο οι γυναίκες παρότι στους εν ενεργεία επαγγελματίες σπανίζουν.
Πρόκειται για συνταξιούχους λόγω θανάτου του συζύγου, που οι συνθήκες εργασίας και οι ατέλειωτες ώρες δουλειάς, δεν του επέτρεψαν να απολαύσει για πολλά χρόνια τη σύνταξη.


Θα χτυπηθεί το «μαύρο χρήμα».


Εννοούν την αξία της άδειας που καλείται να καταβάλει,
«κάτω από το τραπέζι»
καθένας που μπαίνει στο επάγγελμα.
Δηλαδή, το θύμα, που εκβιάζεται να πληρώσει 200.000 ευρώ για μια θέση εργασίας, υποθηκεύοντας ό,τι έχει και δεν έχει στις τράπεζες,
κατηγορείται επιπλέον και για διακίνηση «μαύρου χρήματος».
Οι κυβερνήσεις που επέτρεψαν την εμπορία των αδειών με τον νόμο 588/1977 βγαίνουν λάδι.


Όπως δια του συνταγματικού άρθρου 86 περί ανευθύνης και όχι ευθύνης υπουργών.
Παίζουν με τα νεύρα μας ή κάνω λάθος;

Δεν υπάρχουν σχόλια: