Απόπειρες λογοκρισίας φοβάται ο πρόεδρος του Google

Όχι θα το άφηναν ανεξέλεγκτο οι τραπεζίτες καθώς βλέπουν να έχουν τεθεί στο στόχαστρο των λαών.. Κύμα λογοκρισίας και απόπειρες καθεστωτικού ελέγχου του ίντερνετ φοβάται ο πρόεδρος του Google, μετά το ρόλο του στην Αραβική Άνοιξη.


Ο Έρικ Σμιντ, πρόεδρος του Google, μιλώντας σε συνέδριο στην Ιρλανδία, δήλωσε ότι οι προσπάθειες των καθεστώτων που προσπαθούν να περιορίσουν την ελεύθερη διακίνηση πληροφοριών στο ίντερνετ, θα κλιμακωθούν μετά το ρόλο του στην διοργάνωση των εξεγέρσεων που έγινε γνωστή ως η Αραβική Άνοιξη.


Οι εξεγέρσεις σε όλη σχεδόν τη βόρεια Αφρική έδειξαν τη δύναμη της κοινωνικής δικτύωσης μέσω του ίντερνετ, όταν μεγάλες μάζες νέων ανθρώπων κατάφεραν από τους υπολογιστές τους κάτι που μέχρι πρόσφατα θεωρούταν αδιανόητο στις χώρες τους. Μίλησαν ελεύθερα, αντάλλαξαν
απόψεις και συμφώνησαν σε μια κοινή δράση. Μέσα από το ίντερνετ οργανώθηκαν, κατέβηκαν στο δρόμο και έβγαλαν τη φωνή τους προς το εξωτερικό και τα ξένα μίντια, σπάζοντας το στεγανό των ελεγχόμενων από το καθεστώς μέσων ενημέρωσης.


Έτσι τώρα όπως είπε ο Σμιντ, το Google συγκρούεται με το κινεζικό καθεστώς καθώς αυτό προσπαθεί να περιορίσει την ελεύθερη πρόσβαση στις υπηρεσίες του, ενώ είπε ανοικτά πως ανησυχεί συχνά για τις τύχες των εργαζομένων που μπαίνουν στο στόχαστρο των κυβερνήσεων ακόμα και γιατί βρέθηκε “παράνομο” υλικό στη μηχανή αναζήτησης όπου δουλεύουν. Αν και απέφυγε να κατονομάσει συγκεκριμένες χώρες λόγω της ευαισθησίας της κατάστασης.


Ανέφερε όμως το παράδειγμα του στελέχους της Google στην Αίγυπτο, ο οποίος συνελήφθη από τις αρχές γιατί πήρε μέρος στις διαδηλώσεις κατά του Μουμπάρακ και είχε εμπλακεί στη χρηματοδότηση σελίδας στο facebook κατά των βασανιστηρίων που τις ενέπνευσε.


Τα πράγματα “θα χειροτερέψουν” είπε εξηγώντας ότι η τεχνολογία γίνεται όλο και πιο διεισδυτική και διαχέεται στα πάντα. Καθώς το σώμα των πολιτών καλωδιώνεται και διασυνδέεται περισσότερο και το περιεχόμενο του διαδικτύου γίνεται όλο και πιο εξειδικευμένο, μεταφέρεται στην κάθε μία τοπική διάλεκτο και σταδιακά γίνεται κυρίαρχο όσο και η τηλεόραση. “Αν δείτε την τηλεόραση σε αυτές τις χώρες είναι ιδιαίτερα χειραγωγούμενη, γιατί οι ηγέτες, δικτάτορες ή μισοδικτάτορες -πείτε τους όπως θέλετε- καταλαβαίνουν την δύναμη του μέσου και χρησιμοποιούν την εικόνα του για κρατήσουν τους πολίτες μέσα σε ένα είδος κουβά” πρόσθεσε.