Περιδι-α-γραμμάτου απο τον Στάθη

Να μου λείπει η ευγενική ολιγάρκεια του κ. Χριστιανόπουλου. Ζει καλά, λέει, με 590 ευρώ σύνταξη συν ακόμα 100 που του τσοντάρει μηνιαίως ο εκδότης του.

Δεν έχει παιδιά να σπουδάσει ο ποιητής μας, ούτε νοιάζεται για τα παιδιά του υπόλοιπου κόσμου που θα πιάνουν δουλειά με 500 ευρώ

όσα θα βρίσκουν και δεν θα μένουν άνεργα.

Στην ηλικία του κ. Χριστιανόπουλου, αυτά τα παιδιά, όταν φθάσουν δεν θα παίρνουν ούτε 500 ευρώ σύνταξη. Και δεν θα πρόκειται περί ευγενικής ολιγάρκειας, αλλά περί επιβεβλημένης πενίας. Αισχρής και ατιμωτικής.

Να μου λείπει επίσης και η αποστροφή του κ. Χριστιανόπουλου για τα πολιτικά -πολιτική στάση είναι κι αυτή, απλώς άγονη, ατελέσφορη και ναρκισσιστική.

Και, τέλος, να μου λείπει η «ανησυχία» των καθεστωτικών (ορισμένων εξ αυτών) διανοούμενων από το ύψος του Παλατίνου Λόφου - οποία αβρότης και τι στρογγύλεμα!

Ανησυχούν κι αυτοί, δεν λέω, αλλά καθώς σηκώνουν το ένα φρύδι κατηγορώντας τον λαό για λαϊκισμό με το δάκτυλο υψωμένο, απ' το Πρυτανείο τού απευθύνονται ή απ' το Πραιτώριο;

Ομως, όταν η πόλις κόβεται στα δυο (ή μήπως δεν έχει κοπεί;) όλοι πρέπει να παίρνουν θέση καθώς έλεγε κι ο Σόλων - καλό είναι όλοι να γνωρίζουμε ποιος λέει τι!

Αλλά εκεί που η κωμωδία βρίσκει τον Πλαύτο της είναι στην περίπτωση του ΚΚΕ. Ως τώρα κατηγορείται το ΚΚΕ απ' τους αντιπάλους του ότι «διαμαρτύρεται αλλά δεν προτείνει λύσεις». Ε, για το ίδιο ακριβώς κατηγορεί τώρα και το ΚΚΕ με τη σειρά του τους «αγανακτισμένους»! Οτι διαμαρτύρονται αλλά δεν προτείνουν λύσεις!