Σε μερικούς δε ομίλους όπως αυτό της France Telecom-Orange,
κατά κυριολεξία σε απελευθερώνει των δεσμών σου από την ζωή.
Έτσι ένας ακόμη 57χρονος υπάλληλος της Γαλλικής εταιρίας που προφανώς δεν άντεξε τον πειθαναγκασμό στον σκληρό ανταγωνισμό της εταιρίας και βλέποντας εμπρός του το φάσμα της ανεργίας έθεσε στον εαυτό του το Σεξπηρικό ερώτημα του να ζει κανείς ή να μην ζει, απαντώντας ο ίδιος χωρίς δισταγμό.
ΝΑ ΜΗΝ ΖΕΙ.
Προ τριών ημερών έτσι, αυτοπυρπολήθηκε ενώπιον των επί τριάντα έτη συναδέλφων του στο
πάρκινγκ της εργασίας του,
έχοντάς τους προϊδεάσει με μια φράση καταλυτική:
Δεν μπορώ να βρω καμιά ισορροπία μετά από τις συνεχείς μετακινήσεις μεταθέσεις και εκβιαστικές ανακατατάξεις της επαγγελματικής μου ζωής που είχε θέσει εδώ και καιρό ο επικεφαλής του ομίλου Ντιντιέ Λομπάρ.
Να σημειώσω πως οι ανακατατάξεις του είχαν ως συνέπεια την μείωση του προσωπικού κατά 22000 εργαζόμενους με το κεφάλι αυτού του αλήτη να παραμένει επί των ώμων του.
Εδώ πάντως είμαστε απείρως πιο πρακτικοί.
Σε ένα ξενοδοχείο στη Χαλκηδόνα Θεσσαλονίκης, εργαζόμενη ως καθαρίστρια πήγε να ζητήσει το υπεσχημένο καθότι καθυστερούμενο δώρο του Πάσχα αλλά αντ’ αυτού ο εργοδότης την «χαρτζιλίκωσε» με γερό ξύλο στέλνοντάς τη στο νοσοκομείο.
Πολύ θα ήθελα να δω τον αντίστοιχό του στην πατρίδα μου. Την Μεσσηνιακή Μάνη.. ΜΟΝΟΝ ΑΝ ΤΟΝ ΔΙΑΚΤΙΝΙΖΑΝ ΘΑ ΣΩΖΟΤΑΝ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου